Όλοι φροντίζουν να
κάνουν αυτά που αρέσουν στον εαυτό τους κι όχι στον Ιησού Χριστό.
Προς Φιλιππησίους
(Κεφ.2,21)
-----------------------------------------
Υπάρχει άραγε κανείς που
αμφιβάλλει για την πιο πάνω πικρή αλήθεια;Οι άνθρωποι σήμερα ζούμε με το θέλημα
μας,κάνουμε αυτό που εμείς επιθυμούμε.Κέντρο μας και θησαυρός μας είναι το
"εγώ" και όχι ο Θεός.Κι έτσι αφού δεν θέλουμε ν'αλλάξουμε,να μετανοήσουμε
δηλαδή, επινοούμε δικές μας φιλοσοφίες και στάσεις ζωής που κοιμίζουν τη
συνείδηση και μας προσφέρουν μια επίπλαστη ηρεμία και ευτυχία.Βαδίζουμε τελικά
σ'ένα πηχτό σκοτάδι που το νομίζουμε για φως.
Δεν θέλουμε οι άνθρωποι
ν'αλλάξουμε γιατί αυτό πονάει,έχει μόχθο η αλλαγή μα και
σταυρό."Απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν κι ακολουθείτω μοι"
μας λέει ο Χριστός.Να αρνηθούμε τον εαυτό μας για να βρούμε το Θεό μας.Και που
να Τον ακολουθήσουμε; Στον ανηφορικό δρόμο,τον δύσβατο,τον μοναχικό,της σταύρωσης
και της θυσίας του Γολγοθά.Η πνευματική ζωή είναι αιματηρή,μια πάλη αέναη της
ψυχής.Από τη στιγμή που θα πάρεις της απόφαση της αλλαγής θα υποφέρεις,θα
σταυρωθείς.
Σταυρός είναι να
νηστεύεις,όταν όλοι οι άλλοι τρώνε σουβλάκι και ψητο στο φούρνο.Όταν σηκώνεσαι
την Κυριακή πρωί να πας Εκκλησία ή αργά το βράδυ σε κάποια αγρυπνία είναι
σταυρός μα και συνάμα χαρά μεγάλη.Το ίδιο κι όταν πρέπει να πας να
εξομολογηθείς, μπροστά στον καλό ιερέα να ταπεινωθείς, να δείξεις με θάρρος την
ασχήμια της ψυχής σου και να λυτρωθείς. Σταυρός είναι να σε κοροϊδεύουν οι
συγγενείς και να σε χλευάζουν οι φίλοι γι'αυτή σου την επιλογή.Σταυρός είναι
σιγά σιγά να αραιώνουν γύρω σου οι παρέες και να νιώθεις πως δεν σε
καταλαβαίνει πια κανείς.Όταν οι ίδιοι οι άνθρωποι του σπιτιού σου,ο άντρας
σου,η γυναίκα σου,τα παιδιά σου,σε κοιτάνε παράξενα ακόμα κι εχθρικά
αδυνατώντας να αισθανθούν αυτή τη φλόγα που καίει μυστικά στην καρδιά σου .
Όταν πρέπει να συγχωρήσεις τον εχθρό σου κι γι'αυτόν ολόθερμα να προσευχηθείς.
Σταυρός είναι να παλέψεις να κόψεις τα πάθη,τις επιθυμίες σου,αυτά που σου
αρέσουν αλλά σε χωρίζουν από το Θεό.Ότι στέκεται εμπόδιο κι σου θολώνει το
γαλάζιο παραδεισένιο ουρανό.
Η πορεία συνάντησης
λοιπόν με το Θεό,δεν γίνεται από τον καναπέ,εύκολα, άκοπα κι ασταύρωτα.Το like θα πρέπει να
γίνει life,το εικονικό να μετατραπεί σε πραγματικό,η ομιλία που
θ'ακούσεις να σε μεταμορφώσει εν Θεώ μέσα στην κοινωνία,έξω στη ζωή, στον
κόσμο,όταν σβήσει το λάπτοπ και το κινητό. Από το κάνω θέλημα μου ως το
"Γεννηθήτω το θελημά Σού", υπάρχει πολύς αγώνας,πόνος,
προδοσία,καρφιά, σταυρός μα και στο τέλος Ανάσταση.
Αλέξης
Αλεξάνδρου 27/8/20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου