ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙΣ…

Οι άνθρωποι

όσο κι αν τους αγαπάς,

όσο κι αν τους θαυμάζεις,

όσο κι αν στηρίζεσαι σε αυτούς

κάποια στιγμή θα σε προδώσουν.

Θα προδώσουν τις προσδοκίες

που είχες αφελώς από αυτούς

γιατί απλά είναι κι αυτοί

άνθρωποι ατελείς,

με πάθη και λάθη.

Άνθρωποι κουρασμένοι απ'τη ζωή,

άνθρωποι μισοί που ψάχνουν

εναγωνίως κι αυτοί

να βρουν την πλήρωση,

την χαρά,την ανάπαυση,

σ'ένα κόσμο φθαρτό.

Αυτό που ζητάς,

αυτό που μέσα

στη ψυχή σου αναζητας,

δεν θα στο προσφέρει

κανένας άνθρωπος

όσο καλός κι αν είναι,

γιατί πολύ απλά δεν το έχει.

ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΠΕΤΑΜΕ ΤΟ ΜΑΖΕΥΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ...

Μόλις είχε τελειώσει η Θεία Λειτουργία.

Μοιράζω το αντίδωρο.

Τελευταίο ένα παλικάρι, όμορφο,

χρόνια σταυρωμένο,

βαθιά πληγωμένο από την ψυχική νόσο.

Γι αυτό κι λάμπουν τα μάτια του.

Ποιος στις μέρες μας ξέρει

να κοιτάει τον άλλο στα μάτια ;

Ελάχιστοι.

Στην εποχή μας το πιο έρημο τοπίο

είναι τα μάτια μας,

και το πιο ακατοίκητο η αγκαλιά μας.

ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΝΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ

 Η κάθε Κυριακή που περνάει,
είναι για μας ένα σκαλοπάτι,

που πρέπει να το ανεβούμε,

αν θέλουμε να φτάσουμε εκεί,

που μας περιμένει ο Χριστός.

Καμιά ημέρα δεν μας δίνει ο Θεός

άσκοπα και τυχαία.

Πολύ περισσότερο την Κυριακή.

Και στον καθένα μας ο Θεός

δίνει τόσες Κυριακές,

όσες του χρειάζονται

για να αναστηθεί

και να φτάσει κοντά Του.

Και γι' αυτό οι κανόνες της Εκκλησίας

επιβάλλουν αυστηρά επιτίμια

σε εκείνους που δεν πηγαίνουν

 την Κυριακή στην Εκκλησία.

Γιατί είναι ένα σκαλάκι στην σκάλα,

που μας ανεβάζει για να μας φέρει

κοντά στον Χριστό.

Αγ.Ιωάν.Χρυσόστομος

Πηγή:http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Ο ΠΙΟ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ομιλία της εβδομάδας

Ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης όπως τον έζησε 
ο νυν μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος
(που γιόρταζε εχθές).

Καλή ακρόαση!!

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Εάν προσεγγίζουμε την ζωή μας

με κοσμικό φρόνημα,

αναζητώντας λογικές απαντήσεις,

ψάχνοντας ενόχους,

δικαιολογώντας τον εαυτούλη μας,

τότε οι δοκιμασίες θα αντιμετωπίζονται

πάντοτε ως κατάρες.

Εάν όμως καταλάβουμε ότι το ζητούμενο

αυτής της ζωής είναι

να βρούμε τον Χριστό

και όχι επίγεια ευτυχία,

εάν καταλάβουμε ότι το ζητούμενο

είναι η σωτηρία μας

και όχι το βόλεμά μας

τότε θα βλέπουμε τον σταυρό μας

ως δρόμο προς την ανάστασή μας

και τον Θεό όχι ως φοβερό

μέσα στην Παντοδυναμία Του

αλλά ως φοβερό

μέσα στην Αγάπη Του,

ως τον Πατέρα

που υπομένει τα λάθη μας

και περιμένει την επιστροφή μας.

π.Παύλος Παπαδόπουλος

ΑΣ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ…

Ειδοποιήθηκε πως θα τον σκοτώσουν

όταν θα πάει στην εκκλησία,

κάθε Κυριακή καθώς πήγαινε ...

'Ελειψε μια Κυριακή...

Πριν την επόμενη

ξαναπληροφορείται πάλι

πως όταν θα πηγαίνει

στην εκκλησία για τον όρθρο,

θα του την έχουν στημένη,

και θα τον σκοτώσουν.

Η απάντηση του Καποδίστρια:

"Αδυνατώ να λείψω

δύο συνεχόμενες Κυριακές

από την εκκλησία ,

ας με σκοτώσουν...".

Πηγή:http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Ο Ιωάννης Καποδίστριας,

πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος

δολοφονήθηκε σαν σήμερα

στις 27 Σεπτεμβρίου 1831,

Ιερός Ναός Αγίου Σπυρίδωνα,

Ναύπλιο, Ελλάδα

ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΟΡΑΤΟΣ….

   Θα στο ξαναπώ άλλη μια φορά.

Μάθε να σιωπάς.

Μην αφήνεις να βλέπουν οι άλλοι

τι κρατάς στα χέρια σου.

Δουλεύεις για τον Αόρατο.

Ας είναι και το έργο σου αόρατο.

Όταν σκορπίζει κανείς

γύρω του ψίχουλα,

μαζεύονται τα πουλιά

που στέλνει ο διάβολος,

λένε οι άγιοι.

Πρόσεξε την αυτοϊκανοποίηση.

Γι’αυτό οι άγιοι

 δίνουν την συμβουλή:

Να ενεργείς με διάκριση.

Βρίσκεσαι κάπου

και σου προσφέρουν κάτι.

Διάλεξε το μικρότερο κομμάτι.

ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑΝ

Καθένας μας μπορεί

να κρίνει για τον Θεό

κατά το μέτρο της χάριτος

του Αγίου Πνεύματος που γνώρισε.

Γιατί πώς είναι δυνατό να σκεφτόμαστε

και να κρίνουμε για πράγματα

που δεν είδαμε ή δεν ακούσαμε

και δεν ξέρουμε;

Οι άγιοι λένε πως είδαν τον Θεό.

Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι

που λένε ότι δεν υπάρχει Θεός.

Είναι φανερό πως μιλούν έτσι

γιατί δεν Τον γνώρισαν

αυτό όμως δεν σημαίνει καθόλου

πως ο Θεός δεν υπάρχει.

Οι άγιοι μιλούν για πράγματα

που πραγματικά είδαν

και γνωρίζουν.

ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Λένε πως όταν περνάς

όμορφα κι ευχάριστα

με ανθρώπους που αγαπάς

ο χρόνος συμπυκνώνεται

και γίνεται ένα αιώνιο παρόν.

Όταν οι καρδιές πάλλονται

στους ίδιους γαλήνιους ρυθμούς

της αγάπης Του,

οι άνθρωποι έρχονται πολύ κοντά.

Είναι τότε που νιώθεις

πως ο Θεός είναι πάντα δίπλα σου,

πάντα προνοεί και σου στέλνει

την πιο κατάλληλη στιγμή

τα δώρα Του.

Την στιγμή που λυγίζεις,

την στιγμή που η καθημερινότητά

και η τριβή σε κουράζουν,

ο Θεός έχει ήδη ξεκινήσει

να λύνει το κορδόνι

απ'το περιτύλιγμα.

ΕΝΑΣ ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Κάποιο Σάββατο είχα πάει

να εκκλησιαστώ

σ’ένα κεντρικό νοσοκομείο.

Μετά το τέλος της Λειτουργίας

γνώρισα έναν άνθρωπο που μου έκανε

πολύ μεγάλη εντύπωση.

Ήταν με τις πιτζάμες του

 (άρα ασθενής και τρόφιμος

στο νοσοκομείο)

και ένα μπουφάν.

 Το χαρακτηριστικό του

ήταν το χαμόγελό του.

Ακτινοβολούσε χαρά αυτός ο άνθρωπος!

Αφού τέλειωσε, λοιπόν, η Λειτουργία

του ευχήθηκα “περαστικά” και,

χαμογελώντας με νόημα, μου λέει:

– Μα δεν έχω τίποτα!

– Α, για εξετάσεις ήρθες μόνο;

ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΕΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΟΥ

Μια φορά όπως έχουν να λένε οι παλιοί,

κάποιος πλούσιος πήρε ένα καλάθι,

το γέμισε με σκουπίδια,

 βρήκε έναν φτωχό άνθρωπο

και του το έδωσε.

Εκείνος χαμογέλασε, ευχαρίστησε,

πήρε το καλάθι και έφυγε.

Το άδειασε, το έπλυνε,

το γέμισε με πανέμορφα λουλούδια

και το επέστρεψε στον πλούσιο.

Αυτός μόλις το είδε τα έχασε.

- Εγώ σου το έδωσα

γεμάτο με σκουπίδια

κι εσύ μου το επιστρέφεις

με υπέροχα λουλούδια!

Γιατί;

- Ο καθένας δίνει

από το περίσσευμα της καρδιάς του,

απάντησε ο φτωχός."

Βήμα Ορθοδοξίας

ΑΝΑΣΕΣ ΨΥΧΗΣ

Να εκμεταλλεύεσαι 

τις ήσυχες στιγμές,

που σπανίζουν μέσα στη μέρα σου…

Παντού είναι ο Θεός:

Εκεί που περιμένεις

να πάρεις τα παιδιά από το σχολείο

Εκεί που ποτίζεις τα λουλούδια σου

Εκεί που θηλάζεις το μωρό σου

Εκεί που απλώνεις

τα ρούχα στο μπαλκόνι.

Εκεί που κάνεις διάδρομο

στο γυμναστήριο.

(Ο όσιος Πορφύριος ασκούνταν

στο στατικό ποδήλατο,

λέγοντας την Ευχή…)

Λίγα λεπτά ηρεμίας,

λίγα λεπτά προσευχής

Ικανά να δώσουν

άλλη διάσταση στη μέρα σου…

Παντού είναι ο Θεός.

Ησύχασε για λίγο

και θα ακούσεις τη φωνή Του…

Aλεξάνδρα Χ. -Τ.

https://momyof6.wordpress.com

ΣΗΚΩΣΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΣΟΥ

Τον καιρό ἐκείνο,

ἀφοῦ ἐκάλεσε ὁ Ἰησοῦς τὸ πλῆθος

μαζί μὲ τοὺς μαθητάς του τοὺς εἶπε,

«Ἐὰν κανεὶς θέλῃ νὰ μὲ ἀκολουθήσῃ,

ἂς ἀπαρνηθῇ τὸν ἑαυτόν του

καὶ ἂς σηκώσῃ τὸν σταυρόν του

καὶ ἂς μὲ ἀκολουθήσῃ.

Διότι ὅποιος θέλει

νὰ σώσῃ τὴν ζωήν του,

αὐτὸς θὰ τὴν χάσῃ,

ἐκεῖνος δὲ ποὺ θὰ χάσῃ τὴν ζωήν του

ἐξ αἰτίας ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου,

αὐτὸς θὰ τὴν σώσῃ.

Διότι τὶ θὰ ὠφελήσῃ τὸν ἄνθρωπον

νὰ κερδίσῃ τὸν κόσμον ὅλον

καὶ νὰ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν του;

Ἢ τί ἀντάλλαγμα εἶναι δυνατὸν

νὰ δώσῃ ὁ ἄνθρωπος

διὰ τὴν ψυχήν του;

ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ

Οἱ περισσότεροι ἀπό τούς χριστιανούς,

ἄν καί εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας,

βιώνουμε τήν πίστη μας θρησκευτικά.

Δοξάζοντας τόν Θεό

καί λατρεύοντάς Τον,

ἐπιδιώκουμε νά καρπωνόμαστε

προφύλαξη ἀπό τόν θάνατο,

τήν ἀρρώστια, τή φτώχεια,

τήν κοσμική ἀποτυχία καί ὅλα

τά σχετικά δεινά πού ἀπειλοῦν

τήν ἐπίγεια εὐδαιμονία μας.

Εἴμαστε χρῆστες τοῦ Χριστοῦ

καί ὄχι ὁμόζυγοι Χριστοῦ.

Κάθε φορά πού νομίζουμε ὅτι Ἐκεῖνος

δέν φροντίζει γιά τή διατήρηση

τῆς ἐπίγειας εὐτυχίας μας,

Τόν ἀφήνουμε καί ἀναζητοῦμε

ἐπικερδῆ ὑποκατάστατα

πού θά μᾶς βοηθήσουν νά κτίσουμε

τόν ἐπίγειο παράδεισό μας.

ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ

Θα πονέσεις,

θα κλάψεις,

θα ματώσεις.

Είναι ανάγκη να πεινάσεις

και να διψασεις.

Να νιώσεις πως δεν είσαι αυτάρκης.

Δεν είσαι χορτάτος,

δεν είσαι σίγουρος

και βολεμένος.

Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΟΝ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟ

Μου κάνεις λ.χ. ένα κακό

εγώ σέ συγχωρώ.

Μου ξανακάνεις κάποιο άλλο κακό

πάλι σε συγχωρώ.

Εγώ είμαι εντάξει, αλλά,

εάν εσύ δεν διορθώνεσαι,

επειδή σε συγχωρώ,

αυτό είναι πολύ βαρύ.

Άλλο εάν μπορείς

τελείως να διορθωθείς.

Να προσπαθήσεις όμως να διορθωθείς,

όσο μπορείς.

Όχι να αναπαύεις τον λογισμό σου

και να λες:

Αφού με συγχωρεί, εντάξει

τακτοποιήθηκα και δεν βαριέσαι,

δεν χρειάζεται στενοχώρια.

Μπορεί κάποιος να σφάλλει,

αλλά αν μετανοεί, κλαίει,

ζητάει με συστολή συγχώρηση,

αγωνίζεται να διορθωθεί,

τότε υπάρχει ή αναγνώριση

και πρέπει και ο πνευματικός

να δίνει συγχώρηση.

Αν όμως δεν μετανοεί

και συνεχίζει την τακτική του,

δεν μπορεί αυτός πού έχει

την ευθύνη τής ψυχής του

να το ''γελάει'' .

Η καλοσύνη τον αμετανόητο

τον βλάπτει.

Άγιος Παΐσιος