Ὁ Ἀγρὸς τῶν λέξεων

 

Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο

 λουλούδι, ὅμοια κ' ἐγώ. Τριγυρίζω

 διαρκῶς γύρω ἀπ' τὴ λέξη.

 

Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς

 τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή,

τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν

 νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως

 τὸ χρυσάφι οἱ μεταλλουργοὶ κ' ἔγινε

 Ὅμηροι, Αἰσχύλοι, Εὐαγγέλια

 κι ἄλλα κοσμήματα.

 

Μὲ τὸ νῆμα

 τῶν λέξεων, αὐτὸν τὸ χρυσὸ

 τοῦ χρυσοῦ, ποὺ βγαίνει ἀπ' τὰ βάθη

 τῆς καρδιᾶς μου, συνδέομαι, συμμετέχω

 στὸν κόσμο.

Σκεφτεῖτε:

Εἶπα καὶ ἔγραψα, «Ἀγαπῶ».

 

Νικηφόρος Βρεττάκος

 

 

Ποίηση είναι η νοσταλγία μας για κάτι ακαθόριστο που ζήσαμε κάποτε μες στο όνειρο

 

Τάσος Λειβαδίτης