Σε έψαχνα, Σε αναζητούσα
κι ας μην το ήξερα..
κι ας μην Σε ήξερα..
Εσένα έψαχνα όταν η ψυχή μου
γονατισμένη από τον πόνο
της έλλειψής Σου, κραύγαζε
απελπισμένα την ανυπαρξία Σου..
Εσένα αναζητούσα όταν η καρδιά μου
στάλαζε αίμα
από τις δυσκολίες της ζωής.. Εσένα αναζητούσα όταν τα δάκρυα
της μοναξιάς έπνιγαν την ψυχή μου..
Κι Εσύ εκεί.. πάντα δίπλα μου..
σεβόμενος την ελευθερία μου
ακόμα και του να Σε αρνηθώ.
Πάντα κοντά μου..
σιωπηλός και μακρόθυμος..
κι ας Σε πονούσα με τις επιλογές
και τις αμαρτίες μου..
κι ας Σε σταύρωνα ξανά και ξανά
με τις πράξεις μου. .
κι ας σου έκλεινα ερμητικά
την πόρτα της καρδιάς μου…
Πώς να Σε ευχαριστήσω
για την ευσπλαχνία Σου,
για την αγάπη Σου,
για τη μακροθυμία Σου,
για το έλεός Σου;
Ο λόγος Σου βάλσαμο
στην ταλαίπωρη ψυχή μου..
Η μακροθυμία Σου
βακτηρία στην απιστία μου…
Ο Σταυρός Σου έλεγχος στην μικροψυχία
και την ανυπομονησία μου..
Η κακοπάθειά Σου
ελπίδα στις δυσκολίες μου..
Η Αγάπη Σου στήριγμα στις πτώσεις μου..
Η Ανάστασή Σου ελπίδα,
φως και ζωή..
Το πλοίο της ζωής μου
πάντα θα συναντά τρικυμίες,
θα προσκρούει σε σκοπέλους
και θα αποπροσανατολίζεται
μέσα στο ψηλαφητό σκοτάδι
των πειρασμών και των πτώσεων..
Τώρα όμως δε φοβάμαι!
Έχω Εσένα πλάι μου!
Τώρα πια δε μου φτάνει
να Σε γνωρίσω..
θέλω να Σε ζήσω, Κύριε,
και να αναφωνήσω
όπως και ο Απ. Παύλος
«ζω δε ουκέτι εγώ,
ζη εν εμοί Χριστός»..
Άπλωσε το Χέρι Σου και οδήγησε
τη ζωή μου στη Βασιλεία Σου,
στη δική Σου «Ιθάκη»,
στην «Ιθάκη της ψυχής μου..»
Αμήν, γένοιτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου