Πόσοι όμως το συνειδητοποιούν; Εαν θα ήμασταν πεπεισμένοι και συνειδητοποιούσαμε ότι είμαστε αιώνιοι και ότι με τις πράξεις μας ορίζουμε ποιάν θέση θα έχουμε στην αιωνιότητα- στα βάσανα της κολάσεως ή στην γλυκύτητα του Παραδείσου, δηλαδή στην πλήρη ένωση με τον Θεό-τότε θα ήμασταν πιο συνετοί.
Δεν μπορείς να
κλέψεις, να μισήσεις, να σκοτώσεις, εάν ξέρεις ότι μετά το κατώφλι του θανάτου
θα υπάρχει μόνο πόνος και δάκρυα. Και ούτε μπορείς να φοβάσαι τον θάνατο εάν
ξέρεις ότι είναι μόνο ένας ύπνος, για την επιστροφή της ψυχής στους Κόλπους του
Θεού. Ο χριστιανός πρέπει να πράττει αυτά που τον σώζουν και όχι αυτά που τον
καταδικάζουν.
Μπορείτε να σκεφτείτε πώς θα ήταν ο κόσμος
χωρίς τον Χριστό; Χαρείτε που γεννήθηκε και να Τον γεννάται πάντοτε μέσα στις
καρδιές σας. Με εκείνον μπορούμε τα πάντα, χωρίς Χριστό δεν μπορούμε τίποτα. Να
το έχετε αυτό στο μυαλό σας και θα κάνετε λιγότερα λάθη, δεν θα φοβάστε πια και
θα νικήσετε
Ζήστε τον Χριστό
οποιαδήποτε στιγμή. Πριν απ' όλα να δοξολογήσετε το έλεος και την άρρητη
αγαθότητα του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, που μας
αξίωσε για μία ακόμη φορά να γιορτάσουμε την γέννησή Του και την ανακαίνιση του
ανθρωπίνου γένους μέσα από το μυστήριο της εναθρωπίσεως του Θεού Λόγου. Αμήν.
π.Αρσένιος Παπατσιόκ
Από proskynitis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου