ΤΟΛΜΗ

Αν φοβάσαι να ξεβολευτείς,να εκτεθείς, να ρισκαρεις να χάσεις κάτι πολύτιμο,κάτι που πραγματικά θα σου κοστίσει, θα παραμείνεις μοιραία στην μετριότητα που προσφέρει η απλή επιβίωση.


Ο κόσμος έχει εθιστεί στην αδράνεια,ο φόβος έχει παραλύσει κάθε ελπίδα για αλλαγή.Κι όμως η ζωή χωρίς ανατροπή μοιαζει άγευστη και αδυνατεί να χορτάσει την αιώνια ψυχή.


Αν κάτι μας ζητά ο Χριστός αυτό είναι η τόλμη,η ανδρεία,το θάρρος.Να τολμάς να ζήσεις,να διεκδικήσεις,να πολεμήσεις για την επικρατηση του καλού,του αγαθού,της αλήθειας.Να πας κόντρα στο κατεστημένο,να συνεχίσεις ότι θεωρείται τελειωμένο,ν'αφυπνίσεις ότι περαμένει κοιμισμένο,ν'αναστήσεις αυτό που είναι από χρόνια πεθαμένο.


Γι'αυτό για πάντα θα ηχούν σαν καμπανακι αφύπνισης και εγρήγορσης τα λόγια Του:"Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει· όποιος όμως εξαιτίας μου χάσει τη ζωή του, θα τη βρει." (Κατά Ματθαίον Κεφ.16:25)

Αλέξης Αλεξάνδρου 14/10/19

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ

Αν το σκεφτείτε καλά,θα δειτε πως καταβάθος πιστεύετε ότι πεθαίνουν μόνο οι άλλοι.*

Μεγάλη αλήθεια αυτό.'Εχουμε την ψευδαίσθηση πως ο θάνατος δεν θα μας αγγίξει προσωπικά.Άνθρωποι δίπλα μας φεύγουν καθημερινά.Γέροι αλλά και νέοι.Σε βαθια γηρατειά,πλήρεις ημερών ή απότομα,εξαιρετικά νωρίς από μια αρρώστια,ένα καρκίνο,ένα έμφραγμα,ένα δυστύχημα στο δρόμο.

Συμπέρασμα;Θα πεθάνουμε φίλε....Κι εσύ,κι εγώ.Άλλος γρήγορα κι άλλος αργότερα.Ο θάνατος είναι το πιο σίγουρο γεγονός μετά τη γέννηση μας.Κι όμως φοβόμαστε,τρέμουμε και μόνο στην ιδέα του,αρνούμενοι να τον αποδεχτούμε,να τον αντιμετωπίσουμε κατά πρόσωπο.Βλεπεις το πνεύμα μας,η ψυχή μας είναι πλασμένη για τη ζωή και όχι για το θάνατο.Για την αιωνιότητα και όχι για τη φθορά και το χώμα.

Αυτό που μας λείπει και τρομάζουμε τόσο πολύ είναι η πίστη.Η εμπειρία,το καθημερινό βίωμα της αέναης πορείας που προσφέρει το Πνεύμα.Η ζωή δεν έχει τέλος απλά μεταμορφώνεται,ξεδιπλώνεται σε μια άλλη διάσταση της ύπαρξης.Ο θάνατος ως ένα τελεσίδικο γεγονός,ως μια αποσύνδεση από την μπρίζα που μας κρατά ζωντανούς,υπάρχει μόνο στις ψυχές που απιστούν,που αδυνατούν να δεχτούν τον Χριστό ως αναστάντα,ως νικητή της ζωής και θριαμβευτή επί του θανάτου.Κάτι που πολύ ξεκάθαρα μας το μεταφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος:"ο Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών". (Κεφ.22:32)

Το θέμα λοιπόν δεν είναι να πιστέψουμε αλλά να ζήσουμε.Όχι να αποδεχτούμε απλά μια ιδεολογία αλλά να βιώσουμε έμπρακτα της Αναστάσεως την εμπειρία.Και τότε ο θάνατος θα έχει για πάντα πεθάνει.

Αλέξης Αλεξάνδρου 4/10/19

*Η φράση ανήκει στον Λέο Μπουσκάλια

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ

Ποιος δρόμος είναι ο πιο κατάλληλος για ν'ακολουθήσω;Γιατί να επιλέξω αυτό και όχι εκείνο;Γιατί ο θάνατος να μου κτύπησει την πόρτα τόσο αναπάντεχα,γιατί αυτός ο χωρισμός,προς τι ο επώδυνος αποχωρισμός;Η απρόσμενη προδοσία,η χρόνια απουσία;

Επιλογές λάθος και σωστές,αριστουργήματα αλλά και μουντζούρες φοβερές.Αναπάντητα ερωτήματα που κουβαλά ο καθένας στην καρδιά του.Η ζωή όμως είναι αυτή που είναι.Πολλές φορές χαρούμενη μα κι απαιτητική,καποιες άλλες παλι παράξενη κι ακατανόητη.

Παρ'ολα αυτά ειν' ωραίο να αφηνόμαστε στο μυστήριο του αύριο,στην έκπληξη της επόμενης μέρας.Της αποκάλυψης των κρυμμένων μυστηρίων,στην προσμονή της αυριανής Ανάστασης,την ώρα της σημερινής Σταύρωσης.

Ας ζήσουμε λοιπόν σήμερα,με το βλέμμα στο αύριο με την πίστη και την ελπίδα που δίνει ο Χριστός.Γιατί όπως έχει πει κι ο Κίρκεγκααρντ,τη ζωή δεν μπορούμε να την καταλάβουμε παρά αναδρομικά.

Τότε ειναι που το κρυφό θα γίνει φανερό κι όλα τα ερωτηματικά θα γίνουν θαυμαστικά.

Αλέξης Αλεξάνδρου 3/10/19