ΣΤΟ ΗΜΙΦΩΣ

Στο ημίφως των κεριών,
περασμένα μεσάνυχτα
πολλές όμορφες ψυχές περιμένουν.
Αναμένουν το χαρμόσυνο μήνυμα
με τις λαμπάδες τους αναμμένες
και τις καρδιές τους πεινασμένες.

Μια πείνα όλο νόημα,
όλο φως, όλο αγάπη.
Μια πείνα για αθανασία.
Πείνα για την Ανάσταση
μετά την Σταύρωση.

Όλα γύρω λευκά,
όλα φωτεινά
όλα ελπιδοφόρα
και χαρούμενα.


"Σώμα Χριστού μεταλάβετε
πηγής αθανάτου γεύσασθε"
ψάλλουν με κατάνυξη οι ψάλτες.

"Μετά φόβου Θεού
και αγάπης προσέλθετε"
λέει ο καλός παπάς
με φωνή που μοιάζει
να έρχεται από τον ουρανό.

"Σώμα και Αίμα Χριστού
εις άφεσιν σου αμαρτιών
και τη ζωή σου την αιώνιον"

Κάθε ψυχή γίνεται
κι ένας μικρός Χριστός.
Πρόσωπα φωτεινά,
με μια λάμψη
που θυμίζει παράδεισο.

Λεβέντες νέοι,
μαμάδες με μικρά παιδιά,
παππούδες και γιαγιάδες
γίνονται ένα σ' αυτό
το μυστικό πανηγύρι χαράς.

Εκεί στο ημίφως των κεριών
δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία
πως ήρθε η Ανάσταση.
Το βλέπεις στη λάμψη
όλων των ματιών
και στο χαμόγελο
σαν μικρών παιδιών.

Και οι καμπάνες μοιάζουν
να χτυπούν χαρμόσυνα
μέσα στην καρδιά του καθενός.

Εκεί, στο ημίφως...

ο Χριστός Ανέστη!

                                                

                                                       Αλέξης Αλεξάνδρου 8/4/18