Αὐτή εἶναι ἡ πιό συχνή αἰτία πού χάνουμε τή χαρά μας. Ποιά;
Τό ὅτι ἔχουμε ἐπιθυμίες. Θά πεῖς δέν πρέπει νά ’χω ἐπιθυμίες;
Δέν πρέπει νά θέλω; Δέν πρέπει νά ἐπιθυμῶ; Πρέπει νά θέλεις αὐτό πού θέλει ὁ Θεός. Γι’ αὐτό
μᾶς παρέδωσε ὁ Χριστός μας νά λέμε στό ‘Πάτερ
ἡμῶν’ τόσο συχνά ‘γενηθήτω τὸ θέλημά Σου, ἀλλιῶς θά μᾶς ἔλεγε νά λέμε γιά
νά εἴμαστε εὐτυχισμένοι ‘γενηθήτω το θέλημά σας’. Δέν μᾶς εἶπε ἔτσι. Μᾶς εἶπε ἄν
θέλετε νά εἶσθε χαρούμενοι, νά λέτε γενηθήτω τὸ θέλημά Μου. Ὅταν γίνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας, ὁ ἄνθρωπος γίνεται
εὐτυχισμένος. Ἄν λοιπόν ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἄλλα θελήματα, ἀντίθετα μέ το θέλημα
τοῦ Θεοῦ, τότε αὐτός ὁ ἄνθρωπος ἔχει λύπη. Ἐπειδή ἀκριβῶς εἶναι καταστροφικά, ὁ
Θεός δέν τοῦ ἱκανοποιεῖ αὐτά τά θελήματα καί πολύ καλά κάνει.
Διότι ὡς
Πατέρας, μᾶς ἀγαπάει. Ὁ ἄνθρωπος θυμώνει, ὀργίζεται, ἀπογοητεύεται, γιατί;
Γιατί δέν τοῦ ἔχουν γίνει τά θελήματά του.
π.
Σάββας Αγιορείτης - Απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένη ομιλία του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου