Αφού πλαστήκαμε για τον ουρανό, γιατί σερνόμαστε στο χώμα; Αφού η ψυχή μας έχει φτερά, γιατί τα τσαλακώνουμε, γιατί τα τσακίζουμε στις όχθες μιας ψυχοκτόνας λογικής; Γιατί αρκούμαστε στην επιβίωση και δεν ποθούμε την αληθινή ζωή; Τα φτερά είναι για να πετάς ψυχή μου και ο γαλάζιος ουρανός είναι το "σ’ αγαπώ" που σου ψιθυρίζει ο Θεός.
Από το βιβλίο μας, "Αποτυπώματα Ψυχής"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου