Τι φτωχοί που φαντάζουνε οι γιόγκι και οι Γκουρού! Τι ψεύτικοι! Τι κακομοίρηδες! Βουτηγμένοι μέσα στη βασικότερη άγνοια. Πλανεμένοι μέσα σε ψεύτικες φαντασιώσεις παινεύονται και φουσκώνουν γι΄ αυτά που ξέρουν,... για τις εμπειρίες τους!
Μα αν δε γνωρίζεις το Θεό, τότε τι γνωρίζεις;...Αν δεν κατέχεις το βασικότερο, το κεντρικότερο, τότε τι κατέχεις;...
Μοιάζουν με κάτι γύφτους που στολίζονται με φανταχτερά χρώματα. Με χτυπητά κοσμήματα, με κραυγαλέο και άσχημα επιδεικτικό τρόπο μακριά από κομψότητα και ήθος.Και αφού στολιστούν έτσι, πάνε σε περιβάλλον από πολλές γενιές αριστοκρατικό για να παινευθούν, χωρίς να φαντάζονται οι δύστυχοι πόσο περισσότερο εξευτελίζονται.
Έχουμε Θεό αληθινό, αριστοκράτη. Έχουμε Θεό που μας έδωσε το δικαίωμα να τον αποκαλούμε Πατέρα. Έχουμε Θεό που μας αποκαλεί παιδιά Του. Έχουμε Θεό που έγινε άνθρωπος για μας, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό που δεν ντρέπεται όχι να μας αποκαλεί, αλλά να γίνει αδελφός μας.
Δεν έχουν τίποτα οι καημένοι...Μόνο
ψεύτικα, άψυχα είδωλα, χιλιάδες φανταστικές θεότητες. Θεωρίες και
πρακτικές που δεν οδηγούν πουθενά. Γυρίζουν στο κενό και δε συναντούν τίποτε
άλλο παρά την ψευδαίσθηση και την πλάνη με την οποία τους κρατά αιχμαλώτους ο
διάβολος μέχρι να τους καταστρέψει ή να τους κάνει όργανά του...και τα δύο για
την αιώνια ταλαιπωρία τους.
Διονύσιος
Φαρασιώτης
Απόσπασμα από το βιβλίο: «Οι Γκουρού, Ο
Νέος και ο Γέροντας Παΐσιος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου