Ήρθε πάλι η ανοιξη
γλυκά να σε ξυπνήσει.
Ένας οργασμός της φύσης,
μια ανανέωση,
μια αναγέννηση.
Μαργαρίτες κίτρινες,
παπαρούνες κόκκινες,
αμυγδαλιές ολόλευκες.
Στους κάμπους χαρούμενα πετούν
πεταλούδες,μελισσούλες.
Φως,χρώμα,χαρά.
Φεύγει η παγωνια σιγά σιγά.
Το σκοτάδι συρρικνώνεται,
η μέρα μεγαλώνει.
Κάτω από το χιόνι η γη
εργαζόταν μήνες τώρα μυστικά.
Κάτω από το φαινομενικό θάνατο
του χειμώνα,
τα δέντρα άπλωναν ρίζες.
Και τώρα που ο ήλιος
δηλώνει παρόν
πίσω απ'τα σύννεφα,
η ζωή στήνει πανηγύρι ξανά.
Μπήκε η άνοιξη.
Προμύνημα Ανάστασης.
Δεν υπήρχε πιο κατάλληλη εποχή
ν'αναστηθεί ο Χριστός μας.
Την άνοιξη.
Εκεί που ο θάνατος
μοιάζει κακό όνειρο.
Χειμώνας και Άνοιξη.
Σταύρωση και Ανάσταση.
Να είσαι καλά.
Κι αν δεν είσαι κάνε υπομονή.
Ήρθε πάλι η άνοιξη.
Μα να θυμάσαι...
πως η αληθινή άνοιξη
είναι εκεί
που ανθίζει η καρδιά!
Αλέξης Αλεξάνδρου 1/3/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου