Όλοι μιλανε χωρίς να λένε τίποτα ουσιαστικό.Οι πιο πολλοί απλά γιατί φοβούνται τη σιωπή.
Μιλάμε αλλά δεν κοινωνάμε μεταξύ μας.Λεμε λόγια που αντί να ενώνουν, μας χωρίσουν,αντί να ξεκαθαριζουν τα πραγματα,πιο πολύ τα συγχύζουν.Λεμε τα ανουσια,τα άσχετα,τις κρίσεις,τις κατακρίσεις,τα κουτσομπολιά. Κάθε ένας τα δικά του,ξένοι στην ίδια συζήτηση.Και η ψυχή κουράζεται και η κρίση μας,ο νους μας, θολώνει απ'το θόρυβο γύρω μας κι εντός μας.Και οι άνθρωποι μιλανε χωρίς να σκέφτοται,αφού δεν προσεύχονται.
Αναφερει ο γνωστός σκηνοθετης Φεντερίκο Φελίνι:"Αν υπήρχε λίγο περισσότερη σιωπή,αν μπορούσαμε όλοι να σιωπήσουμε...ίσως θα μπορούσαμε να καταλάβουμε κάτι".
Στη σιωπή κρυβεται η ανάπαυση.Η εμβάθυνση,η ησυχία του νου,η χαρά και η ευχή.Η σιωπή είναι μια κρυφή προσευχή.Μάθε μας Κυριε να σωπαίνουμε,μήπως κάποτε αξιωθούμε να ακουσουμε την λεπτή σαν αύρα φωνή Σου...
Αλέξης Αλεξάνδρου 1/8/19
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου