Θα πονέσεις,
θα κλάψεις,
θα ματώσεις.
Είναι ανάγκη να
πεινάσεις
και να διψασεις.
Να νιώσεις πως
δεν είσαι αυτάρκης.
Δεν είσαι
χορτάτος,
δεν είσαι
σίγουρος
και βολεμένος.
Να μπεις σ'ένα
κλίμα ανάγκης.
Εκζήτησης και
πόθου.
Σαν σκλάβος που
περιμένει
τον ελευθερωτή
του,
να σπάσει τα
δεσμά
που τον κρατούν.
Σαν τυφλός που
ζητά φως.
Σαν διψασμένος
που αναζητά νερό.
Για να νιώσεις
τον Σταυρό,
πρέπει πρώτα να
βιώσεις
την απόρριψη,την
εγκατάλειψη
από τους
ανθρώπους.
Να δεχτείς με
έκπληξη και οδύνη
τα φιλιά της
προδοσίας
από αυτους που
θεωρούσες
δικούς σου.
Ο δρόμος του
Σταυρού
είναι στρωμένος
με πόνο,
καρφιά και αίμα.
Δρόμος ανηφορικός
και μοναχικός.
Να θυμάσαι πως
στον Σταυρό
είσαι γυμνός και
μόνος.
Εκεί που η
αλήθεια αποκαλύπτεται.
Εκεί που οι
ψευδαισθήσεις
της ζωής σβήνουν,
για ν'αναστηθεί η
ίδια η ζωή,
παρέα με τον
Εσταυρωμένο.
Να το ξέρεις
πως...
όπου Σταυρός εκεί
κι ο Θεός.
Δεν υπάρχει άλλος
δρόμος.
Πάμε λοιπόν στο
Γολγοθά.
Μαζί με τον
Χριστό
πάνω στον Σταυρό.
Γιατί η Ανάσταση
πάντα περνά
μέσα από τη
Σταύρωση.
Αλέξης Αλεξάνδρου
26/2/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου