Η σιωπή, τι μεγάλο πράγμα είναι!

Όταν ο άνθρωπος σιωπήσει μόνο μία βδομάδα, δεν σας λέω πολύ, μια βδομάδα άμα σιωπήσετε και έχετε τον νου σας στην αδιάλειπτη προσευχή, θα δείτε μεγάλη διαφορά στην ζωή σας.

Όχι πολύ, μία βδομάδα... Αλλά δεν μπορούμε να μην μιλάμε, δεν μπορούμε να μην συζητήσουμε, δεν μπορούμε να μην κρίνουμε και κατακρίνουμε...

Κοιτάζουμε τον άλφα, τον βήτα και γι' αυτό δεν μπορούμε να προοδεύσουμε.

Τί μεγαλεία έχει ο Θεός!

Μια βδομάδα να μείνουμε σιωπηλοί, με αδιάλειπτη προσευχή και να δεις ύστερα πως θα έρθει η προσευχή και πως θα έρθουν τα δάκρυα και θα ζητάμε μέρος κρυφό, σκοτεινό και θα ζητάμε μοναξιά και οποιοδήποτε θόρυβο δεν θα μπορούμε να τον αντέξουμε. Τόσο πολύ θα νοιώσει η ψυχή μας ελαφρωμένη!

Και μπορούμε όλα αυτά να τα απολαύσουμε και είναι τόσο εύκολο.

"Θα σιωπήσω σήμερα, θα μετρήσω τις λέξεις που θα μιλήσω. Πόσο (πολύ) θα στρυμωχτώ;", θα πει κάποιος. Δεν στριμώχνεται κανείς. Άμα αισθάνεται την πνευματική ηδονή και την μακαριότητα, αυτά δεν τα θεωρεί τίποτε. Θα μετράει τις λέξεις που μίλησε. Τι ωραίο πράγμα!...

Και θα είναι ήσυχος και χωρίς μέριμνες, δεν θα έχει προβλήματα, τίποτε... Το πνεύμα του θα είναι στον Ουρανό, θα ευφραίνεται και θα γεύεται τα μεγαλεία του Θεού!...

 

γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου

Πηγή