Μπαίνει ο Ιησούς
στο κέντρο του τότε κόσμου.
Στα Ιεροσόλυμα.
Ταπεινός,φτωχός και ρακενδυτος
πάνω σ'ένα μικρό γαιδουράκι.
Δεν έρχεται με ύφος
εξουσιαστικό και περήφανο
να συντρίψει τον άνθρωπο.
Έρχεται γνωρίζοντας πως αυτοί
που τώρα Τον επεφημούν
φωνάζοντας "'Ωσαννά,
ευλογημένος ο ερχόμενος"
σε λίγες μέρες οι ίδιοι
θα απαιτούν την σταύρωση Του.
Ο Χριστός είναι βασιλιάς.
Μα η βασιλεία Του δεν είναι
στον κόσμο ετούτο.
Είναι ουράνια και αιώνια.
Ο Χριστός δεν έρχεται να μας σώσει
από τα επίγεια και γήινα δεσμά
αλλά από τις αλυσίδες
που κρατούν αιχμάλωτη τη ψυχή.
Την αμαρτία και το θάνατο.
Η αγάπη Του για τον άνθρωπο
απέραντη και ακατάληπτη.
Δέχεται με στωικότητα
να γίνει ο ίδιος θυσία
για να σωθεί ο άνθρωπος.
Να σταυρωθεί και να μετατρέψει
το σταυρό
από σύμβολο εξευτελισμού
σε σύμβολο νίκης.
Ο Χριστός μπαίνει
στα Ιεροσόλυμα ταπεινά.
Το ίδιο επιθυμεί να μπει
και στην καρδιά μας.
Και εμείς;
Εμείς αν Τον πιστεύουμε
ας ακολουθήσουμε την πορεία Του.
Μακριά από φωνές
και ενθουσιασμούς
που εύκολα ξεχνιούνται.
Ας Τον ακολουθήσουμε
στο πάθος του.
Στο σταυρό που οδηγεί
στην ανάσταση.
Αλέξης Αλεξάνδρου 1/4/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου