ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ

Μέσα μου, δυὸ πρόσωπα παλεύουν.
Τὸ ἕνα, μοῦ ζητάει νὰ πολεμήσω,
ολους αὐτοὺς
ποὺ χρόνια τώρα καταστρέφουν,
ὅτι καὶ ὅσους ἀγαπάω.

Τὸ ἄλλο μου ζητάει νὰ τοὺς ἀγαπήσω,
ἀκόμα κι ἂν μὲ σταυρώνουν.
Ἡ εὐτυχής, «δυστυχία» τοῦ Χριστιανοῦ,
εἶναι ὅτι πρέπει πάντα καὶ
σὲ κάθε τοῦ δίλημμα, νὰ σκέφτεται:
Τί θὰ “κανε ὁ Χριστὸς στὴ θέση μου;

Λίγο ἂν Τὸν πιστεύεις
καὶ ξέρεις τὰ ὅσα εἶπε
καὶ κυρίως ὅσα εἶναι,
τὸ δίλημμα ἀπαντιέται.
Θέλει πολὺ περισσότερη δύναμη,
τὸ νὰ ἀγαπᾶς, ἀπὸ τὸ νὰ μισεῖς.
Τὸ νὰ ὑπομένεις τὴν ἀδικία,
ἀπὸ τὸ νὰ ἐκδικεῖσαι.
Τὸ νὰ συγχωρεῖς καὶ νὰ συμπονᾶς,
τὸν ἐκτελεστή σου.

Ἀλλὰ κυρίως θέλει ἀκλόνητη πίστη
στὸν Χριστὸ καὶ τοὺς ἀρχαγγέλους Του,
ποῦ εἶναι καθημερινὰ δίπλα μας
καὶ δίνουν, τὶς δικές μας μάχες

Σταμάτης Σπανουδάκης