Πίσω από αυτά που
δεν είπαμε,
αυτά που ποτέ μας
δεν φανερώσαμε
κρύβονται οι
απαντήσεις
των πως και των
γιατί.
Γράφει κάπου η
Μάρω Βαμβουνάκη:
"Στα
ανομολόγητα είναι η ουσία".
Μέσα σε αυτά που
καταχωνιάσαμε,
που φυλακίσαμε σε
κάποιο
απόμερο κομμάτι
της ψυχής μας,
κοιμούνται οι
επιθυμίες,τα όνειρα,
οι
συμπεριφορές,οι αντιδράσεις,
οι φόβοι,οι
ανεκλπήρωτοι στόχοι.
Κι όσο τα
φυλακίζουμε,
τόσο μας
φυλακίζουν.
Τα λάθη,τα
πάθη,οι αστοχίες
στέκονται
τροχοπέδη
στην αλήθεια της
ζωής.
Σαν μια ανοικτή
πληγή στη ψυχή
που δεν έχει
ακόμα επουλωθεί.
Ένα βάρος που δεν
ζυγίζει,
μα την ψυχή σου
λυγίζει.
Στο μυστήριο της
εξομολόγησης
γίνεται αυτή η
κάθαρση.
Όσα βγουν με
ειλικρίνεια στο φως,
χάνονται
διαπαντός.
Σαν ένα δηλητήριο
που κυλά στο
χώμα,
απ'το ματωμένο
σώμα.
Μια νέα αρχή
ξεκινά.
Εσύ κι ο καθαρός
εαυτός σου.
Εσύ κι ο Θεός
σου.
Τα παλιά
έσβησαν...
Η θεραπεία μόλις
έχει αρχίσει.
Ειν' ο ξεχασμένος
παράδεισος
που σε έχει
συγκινήσει.
Γι'αυτό πότε μη
φοβηθείς
να ομολογήσεις.
Και τότε το
τραύμα
θα γίνει θαύμα.
και η πληγή,
της αγάπης πηγή.
Αλέξης Αλεξάνδρου 3/8/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου