Όταν ο άνθρωπος δεν ζει απλά, δεν ζει ειρηνικά και μονίμως ασχολείται με τους άλλους, έστω και αν δεν το καταλαμβαίνει , τότε πώς θα μπει στη διαδικασία της προσευχής, για να αρχίσει να λύνεται ο εαυτός του, να αρχίσει να καταλαμβαίνει τα πνευματικά πράγματα και εν τέλει να ζήσει πνευματική χαρά; Το ξαναλέω: Η πνευματική χαρά δεν είναι για κάποιους, είναι για όλους μας.
Δεν μπορεί ο Χριστός να ήρθε στη γη,
ανάμεσά μας, να σταυρώθηκε για μας, να αναστήθηκε για μας, κι εμείς να μην
μπορούμε να αισθανθούμε πνευματική χαρά. Δεν
είναι δυνατόν, σημαίνει ότι κάτι δεν κάνουμε καλά.
Από το βιβλίο «Δίψα για καθαρό ουρανό»,σελ.170 – Αρχιμ.Σιλουανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου