Η ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ Η ΖΩΗ

Χάσμα μέγα.
Μου το είπε ψες κι ένας φίλος.
Όχι πώς δεν το ήξερα δηλαδή.

Το να γράφεις και να λες,
και να μιλάς εύκολο.
Το να τα ζεις όμως...

Δεν τρέφω αυταπάτες
πως είμαι τέλειος.
Πως είμαι κάποιος σπουδαίος
"πνευματικός άνθρωπος".
Το αντίθετο.
Πολλά τα πάθη και τα λάθη μου.
Γεμάτος ιδιοτροπίες και αδυναμίες.

Ρώτα γι' αυτό αν θες
τη γυναίκα μου
και τα παιδιά μου.
Τ' αδέρφια και τους γονείς μου.
Τους φίλους και συναδέλφους.
Αυτούς που ήρθαν και έμειναν
μα κι αυτούς που έκαναν
ένα πέρασμα κι έφυγαν
απ' τη ζωή μου.


Γι' αυτό σου λέω...
Δεν είμαι αυτό που γράφω
αλλά αυτό που γράφω,
είναι αυτό που θα ήθελα να γίνω.

Άσε εμένα και πάρε
αυτό που γράφω εάν σε βοηθά.
Άσε εμένα γιατί θ' απογοητευτείς.
Άσε τους ανθρώπους γενικά.
Μην κολλάς μα να κυλάς.
Μην προσδοκάς πολλά
γιατί θα διαψευστείς οικτρά.
Όσο πιο μεγάλη η προσδοκία
τόσο πιο μεγάλη και η προδοσία.
Γιατί ο άνθρωπος το ξέρεις
είναι αδύναμος, φθαρτός.
Σκόνη και πηλός.

Πιάσε καλύτερα τον Χριστό.
Τον μόνο αληθινό κι αναμάρτητο.
Αυτόν που δεν θα
σε απογοητεύσει ποτέ,
δεν θα σε προδώσει ποτέ.
Από Αυτόν να παίρνεις
δύναμη και αγάπη.
Από Αυτόν το φως και τη διάκριση.

Πιάσε καλύτερα τον Χριστό.
Άσε με εμένα.

Κι εγώ θα συνεχίσω να παλεύω
με τον εαυτό μου.
Μέχρι η γραφή να γίνει ζωή.
Μέχρι να σβήσει η γραφή
και να μείνει μόνο η ζωή.
Ο Ιησούς Χριστός.

Αυτό είναι η ευχή μου
και η προσευχή μου.
Για μένα αλλά και για σένα.

Αλέξης Αλεξάνδρου 11/4/18