Λέγει ο δίκαιος Ιώβ: "Αλλά άνθρωπος γεννάται κόπω" (Ιώβ 5,7).
Ο Απόστολος
Παύλος λέγει ότι όλα τα έργα γίνονται με κόπο και πόνο (Ρωμ.8,21).
Ο πόνος στον
κόσμο είναι καρπός της πτώσεως του ανθρώπου από τον παράδεισο (Πράξ. 3,16).
Είναι καρπός της αμαρτίας (Ψαλμ.7,14-16). Άλλ' όμως, εάν δεχόμεθα κάθε πόνο με
υπομονή και ευχαρίστηση, λαμβάνουμε μεγάλη πνευματική ωφέλεια πολύτιμη για την
σωτηρία της ψυχής μας.
Γενικά
βλέπουμε ότι, όσο πολλαπλασιάζεται η αμαρτία και η
πλάνη στον κόσμο, τόσο αυξάνεται και ο πόνος, δηλαδή η πείνα, η σύγχυση, οι
πόλεμοι, οι παντός είδους ασθένειες και ο θάνατος.
Η φροντίδα ημών των χριστιανών είναι
να εγκαταλείψουμε την αμαρτία, να συμφιλιωθούμε με τον Θεό, να αποκτήσουμε τον φόβο του Θεού,
την ταπείνωση, την υπομονή και τότε όλα τα βάσανα μας θα λιγοστέψουν και θα
έλθει μεγάλη ωφέλεια στις ψυχές μας.
Απόσπασμα
από το βιβλίο «Πνευματικοί διάλογοι με Ρουμάνους Πατέρες – Συνομιλία 6η»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου