ΜΝΗΜΗ ΘΑΝΑΤΟΥ

Να θυμάσαι συχνά τον θάνατο,
μόνο τότε θα εκτιμήσεις
το δώρο της ζωής.

Να θυμάσαι συχνά το τέλος,
για να το καταργείς
με τη δοξολογία και τη χαρά σου.

Να θυμάσαι να λες "σ'αγαπώ"
στον άνθρωπό σου
και να το δείχνεις
μέσα από τις πραξεις σου.

Να θυμάσαι πως τίποτα
δεν είναι δεδομένο
σε αυτό το κόσμο.
Καμμιά στιγμή δεν γυρίζει πίσω,
κανένα φιλί που δεν δόθηκε
και καμμιά αγκαλιά που δεν ζέστανε,
δεν θα υπάρξει αιώνια στη ψυχή.

Να θυμάσαι πως σ'αυτό τον κόσμο
είμαστε περαστικοί διαβάτες.
Το τρενο μπορεί να σφυρίξει
την ώρα που δεν το περιμένεις.

Γι'αυτό να προετοιμάζεσαι.
Ν'αγαπάς,να χαίρεσαι,
όμορφα να μιλάς,
απελευθερωτικά να γελάς.
Να ταξιδεύεις,να διαβάζεις,
να ερωτεύεσαι
Εθελούσια να θυσιάζεσαι,
εκούσια να σταυρώνεσαι
για τον άλλο.

Μόνο έτσι συναντάς το Θεό,
μέσα από τον αδερφό,
τον φίλο,το παιδί σου,τη σύζυγό σου.

Να ζεις σαν να' ναι
η σημερινή μέρα η τελευταία σου.
Μόνο τότε θα νιώσεις πως
αυτό το δώρο που σου χαρίστηκε
από ψηλά
είναι τόσο πολύτιμο.

Αυτός είναι ο τρόπος να ξεγελάσεις
την απειλή του θανατου
και ν' ατενίσεις με ελπίδα και πίστη
το άπειρο.

Μόνο τότε θα πεις το ευχαριστώ.
Όταν ζεις.
Όταν Τον ζεις.
Ζωή σαν προσευχή.

Αλέξης Αλεξάνδρου 7/2/19