Έζησα τον Θεό και αυτό είναι για μένα σημαντικότερο από τη θεραπεία

 

Όλοι εσείς αδελφοί μου, γνωρίζατε κάποιον κ.Ν. που έπασχε από προοδευτική παράλυση, ανίατη ασθένεια. Ήρθε εδώ και προσευχηθήκαμε γι΄αυτόν. Καθόταν σε αναπηρική καρέκλα. Μετά λοιπόν από την προσευχή, του είπα: «Εμείς δεν είμαστε θαυματουργοί. Είμαστε απλοί και αμαρτωλοί άνθρωποι, αλλά ωστόσο προσευχηθήκαμε στον Θεό να δείξει το έλεος Του σε σας». Και ξαφνικά, με φωτεινό από ευτυχία βλέμμα είπε: «Αλλά έζησα τον Θεό κατά τη διάρκεια της προσευχής και αυτό είναι για μένα σημαντικότερο από τη θεραπεία».

 

Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ, από το βιβλίο «Οικοδομώντας τον ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας»

 

Να έχομε πίστη ότι ο Θεός μας υπεραγαπά κι ότι θέλομε να γίνομε δικοί Του. Γι’ αυτό επιτρέπει τις ασθένειες, μέχρι να παραδοθούμε μ’ εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν.

 

Άγιος Πορφύριος

Σήκω και πήγαινε στον ήλιο

Ο αγώνας ο πνευματικός είναι: Να φεύγεις από τη «σκιά» και να τρέχεις στον «ήλιο». Ας πούμε, θίχτηκες, γιατί δεν σου μίλησαν καλά, έχεις αθυμία και κακή διάθεση απέναντι στον αδελφό που δεν φέρθηκε σωστά.

Όλα αυτά είναι πάθη που βλέπεις να ξυπνούν. Ναι, αλλά τι στάση παίρνεις εσύ; Γιατί τα καλοδέχεσαι, τα αγκαλιάζεις και πιάνεις φιλία; Σήκω και φύγε από την αρνητική, τη θολή, τη σκοτεινή κατάσταση που σου δημιουργούν, όπως κάνεις για τον πυρετό, για την όποια σωματική ασθένεια.

Αν τα νιώσεις αυτά ως πάθη, θα τα διώξεις. Αλλά αν συμφωνείς πως είναι σωστό να νιώθεις έτσι όπως σου 'ρχεται από μέσα, δεν θα φύγουν με τίποτε. Σήκω και πήγαινε στον Ήλιο τον Χριστό. Στην πράξη αυτό σημαίνει: Αντί να χολωθείς για την όποια μη καλή κατάσταση σου, να πεις: «Καλά που προκλήθηκε το πάθος μου και το είδα. Καλά που συνέβη αυτό που συνέβη και ένιωσα ότι ένιωσα και βλέπω ότι είναι ζωντανός ακόμη ο εαυτός μου, το εγώ, και διεκδικεί τα δίκαια του, τα συμφέροντα του». Κάνοντας έτσι, αμέσως ταπεινώνεσαι και ωφελείσαι πολύ περισσότερο από το να μην είχε συμβεί αυτό πού συνέβη.

 

π. Συμεών Κραγιόπουλος

 

Φύγε μακριά από την αμαρτία και θα μπορέσεις να δεις το Χριστό. "Διότι εκείνος που επιμένει να πράττει έργα πονηρά και κακά, αντιπαθεί και αποστρέφεται το φως, και δεν έρχεται στο φως" (Ιωαν, γ' 20). Αντιθέτως όμως εκείνος που δεν πράττει έργα πονηρά και κακά,έρχεται στο φως

 

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Εις την προς Εφεσίους, Oμιλία ΙΗ', ΕΠΕ 21, 145)

 

Η νηστεία γεννάει προφήτες. Ενισχύει τους δυνατούς. Σοφίζει τους νομοθέτες. Εξοπλίζει τους ήρωες

Η νηστεία γεννάει προφήτες. Ενισχύει τους δυνατούς. Σοφίζει τους νομοθέτες. Εξοπλίζει τους ήρωες. Γυμνάζει τους αθλητές. Αποκρούει τους πειρασμούς. Συγκατοικεί με τη νηφαλιότητα και την αγνότητα. Στους πολέμους κάνει ανδραγαθήματα και στον καιρό της ειρήνης διδάσκει την ησυχία. Αγιάζει τους αφιερωμένους και τελειοποιεί τους ιερείς. Κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει το Θυσιαστήριο και να τελέσει τη θεία Λειτουργία, χωρίς προηγουμένως να έχει νηστέψει.

Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου

 

Είμαστε εδώ στη γη περαστικοί ταξιδιώτες και βρισκόμαστε σε συνεχή κίνδυνο.Γι’ αυτό πόσο δυνατά ο άνθρωπος πρέπει να κρατιέται από τον Ουράνιο Πατέρα του, και στα πάντα να εμπιστεύετε το θέλημα του Θεού!

Γέροντας Βἰκτωρας (Μαμόντοφ) της Λετονίας

 

Τώρα αρχίζει ο πνευματικός μας αγώνας. Η έμπνευσή μας πολλαπλασιάζεται με τη σκέψη ότι εκατομμύρια χριστιανοί θα τηρήσουν τη Νηστεία αυτή. Η οδός προς την ανάσταση, ακόμη και για τον ίδιο τον σαρκωθέντα Θεό, πέρασε από παθήματα. Το μυστήριο των παθημάτων θα το κατανοήσουμε μόνο αργότερα. Κατ’ άρχάς το δεχόμαστε ως όρο για την εν Θεώ ανάπτυξή μας, ως όρο για την προκοπή μας στη πρόσληψη του λόγου του Θεού και την αφομοίωση των οδών Του στην πρακτική ζωή…

 Άγιος Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Πηγή

Να νηστεύουμε παιδιά μου

Η νηστεία είναι εντολή του Θεού. Γι αυτό και μεις να νηστεύουμε παιδιά μου. Δε μ’ έβλαψε η νηστεία μέχρι σήμερα που ειμαι 70 χρονών. Η μητέρα μου μ’ έμαθε νηστεία παδιόθεν. Δεν κάνω τον υποκριτή ότι, παιδιά μου, νηστεύω, αλλά αυτά με δίδαξαν οι γονείς μου και μέχρι σήμερα αυτά τηρώ, τέκνα μου. Δεν με έβλαψε ποτέ η νηστεία κι ας έχω ασθένειες… πάνω μου.

 

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

Tα όπλα του φωτός - Σαρακοστή

"Ή νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός." (Προς Ρωμαίους 13,12)

 

Η νύχτα προχώρησε, η ημέρα έχει φτάσει. Κυριακή της Τυρινής, ξεκινά η μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ξεκινά η πορεία η δύσβατη, η ανηφορική προς τον Γολγοθά, ο σταυρός που έχει για τέρμα την Ανάσταση. Είναι η ώρα του αγώνα, του πολέμου του πνευματικού. Ας ενδυθούμε, ας φορέσουμε τα όπλα του φωτός. Την συγχώρεση,την νηστεία, την προσευχή, την ελεημοσύνη, τον εκκλησιασμό, την εξομολόγηση, την εγκράτεια, την σιωπή. Αυτά είναι τα όπλα του συνειδητού χριστιανού.

 

Βέβαια οι ανθρώποι του κόσμο τούτου, θα σε αμφισβητήσουν. Με λόγια αλλά και με και έργα. Θα αμφισβητήσουν την νηστεία:" Έλα μωρέ, σημασία δεν έχει το φαγητό, αλλά η καλή καρδιά" θα σου πουν. Και φυσικά θα ακυρώσουν, έτσι νομίζουν, τον ίδιο τον Χριστό που νήστεψε 40 ημέρες πριν αντιμετωπίσει τους πειρασμούς του εχθρού, αλλά και τα εκατομμύρια των αγίων που ασκήθηκαν στην ευλογημένη νηστεία. Αυτή, που με παρότρυνση του αρχέκακου, παραβίασαν οι πρωτόπλαστοι χάνοντας με οδύνη τον παράδεισο." Άπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε".(Γεν. 2,17)

Απόρριψτε τα όπλα του σκότους, μας παρακαλεί σήμερα μέσα από το αποστολικό ανάγνωσμα ο θείος Παύλος. Την μέθη, τα έξαλλα πανηγύρια και τους χορούς της ακολασίας. Η απόκρισή μας; Τρέχουμε ως ανόητοι στις ειδωλολατρικές εκδηλώσεις, στα κατά τόπους καρναβάλια, να χαρούμε, να ξεδιψάσουμε αλλά με ένα νερό θολό και βρώμικο του πονηρού και όχι καθαρό, ζωντανό, ουράνιο, θεϊκό.

Κυριακή της Τυρινής. Ο δρόμος απλώνεται μπροστά μας και εμείς αναπόφευκτα, είτε εν γνώσει, είτε εν αγνοία μας επιλέγουμε. Τα όπλα του φωτός ή τα όπλα του σκότους. Τον αγώνα, την άσκηση, την στέρηση, την ομολογία ή την ευκολία, την απόρριψη των εντολών, την κοσμικότητα.

Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Ο δρόμος του Χριστού είναι αιματοβαμμένος, σταυρικός, μοναχικός, δύσκολος και επώδυνος. Γι' αυτό ας είμαστε σίγουροι πως μόνο όσοι ταπεινά Τον ακολουθήσουν θα βιώσουν μυστικά εντός τους τη χαρά της Αναστάσεως.

Καλό Στάδιο!

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου Κυριακή της Τυρινής 2023

Μερικές φορές η αλήθεια μπορεῖ νά εἶναι μέ τούς πολύ λίγους, μπορεῖ νά εἶναι μέ ἕναν!

-Ὁ χριστιανός πρέπει νά εἶναι ἕτοιμος νά μείνει κοντά στόν Θεό, ἀκόμη κι ἄν μείνει ἐντελῶς μόνος.

Ὅποιος σκέφτεται: «Σάν λίγοι νά μείναμε· οἱ ἄλλοι εἶναι πάρα πολλοί», καί ἐπηρεάζεται ἀπό αὐτό καί λέει: «Ὅ,τι κάνουν οἱ πολλοί νά κάνουμε καί ἐμεῖς», δέν εἶναι στήν ἀλήθεια.

Σ᾿ αὐτά τά θέματα δέν ἔχει πλειοψηφίες, ὅπως τό τόνιζαν οἱ πατέρες καί ἰδιαίτερα ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος.

«Ἡ ἀλήθεια –λέει– δέν εἶναι πάντοτε μέ τούς πολλούς». Μερικές φορές μπορεῖ νά εἶναι μέ τούς πολύ λίγους, μπορεῖ νά εἶναι μέ ἕναν! Στά χρόνια τῶν αἱρέσεων κάπως ἔτσι παρουσιάστηκε μερικές φορές τό πράγμα…

Μιά μικρή ὁμάδα ἀνθρώπων ἔμεινε πιστή στήν Ὀρθοδοξία. Ὅταν πῆγε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος στήν Κωνσταντινούπολη καί ἔγινε πατριάρχης ἐκεῖ, πολύ ἐλάχιστους ὀρθόδοξους χριστιανούς βρῆκε.

Ὅμως, δέν σκέφτηκε: «Ἄς πάω καί ἐγώ μέ τούς πολλούς». Ἔμεινε μέ τήν ἀλήθεια.

 

-Όποιος ἀποφασίσει νά εἶναι χριστιανός, θά εἶναι σάν σέ ἔρημο σέ σχέση μέ τόν κόσμο. Θά εἶναι σταυρωμένος. Θά ζεῖ ἕνα συνεχές μαρτύριο. Θά ζεῖ ὡς ἕνας ἐρημίτης μέσα στήν ἀπέραντη ἔρημο τοῦ κόσμου.

 

π. Συμεών Κραγιόπουλος

Η σύγκρουση του χριστιανού με τον κόσμο

«Όταν ακολουθεί κάποιος ακλινώς τις εντολές του Χριστού, θα έλθει αναπόφευκτα σε “σύγκρουση” με τον κόσμο.

Είναι απαραίτητη η ανδρεία, για να αποφασίσει τη σύγκρουση αυτή που προσλαμβάνει παράδοξες και οδυνηρές μορφές.

 Όλο το είναι μας (νούς, ψυχή, σώμα) πάσχει, διότι κατά παράδοξο τρόπο η εντολή του Χριστού για την αγάπη μας φέρνει σε αντίθεση προς εκείνους για τους οποίους μας δόθηκε εντολή να αγαπάμε.

 Η αντίφαση αυτή δημιουργείται, διότι η συντριπτική πλειονότητα επιχειρεί να τοποθετήσει τον Χριστό στο στενό πλαίσιο των γήινων επιθυμιών της, σκέψεων και παθών. Ω, άνθρωπε, εικόνα του απολύτου Θεού, πόσο ελαττώθηκες στα δικά σου βεβαίως μάτια!»

 

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ-Το Μυστήριο της Χριστιανικής ζωής

 

Πηγή

Πόνος, λύπη και γλυκά δάκρυα

Είναι αδύνατο να μη δοκιμάζει λύπη εκείνος που παιδαγωγείται με πειρασμούς. Αλλά ύστερα γεμίζουν με μεγάλη χαρά και γλυκά δάκρυα και θεία νοήματα οι άνθρωποι αυτοί που καλλιέργησαν τον πόνο και τη θλίψη μέσα στην καρδιά τους.

 

Άγιος Ιωάννης ο Καρπάθιος- Φιλοκαλία Τόμος Ά

 

Το δέντρο που δεν σείεται από τον άνεμο ούτε ρίζες γερές κάνει ούτε μεγαλώνει όπως πρέπει, έλεγε κάποιος από τους Γέροντες. Κι ο άνθρωπος που δεν σαλεύεται από τους πειρασμούς, δεν αποκτά δυνατό χαρακτήρα.

 

Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη

Να έχω τον Θεό μαζί μου

Αυτό να είναι το μέλημά μας: “Να έχω τον Θεό μαζί μου, για να είμαι δικός του και να είναι δικός μου. Να έχω τον Θεόμαζί μου, μην τυχόν με ξεγελάσει οκόσμος αυτός, αυτή η κοινωνία,μην τυχόν με ξεγελάσει η αμαρτία,το κακό”.

 

π.Συμεών Κραγιόπουλος, από το βιβλίο “Μη φοβάσαι μικρό μου ποίμνιο”

 

 

Εγώ φως εις τον κόσμον ελήλυθα, ίνα πας ο πιστεύων εις εμέ εν τη σκοτία μη μείνη

 (Ίωάν. ιβ', 46)

Εγώ ήρθα στον κόσμο σαν το φως, έτσι ώστε όποιος πιστεύει σε μένα να μη μείνει στο σκοτάδι

Ερωτήσεις που ψάχνουν απαντήσεις

Ο λόγος το νιώθω πως στέρεψε εδώ και λίγο καιρό.

Είναι ο πόνος γι' αυτά που καθημερινά ακούμε με τα μάτια μας, βλέπουμε με τα αυτιά μας, ψηλαφούμε με τα ίδια τα χέρια μας;

Είναι η κούραση η σωματική, ο ελεύθερος χρόνος που όλο και λιγοστεύει;

Είναι η αδιόρατη αίσθηση πως κάτι μεγάλο έρχεται και είμαστε παντελώς απροετοίμαστοι;

Είναι η θλίψη και οι κρυφές πληγές που άφησαν αυτά τα τελευταία 3 χρόνια;

Είναι οι οδυνηρές συνέπειες των πράξεων και παραλήψεων μας;

Είναι η απογοήτευση που πηγάζει από την διαπίστωση πως ίσως δεν έχουμε αλλάξει, παραμένοντας πεισματικά αμετανόητοι κι εντελώς ανυποψίαστοι μπροστά στην μεγάλη πλάνη;

Είναι το πικρό δάκρυ και τα καρφιά που στάζουν αίμα και προδοσία;

Είναι η ορφάνια και η εγκατάλειψη  που αισθάνεται η καρδιά μας από τους ποιμένες;

Είναι που το έγκλημα αποσιωπάται και μένει δίχως τιμωρία;

Τι να ' ναι άραγε, στ' αλήθεια δεν ξέρω.

 

Ο λόγος στέρεψε εδώ και καιρό.

Ας γίνει λοιπόν η σιωπή, ένα με την προσευχή.

 

Ελέησε Κύριε το πλάσμα Σου...

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου 26/10/22

Στην πράξη

 

Ἀδελφοί μου, ἀπό λόγια χόρτασε ὁ κόσμος. Οἱ ἄνθρωποι θέλουν τήν στοργή μας, θέλουν τήν ἀγάπη μας καί τό γνήσιο καί ἄδολο ἐνδιαφέρον. Στήν πρᾶξι ἡ πίστις μας. Στήν πρᾶξι τό Εὐαγγέλιο. Στήν πρᾶξι οἱ Χριστιανοί. Τότε μόνον μποροῦμε νά λέμε ὅτι εἴμαστε οἱ ἄνθρωποι πού ἀγαποῦμε τόν Θεό, πού ἀγαποῦμε καί τόν ἀδελφό. Τότε θά νοιώθουμε μία πληρότητα στήν ζωή μας. Τότε θά κρατοῦμε στά χέρια μας τό εἰσιτήριο γιά τήν αἰωνιότητα.

 

Ἀρχιμ. π. Θεόφιλος Ζησόπουλος

 

Ρώτησε κάποιος τὸν ἀββᾶ Ἀντώνιο:

 

«Τί ἂν φυλάξω, θὰ εἶμαι ἀρεστὸς στὸν Θεό;».

 

Καὶ ἀπάντησε ὁ Γέροντας: «Τήρησε αὐτὰ ποὺ θὰ σοῦ παραγγείλω:

 

Ὅπου κι ἂν πᾶς, τὸν Θεὸ να᾿ χεῖς μπρὸς στὰ μάτια σου πάντοτε.

Ὅ,τι κι ἂν κάνεις, νὰ στηρίζεται στὴ μαρτυρία τῶν θείων Γραφῶν.

Καὶ σ᾿ ὅποιον τόπο κι ἂν κατοικεῖς, μὴ μετακινεῖσαι εὔκολα ἀπὸ κεῖ. Αὐτὲς τὶς τρεῖς παραγγελίες κράτησέ τες καὶ σώζεσαι».

Ξημερώνει Ψυχοσάββατο

Με τις προσευχές και την ελεημοσύνη τους, για τους κεκοιμημένους, οι Χριστιανοί φανερώνουν τη σχέση ανάμεσα σ’ αυτόν τον κόσμο και στον επερχόμενο. Η Εκκλησία στον κόσμο τούτο και η Εκκλησία στον άλλο κόσμο είναι ένα και το αυτό – ένα σώμα, μία ύπαρξη – όπως η ρίζα ενός δένδρου, κάτω άπω τη γη, συγκροτεί έναν ενιαίο οργανισμό με τον κορμό και τα κλαδιά του δέντρου πάνω από τη γη. Απ’ αυτό γίνεται προφανές πως εμείς, οι οποίοι συγκροτούμε την επίγεια Εκκλησία, μπορούμε να δεχόμαστε βοήθεια από τους αγίους και τους δικαίους στην Ουράνια Εκκλησία, ακριβώς όπως οι κεκοιμημένοι αμαρτωλοί στον άλλο κόσμο μπορούν να δέχονται βοήθεια από εμάς εδώ στη γη.

 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

- Γέροντα, ποια είναι η βοήθεια που δέχονται οι κεκοιμημένοι με την προσευχή μας;

- Να σου πω ένα παράδειγμα: Αν μια μέρα με έβρισκες στο υπόγειο και έλεγες στην Γερόντισσα: «κρίμα είναι, δεν τον βάζουμε στον επάνω όροφο, ώστε, όσο ζήση, να βλέπει τον ήλιο;», τι λες, δεν θα το έκανε η Γερόντισσα;

- Σίγουρα θα το έκανε, Γέροντα.

- Έ, λοιπόν, αν θα το έκανε αυτό η Γερόντισσα, ο Θεός δεν θα χαρίσει στους κεκοιμημένους την ανακούφιση που του ζητάμε; Δεν θα τους μεταφέρη σε καλύτερη φυλακή ή ακόμη και σε διαμέρισμα;

 

Λόγοι Αγίου Παϊσίου, τόμος ς΄, Περί προσευχής

Ευγνωμοσύνη

Όταν ανοίγεις την καρδιά σου με ευγνωμοσύνη στους άλλους, ετοιμάζεται ο δρόμος για μια σχέση με τον Ιησού. Και η εγκατοίκηση του Αγίου Πνεύματος σε γεμίζει με τη δύναμη που χρειάζεται για να ζήσεις μια ζωή μεταμορφωμένη από τη χάρη του Θεού. Γεμίζεις από εγκάρδια ευγνωμοσύνη για όλα τα δώρα Του και αποκτάς την εσωτερική ειρήνη.

Η προετοιμασία για τον σπόρο της αγάπης προς τον Θεό αρχίζει με την ευγνωμοσύνη. Ο απόστολος Παύλος έγραφε, «δεν κρατάς εσύ τη ρίζα, αλλά η ρίζα εσένα». Κάθε επικοινωνία με τον Θεό πρέπει να αρχίζει με έκφραση ευγνωμοσύνης και μετά να καλλιεργείται με την καλοσύνη και την καλή διάθεση προς τους άλλους. Όταν είσαι ευγνώμων, ανταποκρίνεσαι προς τον Θεό και προς τους άλλους ενεργοποιώντας άλλες αρετές.

Καλλιεργώντας και βαθαίνοντας την ευγνωμοσύνη και την εκτίμηση προς τους άλλους, η καρδιά προετοιμάζεται για να νιώσει την εσωτερική ανάγκη να ανταποκριθεί ελεύθερα και με ευχαριστία στην πρόσκληση του Θεού να επικοινωνήσει μαζί Του.

 

Από το βιβλίο “Μικρά εωθινά” Γέροντος Τρύφωνας του Βάσον

 

Πολλοί δεν θα γνώριζαν τον Θεό αν δεν υπήρχαν οι θλίψεις που παραχωρεί ο Θεός. Δηλαδή όταν περάσει η τρικυμία και η ζάλη της δυσχέρειας, και καθαρίσει και αποκατασταθεί ο ψυχικός οφθαλμός, η πραγματικότητα διδάσκει ότι οφείλουμε να είμαστε ευγνώμονες όχι μόνο για τα καλά, αλλά και για τα κακά.

 

Ιουστίνος ιερομόναχος

Πηγή Φωτογραφίας

Μόνο όσοι βιώνουν τη Χάρη του Θεού θα μπορούν να διακρίνουν το καλό από το κακό

Θα έρθει μία εποχή, κατά την οποία μόνο όσοι βιώνουν τη Χάρη του Θεού θα μπορούν να διακρίνουν το καλό από το κακό. Ο άνθρωπος δεν θα είναι ικανός να επιλέξει ανάμεσα στο καλό και στο κακό μόνο με τον νού του. Θα υπάρχουν φοβερές πλάνες. Και μόνον η Χάρις του Θεού είναι ικανή να μας λυτρώσει απ’ αυτές. Γι’ αυτό προσευχηθήτε, γρηγορείτε και προσεύχεστε για να μην πέσετε στον πειρασμό της πλάνης.

 

...Πιστεύω ότι, αν δημιουργήσουμε μία πνευματική ενότητα και αντισταθούμε μαζί, ο Θεός θα μας λυπηθεί. Επειδή μόνοι μας δεν θα αντέξουμε. Γι’ αυτόν τον λόγο αυτοί θέλουν να μας χωρίσουν. Η αγάπη και η προσευχή έχουν πολλή δύναμη και η τεχνολογία τους θ’ αποδειχθεί αδύναμη, όπως λέει και ο Θεός στο Ευαγγέλιο: «Ου γαρ είσι δύο ή τρείς συνηγμένοι εις τό εμόν όνομα, εκεί είμι εν μέσω αυτών» (Ματθ. Ιή:20)(σ. 143)…

 

Από το βιβλίο «Ζωή θυσιαζόμενης ἀγάπης»· Γέροντος Ιουστίνου Πίρβου

 

Η αρρώστια είναι δούλεμα από τον Θεόν

Η αρρώστια η οποία προέρχεται από την μακροθυμία του Θεού και μας ταπεινώνει, δηλώνει ότι μέσα μας δουλεύει ο Θεός. Και πράγματι, η αρρώστια είναι δούλεμα από τον Θεόν. Όπως πιάνεις και δουλεύεις το ζυμάρι,όπως πιάνεις την πέτρα και την δουλεύεις και βγάζεις έναν Χριστόν, όπως πιάνεις το ξύλο και το δουλεύεις και βγάζεις μια ωραιότατη Παναγία, έτσι ακριβώς μας πιάνει ο Χριστός με την αρρώστια και με τον ιατρό και με τα φάρμακα και με την υπομονή- προ πλαντων με την οδύνη που έχομε- και δουλεύει την ψυχή μας.

 

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

 

Ὅπως το κερί, αν δεν ζεσταθεί και μαλαχθει πολύ, δεν μπορεί νά δεχθεί τη σφραγίδα πού βάζουμε πάνω του, έτσι και ο άνθρωπος, αν δεν δοκιμαστεί με κόπους και ασθένειες, δεν μπορεί νά δεχθεί τη σφραγίδα της αρετής του Θεού.

 

Άγιος Παΐσιος

Τὸν Χριστὸ πρέπει νὰ τὸν ἔχουμε στὴν καρδιά

Δείχνουμε πώς ἔχουμε τὸν Χριστό. Στὴν πραγματικότητα δὲν ἔχουμε τὸν ἴδιο τὸν Χριστό, ἀλλὰ τὶς εἰκόνες του καὶ τὸ ὄνομά του. Τὸν ἔχουμε στὰ λόγια καὶ ὄχι στὰ ἔργα, στὸ στόμα καὶ ὄχι στὴν καρδιά. Νὰ τὸ κατάντημά μας… Τὸν Χριστὸ πρέπει νὰ τὸν ἔχουμε κυρίως στὴν καρδιά. Χωρὶς αὐτόν, τί ζωή μπορεῖ νὰ ὑπάρξει; Μία ζωή ψεύτικη, μία ἀξιοθρήνητη φυτοζωΐα. Ὀφείλουμε μὲ κάθε θυσία ν’ ἀναζητήσουμε τὸν ἴδιο τὸν Χριστό, νὰ τὸν βροῦμε καὶ νὰ εἴμασθε πάντοτε μαζί του. Εἶναι δύσκολο αὐτό; Ὁ ἴδιος μᾶς περιμένει. Μὲ ποιὸν εἶναι πιὸ εὔκολο νὰ συναντηθοῦμε, ἂν ὄχι μὲ τὸν «πανταχοῦ παρόντα Θεό;

 

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

 

Εάν ο Χριστός είναι στην καρδιά σου, τότε, για εσένα, ναι είναι ο Θεός!

Εάν όμως είναι μόνο στα χείλη σου, ή στο χαρτί, ή στον τοίχο, ή σε ένα μουσείο του παρελθόντος, ακόμη κι αν Τον αποκαλείς Θεό, για σένα Αυτός δεν είναι παρά ένα παιχνίδι.

 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Ένας άσωτος επιστρέφει

Η αυτονομία, η προσπάθεια μας να ζήσουμε χωρίς Θεό είναι η πρώτη και ολέθρια αμαρτία. Εκείνος μέσα στην ελευθερία και την αγάπη Του, πάντα σέβεται τις επιλογές μας. Στέκεται με ασύγκριτη λεπτότητα κι απέραντη καρτερικότητα μπροστά στην απόπειρα μιας κίβδηλης επανάστασης εναντίον Του, που σπέρνει το σκοτάδι και τον θάνατο στη ψυχή του ανθρώπου.

Περιμένει ο Θεός να επιστρέψει ο άσωτος υιός. Περιμένει κι ο άνθρωπος να βρει το φως, την ευτυχία, τη γαλήνη μακριά από το σπίτι του πατρός.Μάταια όμως. Στην εξορία, στην ασωτία, στην αμαρτία γεννιέται μόνο ο χαμός και η απώλεια. Ακόμα όμως και εκεί στο βαθύ  έρεβος της αποστασίας δεν χωράει απόγνωση κι απελπισία.

Μπορεί να ζούμε όλοι λίγο ή πολύ ασώτως μα πάντα υπάρχει ελπίδα.Μπορεί να είμαι άσωτος αλλά να επιστρέφω. Μπορεί να φεύγω, να παρασύρομαι, να ζω μακριά, μα ξέρω πως οι γέφυρες της επιστροφής δεν είναι κομμένες. Μπορεί να είμαι ολότελα χαμένος, αλλά γνωρίζω πως έχω πατέρα σπλαχνικό και συγχωρητικό. Μπορεί να είμαι άσωτος, αλλά να επιστρέφω.

 "Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου".(Λουκ. 15,18)

-Θεέ μου συγχώρα με

-Όχι παιδί μου, έλα κοντά μου, μη λυπάσαι,σε έχω ήδη συγχωρήσει.Φτάνει που γύρισες, φτάνει που επέστρεψες, φτάνει που είσαι εδώ μαζί μου.

Μια μεγάλη πατρική αγκαλιά. Δάκρυα μετανοίας και χαράς. Πετραχήλι, εξομολόγηση ψυχής. Απαύγασμα φωτός, σκέπη ουρανίου Πατρός.Επιστροφή στην αληθινή αγάπη, εκεί που δεν υπάρχει κανένα ίχνος απάτης. Επιστροφή στο σπίτι, στην Εκκλησία.

Μπορεί να είμαι άσωτος, αλλά το σημαντικό είναι να επιστρέφω.

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου - Κυριακή του ασώτου

Ο σύγχρονος άνθρωπος πενθεί για μια απώλεια ενός Πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ

Αν υπάρχει Θεός ο Θεός είναι το παν, αν υπάρχει Θεός που είναι το παν και όμως τον έχω απωλέσει έχω χάσει τα πάντα. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει χάσει τα πάντα γιατί έχει απωλέσει το παν που είναι ο Θεός.. Ένας άνθρωπος που χάνει τα πάντα δεν μπορεί παρά να είναι καταθληπτικός δυστυχισμένος δύσθυμος απελπισμένος απεγνωσμένος φαρμακωμένος τρελός από οδύνη και πόνο….Ο σύγχρονος άνθρωπος πενθεί βιώνει μια παρατεταμένη περίοδο πένθους για μια απώλεια κάποιου που δεν γνώρισε ποτέ ……..ενός Πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ.. μια ασυναίσθητη απώλεια. Ο σύγχρονος άνθρωπος ακόμη κι όταν τα έχει όλα είναι δυστυχισμένος γιατί έχει απωλέσει το παν.

Μετάνοια είναι η πνευματική ανακύκλωση ο πνευματικός καθαρισμός που μετουσιώνει το άχρηστο σε χρηστό.Η μετάνοια δεν είναι αυτομαστίγωμα, είναι συνειδητή αλλαγή τρόπου σκέψης και ζωής. Δεν διαγράφεις το παρελθόν μετουσιώνεις το παρελθόν σε ένα καλύτερο μέλλον. Μετάνοια είναι η πνευματική ανακύκλωση ο πνευματικός καθαρισμός που μετουσιώνει το άχρηστο σε χρηστό.

Ο χριστιανός είναι ο άνθρωπος χωρίς παρελθόν με ένα υπέροχο μέλλον.. όχι ως υποσχεσιολογία…ζει την πρόγευση του μέλλοντος αιώνος..ζει από εδώ το επέκεινα …είναι Αναστημένος όρθιος όχι κατατονικός πεσμένος …Ανάσταση σώματος και ψυχής. Έχει τη πίστη και τη βεβαιότητα της Νίκης σε κάθε περίπτωση αφού είναι πάντα με το Νικηφόρο Στράτευμα. Η καλή κατάταξη είναι το παν…

 

Πηγή

Όσο κι αν είναι “μορφωμένος”…

Όσο κι αν είναι “μορφωμένος” ο άνθρωπος, χωρίς την ευαγγελική υπακοή η θύρα του εσωτερικού του κόσμου παραμένει ερμητικά κλεισμένη και η αγάπη του Χριστού δεν μπορεί να εισχωρήσει και να διαποτίσει με την παρουσία της αυτόν τον κόσμο.

 

Άγιος Σιλουανός

 

Αυτό που θα μας σώσει είναι η πίστη στον Χριστό και όχι η μόρφωσή μας. Εξάλλου ο Χριστός, επέλεξε αγράμματους ανθρώπους για Μαθητές Του, για να δείξει, ότι μπορεί να σε κάνει πάνσοφο, ακόμα κ αν είσαι αγράμματος, αρκεί να έχει κανείς πίστη κ ταπείνωση....

 

Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα

Να πλέετε κόντρα στο ρεύμα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό

Για πολύ καιρό και με μεγάλη επιμονή έπλεα κόντρα στο ρεύμα και σε σας τα παιδιά μου κληροδοτώ να πλέετε κόντρα στο ρεύμα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.

Να αποστρέφετε το βλέμμα σας και την καρδιά σας από εκείνη τη μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας, που επιδιώκει όχι τους υψηλούς στόχους, αλλά εκείνους που είναι πιο εύκολο να επιτευχθούν. Να μην προσχωρήσετε σ’ αυτή τη μεγάλη πλειοψηφία που ζει όχι με το δικό της νου, αλλά με το νου των ηγετών και χτίζει τη ζωή της, όχι με τις ιερές εντολές του Χριστού, αλλά με τις υποδείξεις εκείνων που έχουν την εξουσία να καθοδηγούν τους ανθρώπους μόνον εκεί, όπου κατά τη γνώμη τους πρέπει να πηγαίνουν, όχι χάρη της βασιλείας των ουρανών, αλλά για χάρη της επίτευξης των αγαθών της επίγειας βασιλείας.

Σκοπό της ζωής να θέσετε την επιδίωξη της ύψιστης αλήθειας και να μην παρεκκλίνετε απ’ αυτό το δρόμο, αν σας αναγκάσουν να υπηρετήσετε τους σκοπούς της κατώτερης αλήθειας, καταπατώντας την ύψιστη αλήθεια του Χριστού.

Να είσαστε έτοιμοι ακόμη και για το μαρτύριο, εφ’ όσον πλέετε κόντρα στο ρεύμα, να τηρείτε πλήρη πίστη ακόμη και στις σκέψεις, στους άντρες και τις γυναίκες σας, όπως τήρησα κι εγώ.

 

Τα τελευταία λόγια του αγίου Λουκά Κριμαίας,  22 Ιουλίου 1956

πηγή: iconandlight.wordpress.com

 

Αν όλος ο κόσμος βαδίσει προς μια κατεύθυνση, κι ο Χριστός προς την άλλη, εγώ θα πάω πίσω από τον Χριστό.

 

Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

 

Σαν σήμερα, 9 Φεβρουαρίου ο Φίοντοε Ντοστογιέφσκι περνά στην αιωνιότητα

Δεν είναι δικά μου, είναι του Θεού

Πρέπει πολύ να προσέξουμε τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός να μην τα οικειοποιούμαστε, αλλά να ευχαριστούμε τον Θεό και να έχουμε την ανησυχία μην τυχόν δεν ανταποκρινόμαστε σ᾿ αυτά. Συγχρόνως να πονάμε για τους άλλους που δεν αξιώθηκαν να λάβουν τέτοια χαρίσματα από τον Θεό και να προσευχώμαστε γι᾿ αυτούς. Και όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο να υστερή σε κάτι, να λέμε με τον λογισμό μας: «Εάν αυτός είχε τα χαρίσματα που έδωσε σ᾿ εμένα ο Θεός, θα ήταν τώρα άγιος, ενώ εγώ δεν τα αξιοποίησα, και επιπλέον αδικώ τον Θεό κάνοντας δικά μου τα χαρίσματα που μου έδωσε».

Ο Θεός βέβαια δεν στενοχωριέται, όταν ο άνθρωπος οικειοποιήται τα χαρίσματα που του δίνει· δεν μπορεί όμως να του δώση άλλα, για να μην τον βλάψη. Ενώ, αν κάποιος κινήται απλά και ταπεινά, γιατί αναγνωρίζει ότι τα χαρίσματα που έχει είναι του Θεού, τότε ο Θεός θα του δώση και άλλα.

 

Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Ε’ «Πάθη και Αρετές»

 

Πασα δοσις αγαθη και παν δωρημα τελειον ανωθεν εστιν καταβαινον απο του πατρος των φωτων. (Ιακώβου 1,17)

Κάθε καλή προσφορά και κάθε τέλειο δώρο έρχεται από ψηλά, από το δημιουργό των ουράνιων σωμάτων.

Εκλογές και σεισμοί

Περίοδος εκλογών στο μικρό,σκλαβωμένο και πολύπαθο νησί μας και όλοι έχουν καταπιαστεί με τους υποψήφιους, τις διακαναλικές αναμετρήσεις, τα σχόλια, τις προβλέψεις, τα ποσοστά, τα οικονομικά, τα παρελθοντικά, τα κομματικά. Τα κόκκινα, τα πράσινα και τα γαλάζια.

Η μνήμη μας κοντή, ξεθωριασμένη. Σαν να μη θέλουμε να δούμε την αλήθεια, επιμένουμε στο δικό μας σκοπό, στο δικό  μας δρόμο τον αδιέξοδο της αποστασίας, της κίβδηλης αίσθησης της αυτάρκειας, της πεποίθησης πως όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε μονάχοι  μας. Εμείς, μόνοι μας, δίχως πίστη , δίχως Θεό, δίχως πόθο για τον ουρανό. «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ιωάννη 15,5), μας τονίζει ο Χριστός . Χωρίς Εμένα, τον Δημιουργό σας θα χαθείτε, θα πλανηθείτε μέσα στον κόσμο της φθοράς, θα πεθάνετε σωματικά και πνευματικά από τα πάθη και την αμαρτία. Τίποτε το καλό δεν μπορείτε να κάνετε στη ζωή σας χωρίς τη δική μου ευλογία και βοήθεια.

Ο ψαλμωδός από την μεριά του μας επισημαίνει: «Mὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία (Ψαλμός 145,3). Μην ελπίζετε στους άρχοντες του κόσμου τούτου γιατί δεν υπάρχει σωτηρία μέσω αυτών. Κι όμως τα λόγια αυτά απευθύνονται  «εις ώτα μη ακουόντων». Ξεχνάμε μεμιάς τα σκάνδαλα, τη διαφθορά, τα αντίθεα νομοσχέδια και τη νομιμοποίηση κάθε είδους ανωμαλίας και για ακόμη μια φορά συγκεντρωνόμαστε γύρω από τους πολιτικούς άρχοντες, κάνουμε συμμαχίες, διαπληκτιζόμαστε για το ποιος είναι ο καλύτερος, ο πιο κατάλληλος για την επίγεια εξουσία.

Κυριακή πρωί. Η Θεία Λειτουργία μόλις έχει τελειώσει. Τα εκλογικά κέντρα πανέτοιμα ήδη από τις 7. Την ώρα που ο Χριστός προσφέρει το Σώμα και το Αίμα Του, η πολιτεία για ακόμα μια φορά Τον περιφρονεί. Αντί να λέμε και  να το εφαρμόζουμε στην πράξη το «πρώτα ο Θεός» πράττουμε το αντίθετο. Πρώτα οι εκλογές και τελευταίος ο Χριστός.  Ένας γιος κουβαλά μέσα στο κρύο και τη βροχή σε αναπηρικό καροτσάκι τον ηλικιωμένο πατέρα του προς το εκλογικό κέντρο για να πάει να ψηφίσει. Μακάρι να είχαμε τέτοιο ζήλο, τέτοιο πόθο, αφοσίωση  και αγάπη για τον Εκκλησιασμό, για την προσευχή, για την ένωση μας με τον Δημιουργό. Αλήθεια τι όμορφο, κάποια στιγμή να ψηφίσουμε ολόθερμα με όλη μας την ύπαρξη Ιησού Χριστό!

Και επειδή δεν βάζουμε μυαλό, δεν αλλάζουμε ζωή και δεν μετανοούμε, έρχονται τα ίδια τα γεγονότα λίγο κάπως να μας ξεβολέψουν και να μας προβληματίσουν. «Εάν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων» (Ψαλμός 126,1), προειδοποιεί ξανά ο προφήτης Δανιήλ. Σεισμός μέγας εν τω μέσω της νυκτός. Σχεδόν 8 ρίχτερ. Εάν δεν σε φυλάξει ο Θεός, ω ταλαίπωρε άνθρωπε, οι φρουροί μάταια αγρυπνούν και αν δεν οικοδομήσει την καρδιά σου, τα πάντα, η ζωή σου, το σπίτι σου, η ασφάλεια σου, τα λεφτά σου,  θα μετατραπούν σε συντρίμμια με την πρώτη δυσκολία, με το πρώτο φύσημα το αέρα, με την πρώτη δόνηση του εδάφους.

Ο προφητικός και επίκαιρος διάλογος ενός απλού ανθρώπου με τον άγιο Παΐσιο έρχεται συνειρμικά στη σκέψη μας, περιμένοντας μέχρι σήμερα μια απάντηση:

– Γέροντα, στην Πάτρα πριν από 2 μήνες έκανε σεισμό! Δυνατό σεισμό, ράγισαν και οι εκκλησίες!

– Σας κούνησε γερά δηλαδή! Σας ξύπνησε όμως;

Αλήθεια μας ξύπνησε;  Ή ακόμη κοιμόμαστε, βυθιζόμενοι ολοένα και πιο βαθιά στον πνευματικό λήθαργο; Τα σημεία του καιρού τα βλέπουμε, μας τα παρουσιάζουν με ονόματα πλέον. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι μπροστά μας καθημερινά, τα σημεία των καιρών, τα πνευματικά, πότε θα τα αντιληφθούμε και τη βοή που έρχεται ολοένα και πιο δυνατή από τον ουρανό πότε θα την ακούσουμε;

Μακροθύμησε Κύριε μήπως έστω και τώρα έρθει  για μας η μεγάλη ώρα της επιστροφής κοντά Σου…

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου

Οι άνθρωποι θα γελάσουν μαζί σου αλλά θα είσαι σωστός μπροστά στον Θεό

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή, όταν ο άνθρωπος πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στον φόβο του Θεού και της ντροπής από τους ανθρώπους. Σε τέτοια στιγμή βρίσκεσαι κι εσύ τώρα. Διάλεξε, λοιπόν,  και τώρα και πάντα τον φόβο του Θεού καιδεν θα κάνεις λάθος. Οι άνθρωποι θα γελάσουν μαζί σου αλλά θα είσαι σωστός μπροστά στον Θεό.

 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, “Δεν φτάνει μόνο η πίστη”

 

Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να μιλάς για το κακό, δεν σε αφήνει να συκοφαντήσεις, δεν σε αφήνει να λες ψέματα. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να υπερηφανεύεσαι και να αλαζονεύεσαι. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να είσαι ζηλιάρης, δεν σε αφήνει να μισείς κάποιον ή να τον φθονείς και να τον ζηλεύεις. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να εκδικείσαι τον άλλον και να του κάνεις κακό. Ο φόβος του Θεού δεν σε αφήνει να κακολογείς τους άλλους, να αστειεύεσαι, να πληγώνεις ή να περιγελάς τους άλλους.

 

Γέροντας Κλεόπας Ηλίε

Δυο πρόσωπα μέσα μου παλεύουν...

Μέσα μου δυο πρόσωπα παλεύουν χρόνια τώρα, σε μια μάχη ανελέητη, σκληρή, αιματηρή. Μέσα στην ψυχή μου, εναλλάσσονται διαρκώς ένας Φαρισαίος κι ένας Τελώνης. Ο πρώτος νιώθει αυτάρκης,δικαιωμένος και ξεχωριστός. Σεσωσμένος που κοιτάει αφ' υψηλού με υπεροψία τους άλλους που πέφτουν. Ο δεύτερος μέσα μου ξυπνά στις παταγώδεις αποτυχίες, τις θλίψεις, τις μεγάλες πτώσεις που φανερώνουν την βαθιά ανθρώπινη αδυναμία δίχως την ουράνια προστασία.

Δυο πρόσωπα μέσα μου παλεύουν. Φαρισαίος και Τελώνης, αυτοδικαίωση και μετάνοια, υπερηφάνια και ταπείνωση. Ελπίζω και παρακαλώ  στο τέλος να νικήσει ο Τελώνης. Μέσα απ' την καρδιά μου προσεύχομαι ν' ακουστεί αυτή η κραυγή η σωστική: “ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ” Λουκά (Κεφ. 18,13)

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου

Να είσαι παράδειγμα πίστης και αρετής

– Πώς μπορούμε να οδηγήσουμε έναν «καλό άνθρωπο» στον Χριστό;

– Για να το κάνεις αυτό χρειάζεται να γίνεις και ο ίδιος «καλός άνθρωπος», να γίνεις ενεργό μέλος της Εκκλησίας, να προσπαθείς να αποκτήσεις τη χάρη του Θεού και με τη ζωή σου να είσαι παράδειγμα πίστης και αρετής. Τότε θα φανερώνεται με ποιο τρόπο μπορείς να επηρεάζεις τις ψυχές των άλλων ανθρώπων, πώς να βρίσκεις το κλειδί για τις καρδιές τους.

Δεν υπάρχει μια κοινή συνταγή, αλλά πρέπει να θυμάστε ότι το να φέρει κανείς μια ψυχή στον Χριστό μπορεί να το καταφέρει μόνο μέσω της ενέργειας της χάριτος. Οι μαθητές του Χριστού δε διακρίνονταν για τη ρητορική ευγλωττία ή για τη γνώση της φιλοσοφίας. Με τον απλό τους λόγο, γεμάτο χάρη, έκαναν ηθικά θαύματα: μετέστρεφαν εκατοντάδες και χιλιάδες ανθρώπων στον Χριστό. Οι άνθρωποι, όταν επικοινωνούσαν με αυτούς και όταν τους άκουγαν, ήταν σαν να έμπαιναν σε φωτεινό πεδίο χάριτος. Ένιωθαν την ενέργεια της χάριτος στις καρδιές τους. Η χάρις τους άνοιγε έναν άγνωστο πνευματικό κόσμο. Αν ο άνθρωπος δεν προσπαθεί να καθαρίζει την καρδιά του από τα πάθη, αν δε μένει στην προσευχή, αν δεν εκτελεί το θέλημα του Θεού, τότε θα είναι κενός μέσα του, και αυτό το κρύο κενό θα το νιώσουν εκείνοι στους οποίους θα απευθύνεται με τη διδασκαλία της χριστιανικής πίστης.

 

Αν ο άνθρωπος δεν αποκτήσει τη χάρη, τότε ούτε η ρητορική ευγλωττία, ούτε η γνώση κοσμικών επιστημών, ακόμα και η γνώση της Αγίας Γραφής δε θα τον βοηθήσει να ζωντανεύει τις καρδιές ανθρώπων και με αυτό τον τρόπο, εμπειρικά, να ομολογεί την αλήθεια της χριστιανικής πίστης.

 

Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ Καρέλιν

 

Πηγή