Νέμεσις

Είναι ο ανεξέλεγκτος φόβος της πιθανότητας του θανάτου.

Είναι η ύβρις της απιστίας και αποστασίας μας.

Είναι η βαριά ευθύνη που επιτάσσει η θεόσδοτη ελευθερία μας.

Είναι η ζωή δίχως χαρά, χωρίς πνοή, όπως αυτοί την σχεδιάζουν.

Είναι το κρυμμένο χαμόγελο που θάφτηκε τώρα πια πίσω από προσωπεία.

Είναι η κόκκινη γραμμή που πατήθηκε, τα όρια που ξεδιάντροπα ξεπεράστηκαν.

Είναι η νέμεσις που τη βλέπω να έρχεται γοργά μπροστά στη φοβερή ανοησία μας:

Να θυσιάσουμε τα παιδιά μας, για να ζήσουμε εμείς.

Φώτιζε Κύριε τον κόσμο σου...

© Αλέξης Αλεξάνδρου 6/12/21