ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ...

Νομίζω πως και την ησυχία να διαλέξεις,

αν αυτή δε θα είναι σε όφελός σου,

θα έρθει Εκείνος να σε ξεβολέψει..

Είναι Πατέρας και θέλει το καλό μας.

Συνεχίστε με τις αναρτήσεις σας

να μου θυμίζετε πως είναι δίπλα μας

και πως πρέπει να Τον περιμένω

ακόμη και κεκλεισμένων των θυρών..!

Σκέφτομαι τον Λάζαρο,

που τον περίμενε μέχρι που πέθανε

και τον συνάντησε όταν

δεν τον περίμενε πια.

Τι Θεός, τι έκπληξη, τι ανατροπή!

Κάθε φορά που τα βάζω κάτω λογικά,

δε μου βγαίνει τίποτα.

Είναι όμως πάντα εκεί να γελά

με τις μωρουδίστικες αδεξιοτητές μου

και να μου τα φτιάχνει

όπως Εκείνος ξέρει,

σε ένα ΄΄παιχνίδι΄΄ που λέγεται ζωή

και που μόνο η αθωότητα

θα μας βοηθήσει να το κρατήσουμε

στα χέρια μας!

Σχόλιο του διαδικτυακού φίλου
Κώστα Διακουμέα,
που έμελλε να είναι και το τελευταίο,
σε δική μου παλαιότερη ανάρτηση