Σκέφτομαι πως ο Θεός θα συγχωρήσει τα πάντα εκτός από την έλλειψη χαράς. Το ότι ξεχνάμε πώς ο Θεός δημιούργησε και έσωσε τον κόσμο. Η χαρά δεν είναι ένα από τα "συστατικά" του Χριστιανισμού, είναι όμως ο τόνος του Χριστιανισμού που διαπερνά τα πάντα - πίστη και όραμα. Όπου δεν υπάρχει χαρά, ο Χριστιανισμός γίνεται φόβος και συνεπώς βασανιστήριο. Γνωρίζουμε σχετικά με την κατάσταση πτώσεως όπου βρίσκεται ο κόσμος μας, μόνο επειδή γνωρίζουμε την υπέροχη δημιουργία του και τη σωτηρία του από τον Χριστό. Η γνώση του πεπτωκότος κόσμου δεν μπορεί να σκοτώνει τη χαρά, η οποία πάντοτε εκρέει σ' αυτόν τον κόσμο, συνεχώς ως μία "χαρμολύπη".
Από το
«Ημερολόγιο» του π.Αλέξανδρου Σμέμαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου