Μεγάλη Σαρακοστή, ένα ταξίδι, ένα προσκύνημα!

 

“Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε”.*

 Το στάδιο έχει ανοίξει γα τους αθλητές που θέλουν να αγωνιστούν τον καλό αγώνα της Μεγάλης Σαρακοστής. Ένας αγώνας που ξεκινά με την συγχώρεση. Στον Εσπερινό της Συγχωρήσεως σήμερα Κυριακή της Τυρινής, ο καθένας από εμάς ζητά συγχώρεση από τους αδελφούς τους οποίους μπορεί να πίκρανε, να πλήγωσε, να στεναχώρησε.  “…Πρώτον, καταλλάγηθι τοις σε λυπούσι…” όπως διαβάζουμε στην ευχή της Θείας Μεταλήψεως. Να αλλήλοσυγχωρεθούμε, να χωρέσει ο ένας στην καρδιά του άλλου, να διώξουμε από την ψυχή μας κάθε μνησικακία και έχθρα ώστε να βαδίσουμε ανάλαφροι και καθαροί τον δρόμο τον πνευματικό.

Δεύτερο στοιχείο του αγώνα η νηστεία. Η κατάλυση της νηστείας, η παρακοή των πρωτοπλάστων στην εντολή του Θεού ήταν η αιτία της εξορίας από τον παράδεισο. Με την νηστεία η οποία είναι η βάση όπως λένε οι άγιοι πάτερες, θα επιστρέψουμε πίσω. Μια νηστεία όχι στείρα, όχι μόνο των τροφών, αλλά και των παθών, την  πείνα για το ουράνιο, την σιωπή, την προσευχή, την εγκράτεια, την εξομολόγηση και την μετάληψη του σώματος και του αίματος του Κυρίου μας.

Οι ακολουθίες κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής πυκνώνουν. Χαιρετισμοί της Παναγίας, Μέγα Απόδειπνο, Κατανυκτικοί Εσπερινοί, Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες... Ευκαιρία για τον αποκαμωμένο από τα προβλήματα άνθρωπο του σήμερα να πάρει δύναμη, κουράγιο, να μετέχει έμπρακτα, πιο ενεργά,αλλά και συνάμα να γευτεί τη χάρη που προσφέρει η ζωή της Εκκλησίας.

Και έτσι βημα-βημα με τη χάρη του Θεού να φτάσουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα, να πορευθούμε μαζί με τον Χριστό, μέχρι τέλους. Αταλάντευτα, σταθερά, με εμπιστοσύνη και πίστη. Από τη μεγαλειώδη είσοδο στα Ιεροσόλυμα την Κυριακή των Βαΐων, στα άχραντα πάθη Του. Να βιώσουμε και εμείς σε όλη την ύπαρξη μας την προδοσία, τους προπηλακισμούς, τους εμπαιγμούς, τις μαστιγώσεις, τα καρφιά, την σταύρωση στον Γολγοθά. Περνώντας μέσα από αυτό το δύσβατο μα ευλογημένο δρόμο θα έχουμε τη χαρά να ζήσουμε κι εμείς τη Λαμπρή, να αντικρίσουμε τον κενό τάφο του Ιησού Χριστού όπως τις μυροφόρες και να νιώσουμε στην καρδιά μας την βεβαιότητα της νίκης επί του θανάτου, τον θρίαμβο της Ανάστασης.

Να πως σκιαγραφεί τη Μεγάλη Σαρακοστή στο ομώνυμο βιβλίο του ο π.Αλέξανδρος Σμέμαν: «Ένα ταξίδι, ένα προσκύνημα! Καθώς το αρχίζουμε, καθώς κάνουμε το πρώτο βήμα στη «χαρμολύπη» της Μεγάλης Σαρακοστής βλέπουμε -μακριά, πολύ μακριά- τον προορισμό. Είναι η χαρά της Λαμπρής, είναι η είσοδος στη δόξα της Βασιλείας. Είναι αυτό το όραμα, η πρόγευση του Πάσχα, που κάνει τη λύπη της Μεγάλης Σαρακοστής χαρά, φως, και τη δική μας προσπάθεια μια «πνευματική άνοιξη». Η νύχτα μπορεί να είναι σκοτεινή και μεγάλη, αλλά σε όλο το μήκος του δρόμου μια μυστική και ακτινοβόλα αυγή φαίνεται να λάμπει στον ορίζοντα. ‘’Μὴ καταισχύνῃς ἡμᾶς ἀπὸ τῆς προσδοκίας ἡμῶν, Φιλάνθρωπε!’’».

 Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το δύσκολο, μα και όμορφο ταξίδι. Καλό στάδιο, καλόν αγώνα! 

© Αλέξης Αλεξάνδρου

 *Στιχηρό Ιδιόμελο των Αίνων στον όρθρο της Κυριακής της Τυρινής