Ο ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ

Γι' αυτό μ' αρέσεις.
Γιατί είσαι ένας ήλιος φωτεινός
μες τη συννεφιά.
Ένας φάρος ελπίδας
μες τη φουρτούνα της εποχής.

Μ' αρέσει που είσαι
απλός και άνετος.
Που δεν το παίζεις
αλλά είσαι.
Που πετάς τις μάσκες
της υποκρισίας και του εγωισμού
και στέκεσαι αυθεντικός
μπροστά μου.
Χωρίς φτιασιδώματα,
χωρίς φρου-φρου κι αρώματα.

Αληθινός,
ανθρώπινος.
Με τα λάθη και τα πάθη σου.
Τον αυτοσαρκασμό
και το χιούμορ σου.

Μ' αρέσεις γιατί
δεν μου κάνεις το δάσκαλο.
Που μ' αφήνεις να περπατώ ελεύθερα
το δικό μου δρόμο.
Χωρίς πρέπει και μη.
Το παράδειγμα είσαι εσύ.

Και η αγάπη;
Η αγάπη δεν αναγκάζει,
δεν πιέζει, δεν καταπιέζει.
Σ' αφήνει ελεύθερο να θελήσεις,
όταν εσύ θελήσεις,
να την ακολουθήσεις.

Γι' αυτό μ' αρέσεις.
Μου θυμίζεις την αγάπη.
Το φως και την χαρά Του.

Συνέχισε φίλε.
Θυμίζεις αγνό παιδικό χαμόγελο

στον κήπο που φυτρώνουν οι ευχές.

Αλέξης Αλεξάνδρου 13/2/18