Ω αδελφοί μου, μη σας ξεγελούν οι παραπλανητικές και ψευδαισθητικές ιστορίες των ανθρώπων, οι οποίοι ισχυρίζονται: ” Όταν θα δούμε τον Χριστό στους ουρανούς ως Θεό, τότε θα πιστέψουμε σ΄Αυτόν!”. Η πίστη εκείνη θα έρθει πολύ αργά και η οπτασία εκείνη θα είναι μάταιη. Απεναντίας, με τη δική μας πίστη καλούμαστε να δούμε ως Θεό τον Χριστό στην κατάσταση εκείνη της άκρας ταπεινώσεώς Του: του κατάπτυστου, δαρμένου, ματωμένου και γελοιοποιημένου Ανθρώπου στην αυλή του Καϊάφα στο πρόσωπου εκείνου του καταδικασμένου, του σιωπηλού, του ξένου, που οι Εβραίοι Τον είδαν ως κάτι άχρηστο και ασήμαντο.
Αυτή είναι η Πίστη που έχει αξία στον
ουρανό. Αυτή είναι η
Πίστη που ανταμείβεται με την ανάσταση και την αθανασία! Αυτή είναι η Πίστη που
έθρεψε, ζύμωσε και μεταλαμπάδευσε στους ουρανούς πολυπληθείς στρατιές των πιο
αγίων ψυχών , των πιο δυνατών χαρακτήρων, των πιο καρτερόψυχων ηρώων και των
πιο λαμπρών διανοιών!
Ταπεινέ Κύριε, ύψωσε μας σ΄αυτή την
Πίστη!
Σοι πρέπει πόσα δόξα, τιμή και
προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων! Αμήν
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,
Πνευματικό Ημερολόγιο, Ο Πρόλογος της Αχρίδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου