Αγκιστρωμένοι στην κίβδηλη ασφάλεια, αποχαυνωμένοι στην εικονική πραγματικότητα, αναπαυμένοι σε μια δαιμονική μαλθακότητα χάνουμε κάθε στιγμή τη ζωή μας, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, την ανθρωπιά μας. Οι αξίες σβήνουν γιατί εμείς είμαστε ανάξιοι. Ο Θεός φαίνεται πως μας εγκατέλειψε γιατί πρώτα εμείς Τον εξορίσαμε από την καρδιά μας. Το σκοτάδι πυκνώνει γιατί αποστραφήκαμε το φως. Πλανηθήκαμε οικτρά και τρέχουμε ολοταχώς προς τον γκρεμό.
Αλήθεια, άραγε υπάρχει τώρα πια σωτηρία,
επιστροφή; Μετάνοια χρειάζεται και προσευχή. " Έχουν
οι μεγάλοι τα σχέδια τους, έχει κι ο Θεός τα δικά του".
Τούτος ο παρηγορητικός λόγος του Αγίου Παϊσίου μας ανοίγει παράθυρο στην
ελπίδα. Δύσκολοι οι καιροί. Το μόνο που μας έχει απομείνει είναι η πίστη. Όλοι
οι άλλοι μας έχουν προδώσει, μας εγκατέλειψαν, εκκωφαντικά μας αγνόησαν.
Θεέ μου μην αργείς...
© Αλέξης Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου