Τώρα φωνάζεις μπράβο
και θαυμαζεις.
Τώρα χειροκροτείς
και αλαλάζεις.
Και λες τι ωραια,
τα κατάφερε αυτός
ο άνθρωπος.
Ίσως και μέσα σου
να ζηλεύεις.
Είναι που δεν
ξέρεις...
Πως μαζί του έχει
κληρονομιά
ανοιχτές πληγές
κι απρόσμενες
εχθρικές φωνές.
Πως πολλά βράδια
αργησαν πολύ να
ξημερώσουν
και τα δάκρυα
ακόμα
να στεγνώσουν.
Είναι που δεν
ξέρεις...
Πως τα χέρια
μάτωσαν
και την καρδιά
την πρόδωσαν,
άνθρωποι οικείοι.
Συγγενείς και
φίλοι.
Πως αυτή η πορεία
ήταν μοναχική και
δύσκολη.
Πολύς πόνος και
μοναξιά.
Απουσία σαν του
δριμύ χειμώνα
τη παγωνιά.
Είναι που δεν
ξέρεις...
Πως πίσω απ'το
σημερινό θαύμα
κρύβεται ένα
χτεσινό βαθύ τραύμα,
πίσω από της
αγάπης το φιλί,
της προδοσίας το
καρφί
και πίσω απ'του
Θεού το φως,
πάντα κρύβεται
ένας πολύ βαρύς
σταυρός.
Αλέξης Αλεξάνδρου 6/6/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου