Πως να πιστέψω,σε
ρωτώ.
-Τι να'ναι άραγε
η πίστη;
-Όχι,δεν πιστεύει
το μυαλό,
αλλά η καρδιά.
Πως να πιστέψει
άλλωστε ο νους
σε κάτι τόσο
παραλογο;
Κοιτάζεις μα δεν
βλέπεις
γιατί η καρδιά
είναι τυφλή.
Μόνο με την
καρδιά
μπορείς να δεις
καθαρά.
Η λογική βλέπει
το θάνατο,
η πίστη την ζωή.
Η λογική το
τέλος,η πίστη την αρχή.
Η λογική τα
καρφιά,η πίστη τα φιλιά.
Η λογική κοιτάει τη Σταυρωση,
μα η πίστη την
Ανάσταση.
Αφέσου,παραδώσου,
εμπιστεύσου αυτό
που σε ξεπερνά.
Κοίτα πιο πέρα
απ'την απέναντι
ακρογιαλιά.
Να περιμένεις την
αυγή
μετά την μακρια
νύχτα.
Κυρίως ν' αγαπάς.
Ν' αγαπάς χωρίς
όρια.
Χωρίς προσδοκίες,
δίχως
υστεροβουλίες.
Όταν
αγαπάς,αγαπάς.
Δεν ζητάς
αποδείξεις
γιατί εσύ αγαπάς.
Και δεν σε
νοιάζει γιατί έχεις δωθεί
θυσία στην αγάπη.
Ή υπάρχει Θεός ή
δεν υπάρχει.
Αν δεν
υπάρχει,τότε Θεός
είναι ο θάνατος.
Μα αν
υπάρχει,αυτός ο Θεός
δεν είναι Θεός
νεκρών,
αλλά Θεός
ζωντανών.
Ζωή υπάρχει εκεί
που είν'ο Θεός.
Μακριά Του
μυρίζει μόνο
η μπόχα του
θανάτου.
Πώς να πιστέψω σε
ξαναρωτώ...
-Ν'αγαπάς με την
καρδιά.
-Μα φοβάμαι πως
θα χάσω.
-Στην αγάπη φίλε,
για να
κερδίσεις,πρέπει να χάσεις.
Και για
ν'αναστηθείς,
πρέπει πρώτα να
σταυρωθείς,
μαζί Του.
Δεν υπάρχει άλλος
δρόμος...
Αλέξης Αλεξάνδρου
28/6/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου