Ένα ωραίο τραγούδι λέει: «δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω,
χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος»
(Παντελής Θαλασσινός).
Ο
άνθρωπος δεν μεγαλώνει μόνο ηλικιακά.
Αυτό είναι αναπόφευκτο.
Καλείται να μεγαλώσει στην επίγνωση του ποιος είναι
και ποιος είναι ο στόχος της ζωής του.
Αυτό είναι αναπόφευκτο.
Καλείται να μεγαλώσει στην επίγνωση του ποιος είναι
και ποιος είναι ο στόχος της ζωής του.
Και μπορεί ο χρόνος να μην λυπάται κανέναν,
όμως όταν υπάρχει η ελπίδα που συνδέεται με την πίστη
τότε καμιά ζωή δεν είναι μικρή.
όμως όταν υπάρχει η ελπίδα που συνδέεται με την πίστη
τότε καμιά ζωή δεν είναι μικρή.
Διότι παλεύουμε να την γεμίσουμε με αγάπη,
ώστε να αξίζει κάθε στιγμή της.
ώστε να αξίζει κάθε στιγμή της.
Αυτός είναι ένας δρόμος τον οποίο οι
μεγαλύτεροι
μπορούμε να τον βρούμε
και να τον μοιραστούμε με τα παιδιά μας!
μπορούμε να τον βρούμε
και να τον μοιραστούμε με τα παιδιά μας!
Γιατί γνωρίζοντας σε Ποιον να ελπίζουμε,
ο χρόνος έχει νόημα και για μας
και για τους δικούς μας!
ο χρόνος έχει νόημα και για μας
και για τους δικούς μας!
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου