ΝΑ ΕΡΧΕΣΑΙ...

Θα έρθεις και φέτος
ταπεινά,αθόρυβα,αγαπητικά.

Λίγοι σε περιμένουν.
Οι πιο πολλοί νομίζουν
πως είσαι απλά ένα παραμυθάκι.
Δεν σε δέχονται.
Όπως τότε δεν σε δέχτηκαν.
Ολόκληρος Θεός και κανείς
δεν ανοιξε το σπιτικό του
για να έρθεις στον κόσμο.

Μόνο οι απλοί ποιμένες,
οι αθώοι,οι ανεπιτηδευτοι,
οι αγαθοί σε αγκάλιασαν.

Εμείς οι βολεμένοι,
οι καθωσπρεπει,οι έξυπνοι
του κόσμου δεν σε ξέρουμε.

Εμείς διψάμε για δόξα,
εσύ είσαι ταπεινός.
Εμείς ποθούμε πλούτο,κτήματα.
Εσύ δεν έχεις που την κεφαλήν κλίναι.
Εμείς είμαστε της λογικής,
των πτυχίων.
Εσύ μιλάς για την καρδιά.
Εμείς ούτε με τον άνθρωπό μας
δεν έχουμε ειρηνη.
Εσύ συγχωρας ακόμα και
τους σταυρωτές σου.

Στον κόσμο διάχυτος ο φθόνος,
η ταραχή,η κακία,το μίσος.

Εσύ εκεί.
Απτόητος
Συνεχίζεις να τους
αγαπάς όλους.
Κι εμάς που δεν σ' αγαπάμε.
Εμάς που Σε περιφρονούμε.

Μας μπερδεύεις.
Δεν Σε καταλαβαίνουμε.
Δεν αντέχουμε τόση αγαθότητα.
Τόση αγάπη.
Τόση ανεξικακία.

Είναι ξένα προς εμάς.
Εμείς μάθαμε αλλιώς.
Μάθαμε στο σκοτάδι,
στην αδικία,στον πόνο.

Να έρχεσαι όμως.
Μην σταματάς να έρχεσαι.
Να μας ψυθιρίζεις λόγια αγάπης,
παρηγοριάς,ελπίδας.

Να έρχεσαι.
Ίσως κάποτε ξυπνήσουμε.
Ίσως κάποτε μαλακώσει
η πέτρινη καρδιά μας.

Ίσως κάποτε θελήσουμε
να βγούμε απ'την πλάνη μας.
Τον εγωισμό μας.
Το σκοτάδι μας.
Ίσως κάποτε θελήσουμε
το φως Σου,την αγαπη Σου.

Μην μας αφήσεις.
Να έρχεσαι Χριστέ μου...

Αλέξης Αλεξάνδρου 12/12/16