ΚΛΕΙΣΕ ΤΗΝ TV

Περιδιαβαίνοντας πρόσφατα το διαδίκτυο διάβασα κάτι ωραίο που μου άρεσε.Αναφέρει ο σκηνοθέτης Werner Herzog:"Αυτοί που διαβάζουν έχουν τον κόσμο κι αυτοι που βλέπουν τηλεόραση τον χάνουν."


Πράγματι τι χάσιμο χρόνου η τηλεοραση!Τι μεγάλη παγιδα!Σου προβαλλει ανούσια πράγματα,προωθεί απροκάλυπτα τη σήψη και τη φθορά,την ανοησία και την αναλγησία.Μπροστά στο χαζοκούτι σπαταλούμε τη ζωή μας.Αντί να ερχόμαστε πιο κοντά,απομακρυνόμαστε.Αντί ν'αγκαλιαζόμαστε,βαριεστημένα χασμουριόμαστε μέσα στην πλήξη της αυτοαποξένωσης μας.

Οι ώρες παιρνούν γρήγορα μπροστά στην τηλεόραση αλλά δεν μας γεμίζουν.Αντί να μιλάμε εμείς στα παιδιά μας τους μιλάει αυτή.Αντί να ησυχάζει το σπίτι για να ακούει η καρδιά,θορυβεί νυχθημερόν αυτό το κουτί.Αυτοί που βλέπουν τηλεόραση νομίζουν πως γνωρίζουν τον κόσμο,αλλά πλανώνται οικτρά.Είναι τόσο βαθιά νυχτωμένοι που ούτε καν το υποψιάζονται.


Σ'ενα καλό βιβλίο κρυβεται η σοφία,η αλλιώτικη εμπειρία,ο πλουτισμός της ύπαρξης.Αυτοί που διαβάζουν μπορούν να μάθουν τον κόσμο,ν'αποκτήσουν γνώσεις που τις κατέχουν λίγοι.Ένα βιβλίο μπορεί να σε βοηθήσει να ερμηνεύσεις αλλιώτικα τη ζωή,να την εκτιμήσεις,να την αγαπήσεις πιο πολύ.


Όμως πέρα και πάνω από τα βιβλία,στέκεται η εμπειρία.Πάνω στα πράγματα,στο αιώνιο παρόν,το τώρα, αποκαλύπτεται ο Δημιουργός.Μπορεί αυτός που διαβαζει να κρατά αυτόν εδώ τον κόσμο,αλλά εκείνος που προσεύχεται,ψηλαφά τον ουρανό,έρχεται σε κοινωνία με τον ίδιο το Θεό. 


Ας κλείσουμε λοιπόν την  tv,να διαβάσουμε ένα βιβλίο ωφέλιμο για την ψυχή και μετά ας ανοίξουμε φτερά με την ευχή.Κι έτσι σγά σιγά να πάμε απ'τα χαμηλά στα υψηλά,από τα χωμάτινα στα ουράνια.
Η δική μου συμβουλή:Κλείσε την tv και κάνε προσευχή.Έστω και για 5 λεπτά.Κι αύριο θα δεις πως θα γαλήνεψει η ψυχή.

Αλέξης Αλεξάνδρου 16/4/19

ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ

 "Αν πορευτώ μες σε θανατερό σκοτάδι, κακό κανένα δε φοβάμαι, γιατί μαζί μου, Κύριε, είσ’ εσύ." Αυτό μας υπενθυμίζει ο ψαλμωδός Δαυίδ.

Στη δυσκολία,στην αρρώστια,στον αφόρητο πόνο,στην χρόνια απουσία,στην προδοσία,στην πανδημία που απειλεί με θάνατο,η απάντηση είναι η προσευχή.Η γαλήνη και η ειρήνη που χαρίζει ο Κύριος.Για τι πράγμα να τρομάξεις,τι στα αλήθεια να φοβηθείς όταν σε αγκαλιάζει σφιχτά η Ζωή;Αφού το ξέρεις πως μαζί Του,το σκοτάδι χάνεται μέσα στο φως και ο θάνατος νικιέται απ' την Ανάσταση.

Αλέξης Αλεξάνδρου 26/2/20

ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΑΥΤΟΤΥΦΛΩΣΗ

Περιδιαβαίνοντας μια βόλτα στα ράφια των εμπορικών βιβλιοπωλείων θα βρεις πληθώρα βιβλίων "θετικής σκέψης",εσωτερισμού,άθεης ψυχολογίας και "αυτοβελτίωσης".Δεν θα βρεις όμως παρά ελάχιστα ή και καθόλου βιβλία ορθόδοξα και πατερικά.Κι ενώ ο κόσμος διψά για αυθεντικότητα κι αλήθεια,τον ταΐζουμε εν αγνοία του πολλές φορές,γεμάτες δηλητήριο τροφές.

Είναι βλέπεις,η νέα τάση,η νέα εποχή.Στόχος να γίνουμε θεοί,χωρίς Θεό.Ότι ακριβώς επιθύμησε υπερήφανα ο αιώνιος εχθρός του ανθρώπου.Κι από άγγελος αστραφτερός εξέπεσε κι έγινε δαίμονας σκοτεινός.Ομως ας προσέξουμε καλά γιατί άλλο πράγμα είναι η "αυτοβελτίωση" και η "θετική σκέψη" κι άλλο η ουσιαστική με το Θεό σχέση.

Ο Ιησούς Χριστός μας λέει: «Χωρίς εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτε» (Ιωάν. 15, 5).Χωρίς να έρθει η χάρη του Θεού,ο άνθρωπος είναι μηδέν.Χωρίς τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος,ο άνθρωπος θα βολοδέρνει στο πνευματικό σκοτάδι,δίχως καν να το αντιλαμβάνεται.

Ας ψαξουμε λοιπόν να διαβάσουμε Άγιο Παΐσιο,Άγιο Πορφύριο,Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη.Το Γεροντικό και την Αγία Γραφή.Πλούτος ανεκτίμητος,αναγέννηση πνεύματος,φως αληθινό και ουράνιο,οδοδείκτης αγιασμού.Έτσι βελτιώνεται ο άνθρωπος,έτσι φωτίζεται η ψυχή,έτσι θεώνεται όλη η ύπαρξη.Εν Χριστώ.

Αλέξης Αλεξάνδρου 18/2/20

ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ

"Παιδί μου,εσύ είσαι πάντοτε μαζί μου κι ότι είναι δικό μου είναι και δικό σου".Κατά Λουκά (Κεφ.15,13).Αυτό απαντά ο σπλαχνικός πατέρας στον μεγαλύτερο υιό που αρνείται να συμμετάσχει στη χαρά της επιστροφής του ασώτου αδερφού του.

Ότι είναι δικό Του,είναι και δικό μας.Όμως πολλές φορές αν και μόνιμα μέσα στο σπίτι Του,δεν πιάνουμε το νόημα,δεν αλλάζει η καρδιά μας,δεν αποκτούμε σχέση ζωντανή μαζί Του.Γι'αυτό παραμένουμε ανέγγιχτοι της χαράς Του,ναυαγοί στο λιμάνι Του,πνευματικα τυφλοί κι αυτοδικαιωμένοι στον εγωισμό μας.

Ερχονται όμως οι άσωτοι,οι αμαρτωλοί,οι απόκληροι της κοινωνίας,αυτοί που συνειδητοποιούν έμπρακτα το σκοτάδι και τη δυστυχία που προκαλεί η αποστασία από το Θεό να μας δείξουν τον δρόμο.Το δρόμο της μετανοίας,της αλλαγής,της επιστροφης στην πατρική αγκαλιά.

Ο άσωτος επιστρέφει γιατί κάποτε αισθάνθηκε την αγάπη και την ελευθερία ,που πηγάζει από αυτήν,του Πατέρα.Ο πρεσβύτερος υιός αν και περιτριγυρισμένος απ'το φως της θεότητας,χρόνια μέσα στον ναό,παραμένει κλειστός στο θαύμα.Αρκείται στη συνήθεια και ουσιαστικά δεν γνωρίζει πότε το Θεό.

Η ελευθερία και η αγάπη είναι τελικά οι κινητήριες δυνάμεις της σχέσης.Η παρουσία ή η απουσία τους είναι που καθορίζουν τον παράδεισο ή την κόλαση μας.

Αλέξης Αλεξάνδρου 16/2/20

Ο ΕΡΩΤΑΣ

Η Μαλβίνα Κάραλη είχε εξομολογηθεί κάποτε σε μια συνέντευξη της:"Ή είμαι ερωτευμένη και δυστυχώ,με αστείο τρόπο,ή είμαι λογική και πλήττω θανάσιμα."

Στον έρωτα καταργούνται οι βεβαιότητες και η λογική πάει περίπατο.Είναι μια έξοδος από τα ασφαλή όρια του "εγώ”,μια ριψοκίνδυνη κίνηση και πόθος συνάντησης με τον Άλλο.Ο έρωτας είναι μια διαρκής αναζήτηση αυτού που μου λείπει.Ο άνθρωπος κι ο Θεός.Η κοινωνία και η θεοκοινωνία.

Η όλη πορεία για την ολοκλήρωση στον έρωτα μοιάζει μ' ένα τριαντάφυλλο.Για να μυρίσεις το εξαίσιο άρωμα του,είναι ανάγκη να ρισκάρεις να ματώσεις απ'τα αγκάθια που το περιβάλλουν.Η ομορφιά,η ευωδία,ο έρωτας και εντέλει ο ίδιος ο Παράδεισος παιρνούν πάντοτε μέσα από αγώνα,αίμα και πόνο.Είναι το αντίτιμο που πρέπει να πληρώσεις αν θες αληθινά να ζήσεις.

Αλέξης Αλεξάνδρου 13/2/20

ΘΑΡΡΟΣ

"Αυτά σας τα είπα, ώστε ενωμένοι μαζί μου να έχετε ειρήνη. Ο κόσμος θα σας κάνει να υποφέρετε· αλλά εσείς να ’χετε θάρρος, γιατί εγώ τον έχω νικήσει τον κόσμο».

Κατά Ιωάννη Κεφ.16,33

--------------------------------

Η ζωή αυτή ποτέ δεν ήταν και δεν θα είναι μια διαρκής χαρά.Δεν είναι πάντα ηλιόλουστη κι ανέφελη. Αντίθετα ο κόσμος αυτός είναι συνυφασμένος με τον πόνο,τη φθορά,την προδοσία,την απουσία και το θάνατο.Στον κόσμο αυτό είναι βέβαιο πως θα υποφέρουμε,θα έρθουν αναπόφευκτα ημέρες και νύχτες που θα κλάψουμε πικρά,εποχές που οι ωδίνες θα 'ναι για εμάς μόνιμη συντροφιά.

Αντίδοτο σ'αυτή τη θλίψη,το πρόσωπο Του.Το θάρρος κι εμπιστοσύνη στην πρόνοια Του.Η πίστη κι ελπίδα στην αγάπη Του.Η καρτερία και η υπομονή τις ατέλειωτες ώρες της σιωπής Του.Κι αν οι δυσκολίες,τα ψηλά εμπόδια,οι  φουρτούνες του βίου απειλούν να μας βουλιάξουν,να θυμάσαι πως στο βυθό επικρατεί πάντα ηρεμία.Βαθιά μέσα στην καρδιά βασιλεύει αυτή η ειρήνη που μόνο Εκείνος χαρίζει.

Θάρρος να έχεις γιατί Αυτός έχει νικήσει τον κόσμο.Μπορεί λοιπόν να κουβαλάς,όπως όλοι, ένα Σταυρό,αλλά μην ξεχνάς πως μαζί Του σε περιμένει μια Ανάσταση.

Αλέξης Αλεξάνδρου 10/2/20

ΣΥΓΧΩΡΩ...

Συγχωρώ σημαίνει σ'αγαπώ,κάνω τόπο, χώρο στην καρδιά μου για σένα.Μα ταυτόχρονα υπάρχει κι ένα"αλλά".Συγχωρώ όμως σημαίνει και "δεν ξεχνώ". 


Βλέπω με συναίσθηση τα συντρίμμια μου,τα κομμάτια της ψυχής μου που σου χάρισα και δεν τα εκτίμησες,τις ουλές που θυμίζουν τις παλιές πληγές,αυτές που τις έκρυψα καλά να μη φαίνονται σε κοινή θέα.Θυμάμαι τα πικρά δάκρυα και τις ώρες τις δύσκολες,τις μοναχικές,της προδοσίας.Τα βλέπω αυτά και δεν ξεχνώ.Γιατί ο Χριστός έχει πει ν'αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου.Κι εγώ σ'αγαπώ φίλε, μα τον αγαπάω και τον εαυτό μου.Τον προσέχω,τον προστατεύω,δεν θέλω να πληγώνεται,να ματώνει και να πονά.


Συγχωρώ δεν σημαίνει πως θα είμαστε ξανά όπως παλιά.Μπορεί αν χρειαστεί να είμαστε σε μια απόσταση,μα εγώ θα νοιάζομαι κι από μακριά.Απόδειξη τρανή η προσευχή.Το στόμα μου που ψιθυρίζει στο όνομα σου μια ευχή...

Αλέξης Αλεξάνδρου 3/2/20