Μην προδώσεις ποτέ σου την ελπίδα

Ναι, μπορεί να έρχονται στιγμές που τα πόδια σου να λυγίζουν και οι δυσκολίες το ηθικό σου να τσακίζουν.Μέρες που τα σύννεφα σου κρύβουν το φως και τη ζεστασιά του ήλιου. Νύχτες ατελείωτες που τα δάκρυα σου σμίγουν μυστικά με τη βροχή που χτυπά ρυθμικά στο παράθυρό σου.

Ναι, αυτός ο κόσμος είναι δύσκολος και σε πληγώνει, μα σε παρακαλώ μην αποκάμεις. Μην προδώσεις ποτέ σου την ελπίδα. Σκέψου πως όλα αυτά που τώρα εσύ περνάς και σου φαντάζουν βουνό τα ζουν όλοι οι άνθρωποι . Ακόμα και ο μεγάλος  προφήτης Δαυίδ. Μόνο που αυτός  τις θλίψεις και τον πόνο του τα έκανε ικεσία, παράπονο, σχέση, κραυγή, προσευχή στον Θεό: " Κύριος στερέωμα μου και καταφυγή μου και ρύστης μου.Ο Θεός βοηθός μου, ελπίω επ'αυτόν, υπερασπιστής μου και κέρας σωτηρίας μου  και αντιλήπτωρ μου" (Εσύ είσαι, Κύριε, το καταφύγιό μου, το φρούριό μου κι ο ελευθερωτής μου. Θεέ μου, είσ’ ο βράχος μου, όπου και καταφεύγω, η ασπίδα μου κι η δύναμη που με λυτρώνει,είσαι ο ψηλός ο πύργος μου, το καταφύγιό μου. Είσ’ ο σωτήρας που με σώζει από την αδικία. (Ψαλμός 17,3)

Πάντα να ελπίζεις. Στον Θεό όμως, όχι σε ανθρώπους, μήτε στον εαυτό σου. Και να θυμάσαι πως εκεί που στάζει το σημερινό σου δάκρυ, θα φυτρώσει αύριο ένα γλυκό χαμόγελο και ο πικρός  Γολγοθάς που σήμερα περνάς , θα ξημερώσει την αυριανή Ανάσταση.

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου 3/11/21