Εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματθ.18,3)

Το Χριστό τον φτιάχνουν οι ζωγράφοι σύμφωνα με το Ευαγγέλιο∙ εγώ θα Τον παράσταινα αλλιώς: θα Τον ζωγράφιζα, μονάχο Του— γιατί υπήρχαν βέβαια στιγμές που Τον άφηναν μονάχο Του οι μαθητές Του. Θ' άφηνα μαζί Του μονάχα ένα μικρό παιδί. Το παιδί παίζει δίπλα Του, ίσως να Του διηγόταν τίποτα στην παιδιάστικη γλώσσα του, ο Χριστός το άκουγε, τώρα όμως έχει πέσει σε συλλογή. Το χέρι Του απόμεινε ξεχασμένο πάνω στο φωτεινό κεφαλάκι του παιδιού. Κοιτάζει πέρα μακριά στον ορίζοντα, μια τεράστια σκέψη, σαν τον κόσμο ολάκερο, εφησυχάζει στο βλέμμα Του το πρόσωπό Του είναι μελαγχολικό.

Το μικρό παιδί σώπασε, ακούμπησε στο γόνατό Του κι ακουμπώντας το κεφάλι στο χεράκι του Τον κοιτάζει συλλογισμένα, όπως βυθίζονται καμιά φορά σε συλλογή τα παιδιά. Ο ήλιος βασιλεύει...

 

 Απόσπασμα από το βιβλίο του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι  «Ο  ηλίθιος»