Χρόνια ζούσε στο ψέμα,
στο σκοτάδι και την πλάνη.
Φορτωμένος εγωισμό.
Με θυμό,εξάρσεις,
λάθη,πάθη,
παρεξηγήσεις και
πολλές αναλύσεις.
Ανέλυε τα πάντα.
Λόγια,πράξεις,
βλέμματα,χειρονομίες.
Μα έψαχνε,
να βρει την αλήθεια.
Το φως.
Το νόημα της ζωής.
Πάλι σε λάθος δρόμους.
Πάλι σε οδούς αδιεξοδους
που δεν έβγαζαν πουθενά.
Καταφυγή σε βιβλία,
ψυχολογία,
θετική σκέψη.
Ταξίδια,λεφτά
και αλλά πολλά.
Χρόνια το παλευε.
Δεν σταματούσε την αναζήτηση.
Κάτι μέσα του
τον παρακινουσε.
Η δίψα της ψυχής.
Το κενό όμως παρέμενε.
Μέχρι που έφτασε
το πλήρωμα του χρόνου.
Τα βήματα του
τον εφεραν στο περιβόλι της.
Εκεί στο Όρος το Άγιο
εγινε το μεγάλο βήμα.
Έσκυψε ταπεινά,
με συστολή και φόβο.
Ομολόγησε τις αστοχίες του.
Τα λάθη του.
Αυτά που βάραιναν την ψυχη του.
Ο καλός ιερέας τον άκουσε,
δεν τον μάλωσε.
Παρά τα φρικτά που άκουσε
τον αγκάλιασε.
Τον συμβουλεψε,
του έδειξε εναν άλλο δρόμο.
Τον δρόμο της αγάπης
και της συγχωρεσης.
Φεύγοντας από εκεί
το πέπλο επεσε.
Το σκοτάδι σκορπίστηκε.
Ο νους φωτίστηκε.
Ένιωσε ανάλαφρος,
γαλήνιος,ειρηνικός.
Τώρα καταλαμβαινε.
Γιατί το ζούσε.
Ένα δάκρυ κύλησε.
Κάποιος άλλαζε
τα πραγματα μέσα του.
Σκέψεις,συναισθήματα,
κοσμοθεωρίες.
Κάποιος ήρθε να κλείσει
τις πληγές του.
Να τον αγκαλιάσει.
Να του πει πολλές φορές,
αμέτρητες,
"Σ'αγαπω,
σε συγχωρώ
για οτι εχεις κάνει."
Ένιωθε να πετά.
Να ξαναγεννιέται.
Σαν μικρό αγνό παιδάκι.
Εκεί στο περιβόλι Της
εγινε το μεγάλο βήμα.
Η υπεραγία μάνα
και ο γλυκυτατος
υιός της,Ιησούς,
αγκάλιασαν τον άσωτο.
Εκεί ξεκίνησε
μια καινουρια ζωή.
Εκεί στην άφεση
των αμαρτιών
ηρθε η αναγέννηση.
Το φως.
Η μεταστροφή.
Η αλλαγή.
Η επιστροφή στο σπίτι Του.
Αλέξης Αλεξάνδρου 4/1/17
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου