Άρχὴ ὠδίνων

"...μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε, μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ γενέσθαι, ἀλλ᾽ οὔπω ἐστὶν τὸ τέλος. ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους· πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων". (Ματθ. Κεφ. 24,6-8)

------------------------------------------

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του. Και εμείς, τι κάνουμε εμείς; Ως άλλοι άσωτοι, ζούμε ( ; ) σπαταλώντας την περιουσία μακριά από την πατρική αγκαλιά. Μα θαρρώ είναι ώρα επιστροφής. Έχουμε ήδη αργήσει. Βρισκόμαστε όχι στο παρά πέντε αλλά στο και πέντε. Επιτακτική ανάγκη να εντείνουμε τις ικεσίες και τις προσευχές μας. Καιρός να ξυπνήσουμε από τον πνευματικό λήθαργο που μας έχει χρόνια τώρα υπνωτίσει και ψυχικά αρρωστήσει. Τα γεγονότα τρέχουν, οι σειρήνες ηχούν, οι προφητείες γίνονται ειδήσεις, η σπίθα έχει γίνει μεγάλη απειλητική πυρκαγιά και ποιός θα την σβήσει τώρα πια; Τα ψέματα τελειώνουν, η αποκρουστική εικόνα της αποστασίας καθρεφτίζεται μπροστά στα φοβισμένα μάτια μας. Αποτέλεσμα της: η πλεονεξία, η φιλοδοξία, η φιλαργυρία, το μίσος, ο πόλεμος, η αιματοχυσία, ο ίδιος ο θάνατος.

Ελέησε μας Κύριε...

© Αλέξης Αλεξάνδρου 28/2/22

Όλα τα θέματα είναι πνευματικά!

Όλα τα θέματα είναι πνευματικά! Άκου να δεις. Εγώ ήμουν έτοιμος να πεθάνω. Μου ετοίμαζανε και τα σάβανα. Είπα λοιπόν στον Θεό: ¨Θεέ μου, αν θες να τρελαθώ, να τρελαθώ! Αν θες να λερώνομαι επάνω μου, να λερώνομαι επάνω μου! Εάν θέλεις να μείνω κατάκοιτος, να μείνω κατάκοιτος¨.

Μόλις το είπα αυτό, η ψυχή μου αλάφρωσε! Και μετά συνήλθα.

 

Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

από το βιβλίο ¨Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης¨του Γεώργιου Κρουσταλλάκη, 27 Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη του

Αντιθέσεις

Μπροστά σ' έναν τάφο,

ατενίζοντας τη ζωή.

 

Παγωμένος ο αγέρας

μα ζεστό το δάκρυ που κυλά γοργά

στο μάγουλο.

Εκκωφαντική σιωπή που φωνάζει δυνατά.

 

"Νεκροί" πιο ζωντανοί

κι απ' τους ζωντανούς.

Κεκοιμημένοι που περιμένουν το έναυσμα

για την αιώνα χαρά.

Χαροκαμένοι κι απελπισμένοι

που δεν βλέπουν

πέρα απ' το χώμα

και τα ξεραμένα λουλούδια.

Το τέλος μπροστά σ' ένα μνήμα

για τους πολλούς,

η συνέχεια δίχως τέλος

για τους πιστούς.

 

Μια φλόγα που καίει στο καντήλι

δυνατή φωτιά της πίστης.

Μια ψαλμωδία μελίρρητη των Χερουβείμ,

ένα φτερούγισμα αγγελικό των Σεραφείμ.

Ένα γλυκό κελαήδημα πουλιών

κι ένας καταγάλανος ουρανός.

Ένα μυστικό εσωτερικό φως.

 

Αντιθέσεις.

Προσδοκία και παραίτηση.

Πόνος αλλά και πόθος.

Κοιμητήριο σωμάτων

μα και νεκροταφείο ψυχών.

Σταυρός κι Ανάσταση.

 

Αντιθέσεις.

Κι ανάμεσα τους...

η πίστη.

 

© 24/2/21 Αλέξης Αλεξάνδρου

Η ασεβής ειρήνη αποτελεί το λίκνο του πολέμου

Από την ποιότητα της ειρήνης εξαρτάται αν θα γίνει ή δεν θα γίνει πόλεμος. Αν η ζωή μας κατά τη διάρκεια της ειρήνης είναι θεοσεβής δε θα γίνει μετά βεβαιότητας πόλεμος. Ώ! μακάρι να είναι έτσι! Η ασεβής ειρήνη αποτελεί το λίκνο του πολέμου. Τα μικρόβια του πολέμου εν καιρώ ειρήνης πολλαπλασιάζονται και αυξάνονται και όταν πολλαπλασιασθούν και αυξηθούν τότε ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος. Είτε οι άνθρωποι το επιθυμούν εκείνη τη στιγμή είτε όχι. Εγώ δε θα προφητεύσω, ότι ο μελλοντικός πόλεμος θα ξεσπάσει με την εκτέλεση κάποιου ιεραπόστολου ή προξένου, ή με την κακόβουλη βύθιση κάποιου πλοίου του γείτονα, ή με οποιοσδήποτε είδους δολοφονία κάποιας προσωπικότητας ή περιουσίας κάποιου λαού.

Μπορεί ο πόλεμος να ξεσπάσει με τέτοια γεγονότα ή με άλλα γεγονότα. Αυτό δε μας ενδιαφέρει. Αυτό δεν είναι διόλου σημαντικό, όταν μιλούμε για τα αίτια ενός πολέμου. Αυτά αποτελούν μόνον αφορμές ή σημάδια για έναν πόλεμο, πού προηγουμένως για αρκετό καιρό κατά την περίοδο ειρήνης λικνιζόταν και όλο λικνιζόταν.

 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

Ψαλμός 131-Προσευχή για απειλή πολέμου

Μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Δαυΐδ καὶ πάσης τῆς πρᾳότητος αὐτοῦ, ὡς ὤμοσε τῷ Κυρίῳ, ηὔξατο τῷ Θεῷ ᾿Ιακώβ·  εἰ εἰσελεύσομαι εἰς σκήνωμα οἴκου μου, εἰ ἀναβήσομαι ἐπὶ κλίνης στρωμνῆς μου,να λυπηθεί ο Θεός τον κόσμο, όταν εξ αμαρτιών μας γίνονται συνεχείς πόλεμοι...

Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου

Πρόσεχε!

 Πρόσεχε αδελφέ. Τι θα δεις, τι θα ακούσεις, τι θα διαβάσεις, τι θα πεις. Πρόσεχε μην τυχόν θολώσεις την μάτια σου, μήπως τα αυτιά σου ακούσουν άπρεπες κουβέντες και από το στόμα σου, αντί γλυκό μέλι βγει δηλητήριο πικρό.

Πρόσεχε. Νήψη χρειάζεται όπως την αναφέρουν οι πατέρες. Εγρήγορση, προσοχή, επόπτευση των λόγων και των σκέψεων. Εκείνος που γεννήθηκε τυφλός, δεν βλέπει το φως του ήλιου και εκείνος που ζεί χωρίς νήψη δεν βλέπει τις πλούσιες ακτινοβολίες της χάρης που έρχεται από τον ουρανό, αναφέρει ο Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος.

Πρόσεχε. Να παρακολουθείς ανύστακτος φρουρός  μπρος στην πόρτα της καρδιάς σου, ν' αγρυπνείς μην τυχόν και έρθουν οι κλέφτες και σου πάρουν τη χαρά και το φως. Να μην μπει κακός λογισμός, σκέψη κατάκρισης, να μην εκφέρουν τα χείλη σου λόγο πονηρό ή σκληρό που θα πληγώσει τον αδελφό.

Πρόσεχε ψυχή μου. Πρόσεχε καρδιά μου. Πρόσεχε αδελφέ μου κι εσύ εαυτέ μου. Πρόσεχε μην χαραμίσεις το θεϊκό φως από μια απροσεξία και βρεθείς ξανά στο σκοτάδι των παθών και της θλίψης.

Πρόσεχε!

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου 21/2/22

Να κάνετε τον σταυρό σας και να μη φοβάσθε…

Μάλλον δίνομε εξετάσεις εμείς οι άνθρωποι τώρα σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια τί κάνομε ο καθένας.

Μη σας πιάνη όμως φοβία. Να κάνετε τον σταυρό σας και να μη φοβάσθε…Θα φάει ένα σκούπισμα όλη αυτή η κατάσταση, αλλά θα περάσουμε μια μπόρα. Ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί, και εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε με πολλή προσευχή.

Αν κανείς γνωρίση την αλήθεια, προβληματίζεται και ταρακουνιέται. Πονάει για την σημερινή κατάσταση, προσεύχεται και προσέχει να μην πέση σε παγίδα. Τώρα όμως τί γίνεται; Εκτός που δίνουν μερικοί δικές τους ερμηνείες, φοβούνται και αυτοί σαν κοσμικοί, ενώ έπρεπε να ανησυχούν πνευματικά και να βοηθούν τους Χριστιανούς, βάζοντάς τους την καλή ανησυχία, και να τους τονώνουν στην πίστη, για να νιώθουν θεϊκή παρηγοριά.

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Έτσι είναι όλοι οι Άγιοι .....

 

Είναι η Χάρη του Θεού που αλλοιώνει τα πάντα ..τον άπιστο τον κάνει πιστό τον αγροίκο τον κάνει αρνάκι

Όταν γνωρίσαμε τον Άγιο Παΐσιο ήμασταν καμία 10ριά στο κονάκι του θυμάμαι ότι την ώρα που μας μιλούσε ήθελα να τον διακόψω και να τον ρωτήσω τις απορίες μου αλλά...ώ του θαύματος έπαιρνα κατευθείαν την απάντηση σε αυτό που ήθελα να τον ρωτήσω

Όταν δε έφυγα τέτοια χαρά δεν έζησα στην ζωή μου ένιωθα ότι τα κατέκτησα όλα ...πετούσα

Η αύρα της θείας Χάρης…

-Μαρτυρία προσκυνητή

 

Πηγή: http://yiorgosthalassis.blogspot.com

Την ώρα του πόνου

Κακά τα ψέματα. Στην άνεση, το βόλεμα, την ευκολία ο άνθρωπος ξεχνιέται, λησμονεί τα δώρα και την πρόνοια του Θεού. Αποκτά σιγά- σιγά, σχεδόν ανεπαίσθητα ένα φρόνημα αυτάρκειας και εγωιστικής αντίληψης των πραγμάτων. Πού καιρός για μετάνοια, ταπείνωση, συμπάθεια στον πάσχοντα αδελφό; Που ώρα για προσευχή και δάκρυα για τη σωτηρία της ψυχής;

Αντίθετα την ώρα του πόνου, της αρρώστιας, της δοκιμασίας τα όρια του δοκιμάζονται."Έν θλίψει ἐπλάτυνάς με" (Ψαλμ. 4,2) ομολογεί ο προφήτης Δαυίδ. Την στιγμή της ανημποριάς, εκεί που ορθώνονται τείχη υψηλά που σκοτεινιάζουν τη μέχρι πρότινος ηλιόλουστη ζωή σου, πλαταίνεις, δοκιμάζεται αληθινά η πίστη σου, δυναμώνει η ικεσία και η ένταση της προσευχής σου. Έξω από την αίθουσα της εντατικής, στο πυκνό σκοτάδι της μοναξιάς, μπροστά στην απειλή του θανάτου και την απώλεια του αγαπημένου σου προσώπου, όλα ξαφνικά παίρνουν άλλο νόημα.

Τα ψεύτικα επίγεια  δεκανίκια σπάνε ένα ένα με κρότο. Η υγεία, τα λεφτά, η " ευτυχία". Και μένεις μόνος. Εσύ κι ο Θεός. Εσύ κι ο αδύνατος εαυτός σου. Εσύ κι ο παντοδύναμος ξεχασμένος Θεός σου. Και τότε το δάκρυ γίνεται διαμάντι και η προσευχή μια ολόθερμη κραυγή: "Κύριε ελέησον με". Βοήθησέ με Κύριε.

Και τότε είναι που η ύπαρξη ξυπνά, ξαναγεννιέται, ζωοποιειται, πλαταίνει, βαθαίνει, ανασταίνεται...

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου 17/2/22

Η ζωή μας είναι σαν ένα βιβλίο

             

Η ζωή μας στη γη είναι σαν ένα βιβλίο που ο καθένας μας γράφει μέσα από τις πράξεις μας, τα λόγια μας και τις σκέψεις μας.

 Όσο είμαστε ακόμα ζωντανοί, μπορούμε να επιστρέψουμε σε αυτό που γράψαμε με πράξεις, λόγια ή σκέψη.  Μέσα από τη μετάνοια, με τη διόρθωση, με την καλή αρχή, διορθώνουμε κεφάλαια στη ζωή μας, ολόκληρες φράσεις από το βιβλίο της ζωής μας, λάθος εκφράσεις!

 Αλλά όταν τελειώσει η ζωή μας στη γη, το βιβλίο της ζωής μας σφραγίζεται και δεν μπορούμε πλέον να διορθώσουμε τα κεφάλαια, τις φράσεις ή τις λέξεις, αλλά παραμένουν ως η ώρα του θανάτου και η ημέρα της κρίσης που βρέθηκε για εμάς.

 

 Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Τα μάτια που είδαν τον Θεό

Κάποτε, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με κάλεσαν οι Αμερικανοί φίλοι μου να τους επισκεφτώ από την Αγγλία. Εγώ στο μεταξύ είχα πληροφορηθεί ότι ο επίσκοπος Αχρίδος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956) ζει στο Σικάγο και αποφάσισα να τον επισκεφτώ, μολονότι αυτό δεν ήταν ούτε τόσο φθηνό μα ούτε και τόσο απλό.

Τηλεφώνησα στην σερβική Εκκλησία για να μάθω την διεύθυνσή του και μου είπαν ότι ο επίσκοπος έλειπε σε ταξίδι στη Ν. Υόρκη για ένα τριήμερο. Ήταν για μένα δώρο εξ ουρανού.

Συναντηθήκαμε. Εκείνος ήταν γερασμένος και καταβεβλημένος, αλλά το βλέμμα των μαύρων ματιών του διαπερνούσε τον συνομιλητή -όπως τότε στην Σερβία- μέχρι την καρδιά.

Αρχίσαμε να μιλάμε για την πορεία του κόσμου, για την Εκκλησία, τη Ρωσία…

 «Σεβασμιώτατε», τον ρώτησα, «άραγε οι κακουχίες και οι στερήσεις στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη ναζιστική Γερμανία κατά τον πόλεμο πνευματικά φονεύανε ή ξαναγεννούσαν τον άνθρωπο; Διότι, εγώ για παράδειγμα, γνώρισα ανθρώπους, και μάλιστα πιστούς, οι οποίοι στο στρατόπεδο δεν είχαν τη δύναμη να προσευχηθούν, επειδή όλες τους οι δυνάμεις ήταν συγκεντρωμένες στο ξεροκόμματο, στο κρεμμύδι, στο φλιτζάνι με το ζεστό νερό…»

Μού απάντησε στο στρατόπεδο γινόταν έτσι: κάθεσαι σε μία γωνιά και επαναλαμβάνεις μέσα σου: -Κύριε, εγώ είμαι γη και σποδός. Κύριε παράλαβε την ψυχή μου! Καί πάλι σε ανεβάζει ο Κύριος… Στην πραγματικότητα, θα έδινα όλη τη ζωή που μου απέμεινε, εάν αυτό ήταν δυνατόν, για μία ώρα παραμονής στο Νταχάου.

Ο επίσκοπος σήκωσε τα μάτια του και με κοίταξε ίσια στα μάτια. Εγώ δεν μπόρεσα να αντέξω εκείνο το βλέμμα. Με κοίταζαν τα μάτια του ανθρώπου που συνάντησε το Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο…

Μου έλεγε και το εξής:

-Με πλησίαζαν οι δεσμοφύλακες και ειρωνικά με ρωτούσαν: -Πιστεύεις εσύ ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός;

-Όχι, τους απαντούσα.

Τότε άρχιζαν να γελούν και να με ξαναρωτούν:

-Δηλαδή εσύ δεν πιστεύεις πλέον;

-Δεν πιστεύω πλέον, αλλά γνωρίζω, φώναζα με όλη μου τη δύναμη και κείνοι εξαγριωμένοι έφευγαν αυτοστιγμεί.

Αργότερα ξανάρχιζαν την κουβέντα και ρωτούσαν:

-Εκείνος ο Ιησούς σου ήταν γιος μιας Εβραιοπούλας;

-Όχι, τους απαντούσα.

-Τότε τίνος γιος ήταν;

-Υιός του Θεού, τους απαντούσα και κείνοι δεν είχαν τι να μου πουν.

 

Μίλιτσα Ζέρνωβ - Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (Επίσκοπος Αχρίδος)

Συμβουλές σωτηρίας

 Ρώτησε κάποιος τον αββά Αντώνιο:

 "Τι αν φυλάξω, θα είμαι αρεστός στον Θεό;"

Και απάντησε ο Γέροντας:

"Τήρησε αυτά που θα σου παραγγείλω: Όπου κι αν πάς, τον Θεό να΄χεις μπρός στα μάτια σου πάντοτε. Ό,τι κι αν κάνεις, να στηρίζεται στη μαρτυρία των θείων Γραφών. Και σ΄όποιον τόπο κι αν κατοικείς, μη μετακινείσαι εύκολα από κει. Αυτές τις τρεις παραγγελίες κράτησέ τες και σώζεσαι".

 

Από το Γεροντικό

 

Ο όσιος τελώνης και ο άγιος άσωτος

 

Μην καταδικάζετε εύκολα τους άσωτους. Μην αναγνωρίζετε εύκολα κάποιους αγίους· οι ψευτοάγιοι εξαπατούν και καταρρέουν. Έχουμε ιδιαίτερα μεγάλη ανάγκη από μετάνοια. Μετάνοια ειλικρινή για να έχουμε αγιότητα αληθινή. Η πατρική αγκαλιά είναι ανοιχτή και αναμένει πάντα όλους τους μετανοημένους να τους καταφιλήσει, να τους ενδύσει χιτώνα φωτεινό, να τους υποδύσει υποδήματα ισχυρής ειρήνης, να τους φορέσει το πολύτιμο δακτυλίδι, να τους στείλει στον κόσμο ν` αναγγείλουν τα μεγαλεία της αγάπης του. Ο όσιος Τελώνης και ο άγιος Άσωτος αυτό κάνουν. Μιλούν με έργα για πραγματική μετάνοια, για ζωηφόρα αγιότητα. Ας τους ακολουθήσουμε, ας τους μιμηθούμε, για να ζήσουμε τον παράδεισο από τώρα. . .

 

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

 

Συγγραφέας: Αγιορείτης Μοναχός Μωυσής

Εκδόσεις: Εν πλω

"Πήγαμε να εξομολογηθούμε! Γιατί δεν πηγαίναμε καλά..."

"Πήγαμε να εξομολογηθούμε! Γιατί δεν πηγαίναμε καλά..." |Χριστίνα Παυλίδου - Γιώργος Τσιάκκας

 

~ Για να γνωρίσουμε τον σεναριογράφο της σειράς για τον Άγιο Παϊσιο και την πρωταγωνίστρια-σύζυγό του, η οποία υποδύεται τη μητέρα του Αγίου...

Παρακολουθώντας τους καθ΄όλη τη διάρκεια της συνέντευξής τους να μιλούν αφειδώλευτα με τέτοια γνήσια πίστη, μπορούμε έστω και λίγο να καταλάβουμε έναν από τους λόγους, για τον οποίο η σειρά έχει ήδη την απίστευτη ανταπόκριση του πνευματικά διψασμένου τηλεοπτικού κοινού...

ΥΓ: 

#AgiosPaisios Πάνω από ενάμιση εκατομμύριο τηλεθεατές (1.597.820) παρακολούθησαν την ιστορική-βιογραφική σειρά για τη ζωή του Αγίου Παϊσίου, ενώ το υψηλότερο ποσοστό που σημειώθηκε σε επιμέρους κατηγορία κοινού άγγιξε το 40,6%. Η κάλυψη ξεπέρασε τους 2,5 εκατομμύρια τηλεθεατές.

O «ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ - ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΡΑΣΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ»

ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΘΕΑΣΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ MEGATV

11/02/2022

ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑΜΙΣΗ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΤΗΛΕΘΕΑΤΕΣ

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΕ H ΙΣΤΟΡΙΚΗ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ MEGA

Η σειρά του MEGA «Άγιος Παΐσιος - Από τα Φάρασα στον Ουρανό», που έκανε πρεμιέρα χθές, Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου, καθήλωσε το τηλεοπτικό κοινό και κατέκτησε την κορυφή της τηλεθέασης με αδιαμφισβήτητη πρωτιά σε όλες τις κατηγορίες κοινού.

Με 33% στο σύνολο του κοινού και 32,3% στο δυναμικό κοινό 18-54, η σειρά, που από τα πρώτα λεπτά κέρδισε το ενδιαφέρον των τηλεθεατών, επικράτησε απόλυτα έναντι του ανταγωνισμού.

Στη ζώνη μετάδοσης της σειράς το MEGA κατέγραψε 16,1 μονάδες διαφορά στο δυναμικό κοινό 18-54 από το επόμενο πρόγραμμα στη λίστα κατάταξης, και 12,4 μονάδες στο σύνολο του κοινού.

Πάνω από ενάμιση εκατομμύριο τηλεθεατές (1.597.820) παρακολούθησαν την ιστορική-βιογραφική σειρά για τη ζωή του Αγίου Παϊσίου, ενώ το υψηλότερο ποσοστό που σημειώθηκε σε επιμέρους κατηγορία κοινού άγγιξε το 40,6%.

Η κάλυψη ξεπέρασε τους 2,5 εκατομμύρια τηλεθεατές...

Νίκος Γκουράρος

Αναδημοσίευση από τον φίλο Αμφοτεροδεξιό

http://amfoterodexios.blogspot.com/2022/02/blog-post_41.html

Σημ.: Εμείς φυσικά ως πατριωτάκια γνωρίζουμε λίγο περισσότερο το ευλογημένο αυτό ζευγάρι...

Δείτε ακόμα ένα διαμάντι, δικό τους....

Το "Μίλα μου"

Πάρε θάρρος και βάλε αρχή

Όπως ο Χριστός υπέφερε για χάρη σου, υπόφερε κι εσύ για χάρη του Χριστού. Ρίξε ένα βλέμμα γύρω σου και δες πόσος πόνος, πόση δυστυχία, πόσες θλίψεις υπάρχουν στους ανθρώπους. Όσο κι αν πονάς, υπάρχουν άλλοι που πονούν περισσότερο. Όσο κι αν δυστυχείς, υπάρχουν άλλοι που δυστυχούν περισσότερο.

Δόξασε κι ευχαρίστησε τον Θεό που δεν σου στέλνει πιο μεγάλες συμφορές. Πάρε θάρρος, βάλε αρχή και ευαρέστησε Τον με τον πνευματικό αγώνα σου. Με λίγο προσωρινό κόπο θ’ απολαύσεις αιώνια και ατελεύτητα αγαθά.

 

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

Ένας γέρος με καρδιά νεανική

 

"Ὡς στύλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, καί λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ, ἐδείχθης Χαράλαμπε" *

Ακλόνητος στύλος της Εκκλησίας μας και λύχνος αείφωτος, που φωτίζει πάντοτε μέσα στο σκοτάδι των καιρών ανεδείχθη ο άγιος Χαράλαμπος που εορτάζουμε αύριο, 10 Φεβρουαρίου. Ένας γέρος στην ηλικία αλλά με καρδιά νεανική, ενθουσιώδη και άφοβη μπροστά στον θάνατο. Μια καρδιά που με ακλόνητη πίστη και καρτερία υπέμεινε το μαρτύριο για τη χάρη του Χριστού.

Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε φοβερό διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του. Όμως ο Άγιος όχι μόνο δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Έτσι, μετά από πολλά και φρικτά βασανιστήρια ο άγιος τελειώθηκε σε ηλικία 113 ετών με αποκεφαλισμό λαμβάνοντας τον πολύτιμο  στέφανο του ιερομάρτυρα και μια θέση εξαίσια στην Ουράνια Βασιλεία.

Είθε ο Θεός να χαρίζει και σε εμάς τους αδύναμους χριστιανούς του 21ου αιώνος ακτίνες φωτός, ψήγματα από την παρρησία, την πίστη και την ομολογία του Αγίου Χαραλάμπους, προσδοκώντας και τις πρεσβείες του στον καθημερινό αγώνα μας.

© Αλέξης Αλεξάνδρου

* Από το απολυτίκιο του Αγίου Χαραλάμπους

Όπου κι αν είσαι, να προσεύχεσαι

Μικρή είναι η φράση. Και όμως, γίνεται πέλαγος φιλανθρωπίας, καθώς, όπου υπάρχει έλεος, εκεί υπάρχουν όλα τα αγαθά. Και όταν βρίσκεσαι έξω από την εκκλησία, φώναζε μυστικά: «Ελέησέ με!».

Φώναζε με τη σκέψη σου, χωρίς να κινείς τα χείλη σου. Γιατί ο Θεός μας ακούει και όταν σωπαίνουμε. Δεν απαιτείται τόσο ο τόπος, όσο ο τρόπος προσευχής. Και στο λουτρό αν είσαι, να προσεύχεσαι.

Όπου κι αν είσαι, να προσεύχεσαι. Όλη η κτίση είναι ναός του Θεού. Εσύ ο ίδιος είσαι ναός του Θεού, και ψάχνεις τόπο για να προσευχηθείς;…

 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Η μόνη αληθινή μάνα

Κοιτάχτε, αδελφοί γύρω σας. Δεν υπάρχει τίποτα στο οποίο μπορείτε να ελπίσετε. Όλοι μας γέλασαν φοβερά, μας σπάσαν της ψυχής τα φτερά, μας άφησαν μισοπεθαμένους να σερνόμαστε χωρίς αξιοπρέπεια μέσα στον κόσμο.

Ο Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Πατέρας, η Εκκλησία είναι η μόνη αληθινή μάνα του λαού μας! Γι’ αυτό την πολεμούν, γιατί έχουν στόχο εσάς, την φτωχοποίησή σας, τον εξανδραποδισμό σας, την παραχάραξη της υπόστασής σας! Δέστε, την Εικόνα του Χριστού μας, δέστε τις εικόνες της Παναγίας και των αγίων μας, δέστε και καταλάβετε ποιοί πραγματικά είστε, πόσο πολύ αξίζετε, κοιτάχτε τα παιδιά σας με τα μάτια του Χριστού και εγερθήτε! Ο Χριστός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης και σωφρονισμού!

Το να ζείς στην Εκκλησία, το να ζείς με τον τρόπο Της είναι μια αντίσταση στη φθορά και στην απαξίωσή σου, είναι μια διαμαρτυρία για την υποτίμησή σου!

+ Σισανίου και Σιατίστης Παύλος

Βάζε όρια για να έχεις περιθώρια

Μια φίλη κάποτε μου είπε μια σοφή φράση αναφερόμενη στις σχέσεις: «Βάζε όρια για να έχεις περιθώρια». Πόσο δίκιο είχε. Χωρίς όρια δεν έχει κανείς περιθώρια στην ελευθερία του, αλλά ούτε και στη ζωή του, τελικά.

Ας τρέξουμε να προλάβουμε να διορθώσουμε τα λάθη μας. Όσο είναι ακόμα καιρός. Γιατί, δυστυχώς, για πολλούς νέους έχει φτάσει η στιγμή που οι στίχοι του επιτυχούς, παλιού τραγουδιού της Σοφίας Βόσσου βουίζουν ως Ερινύες στα αυτιά τους… «Πού να γείρω το κορμί μου όταν γυρνάω απ’ τα μπαρκι απ’ τα ξενύχτια, πού να βρω ένα φιλαράκι να μου πει πως μ’ αγαπάει στ’ αλήθεια αφού κι εσύ έχεις εξαφανιστεί»… 

Της Αργυρώς Π. Σταθερού

Αληθινά σοφός

Μη θεωρήσεις κάποιον αληθινά σοφό, αν υποδουλώνει τη διάνοια του στη δειλία και στο φόβο για χάη τούτης της ζωής.

 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Λογική και καρδια

"Δεν είναι το μυαλό που έχει την περισσότερη σημασία, αλλά αυτό που το καθοδηγεί- ο χαρακτήρας, η καρδιά, οι γενναιόδωρες ιδιότητες, οι προοδευτικές ιδέες." *

--------------------------------------------------

Σε μια εποχή θεοποίησης του ορθολογισμού, λογικοκρατούμενη  που δεν ανέχεται και απορρίπτει, καθετί που δεν μπορεί να εξηγήσει  ότι την υπερβαίνει ανθρωπίνως, η πιο πάνω πρόταση μοιάζει εκτός τόπου και χρόνου. Δεν αρκεί όμως να είμαστε σωστοί, χρειάζεται να γινόμαστε καθημερινά πιο αληθινοί.

Είναι αδιαμφισβήτητο πως δώσαμε όλη μας τη δύναμη, την τροφή,την ενέργεια, το είναι μας, στο μυαλό κι αφήσαμε την καρδιά να λιμοκτονεί. Μπορεί να γίναμε πιο έξυπνοι, αλλά λιγότερο ανθρώπινοι. Μπορεί να αναπτύξαμε την επιστήμη, την ιατρική, την τεχνολογία, αλλά την ψυχή μας την παρατήσαμε ανάπηρη στη γωνία. Μπορεί να αγγίξαμε τις εσχατιές, τα όρια του γαλαξία μας, αλλά ακόμα δεν νικήσαμε τον φόβο του θανάτου μέσα μας. Μπορεί να φτάσαμε πράγματι πολύ μακριά, μα απομακρύνθηκαν και οι καρδιές μας, μεταξύ τους.

Και η καρδιά; Σε τι μας χρειάζεται η καρδιά εκτός από το να κτυπά; Για να είμαστε ζωντανοί μόνο σωματικά ή μήπως και πνευματικά; «Ει έχεις καρδίαν, δύνασαι σωθήναι» μας λέγει ο Αββάς Παμβώ. Εάν έχεις καρδιά μπορείς να σωθείς. Καρδιά ζωντανή, ελεήμονα, προσευχόμενη. Πιστή στον Θεό, μετανοούσα και καθαρή ώστε να μπορεί να δει. Να βλέπει πιο βαθιά, πιο καθαρά, πιο διεισδυτικά, να μπορεί να διακρίνει μέσα στη θολούρα το φως. Το ψεύτικο, το κάλπικο από το αυθεντικό. Την καλοστημένη παγίδα, από το δύσκολο μονοπάτι που οδηγεί στον ουρανό.

Δώσε πνοή και ζωή στην καρδιά μας, Κύριε...

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου 3/2/2022

 

* Η πρόταση στην αρχή είναι του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι

Ποιός θα βγάλει το φίδι από την τρύπα;

Να μη θέλουμε να βγάλει ό άλλος το φίδι από την τρύπα, για να έχουμε εμείς την ησυχία μας. Αυτό είναι έλλειψη αγάπης. Ύστερα αρχίζει ό άνθρωπος να κινείται από συμφέρον. Γι’ αυτό βλέπεις ένα πνεύμα σήμερα: «Με τον τάδε να έχουμε σχέσεις, για να μας λέει καλά λόγια. Με τον άλλο να τά έχουμε καλά, για να μη μας διασύρει κ.λπ. Να μη μας πάρουν για κορόϊδα, να μη γίνουμε θύματα».

Άλλος αδιαφορεί και δεν μιλάει. «Να μη μιλήσω, λέει, για να μη με γράψουν οι εφημερίδες». Οι περισσότεροι δηλαδή είναι τελείως αδιάφοροι. Τώρα άρχισε λίγο κάτι να γίνεται – τόσον καιρό δεν έγραφε κανένας τίποτα. Είχα βάλει τις φωνές πριν από χρόνια σε κάποιον στο Άγιον Όρος. «Πολύ πατριωτισμό έχεις», μού λέει. Πριν από λίγο καιρό ήρθε και με βρήκε: «Όλα τά διέλυσαν, μού λέει, οικογένεια, παιδεία…». Τού λέω καί εγώ με την σειρά μου: «Πολύ πατριωτισμό έχεις!»

 

Όλη αυτή ή κατάσταση έχει κάνει ένα κακό καί ένα καλό. Το κακό είναι ότι καί εκείνοι πού είχαν κάτι μέσα τους, άρχισαν να αδιαφορούν, γιατί λένε: «Εγώ θα σιάξω την κατάσταση;». Το καλό είναι ότι πολλοί άρχισαν να προβληματίζονται καί να αλλάζουν. Μερικοί έρχονται καί με βρίσκουν καί προσπαθούν να δικαιολογήσουν ένα κακό πού έκαναν προηγουμένως, γιατί έχουν προβληματισθεί.

 

Λόγοι Γέροντος Παϊσίου, Τόμος Β΄