Η αληθινή μετάνοια

"Είπε ο Κύριος: Μετανοείτε και πιστεύετε στο Ευαγγέλιο. Αληθινή μετάνοια δεν είναι μονάχα το να θλίβεται κανείς για τα αμαρτήματα που έχει διαπράξει, αλλά η πλήρης μεταστροφή της ψυχής από το σκότος προς το φως, από τα γήινα προς τα ουράνια, από το εγώ προς τον Θεό!"

-Το βάδισμα της ανθρωπότητας διά μέσου της ιστορίας είναι ένα μακρινό ταξίδι. Σ' αυτό το μακρινό ταξίδι, η ανθρωπότητα «λερώνεται» και «σκονίζεται» πάντα με την ίδια σκόνη και «πλένεται» πάντα με το ίδιο νερό. Η σκόνη είναι η αμαρτία και το νερό είναι η μετάνοια.

Αδερφοί μου, η μετάνοια του ανθρώπου είναι μία πράξη κατά την οποία ο άνθρωπος επαναστατεί στον ίδιο του τον εαυτό και αύτη την επανάσταση την ξεκινά ο άνθρωπος από μόνος όταν συνειδητοποιήσει πως ο εχθρός βρίσκεται μέσα του! Όσο ο άνθρωπος ζει με την αυταπάτη, πως όλοι οι εχθροί του είναι έξω από τον ίδιο του τον εαυτό, ως τότε δεν εξεγείρεται ενάντια στον εαυτό του. Όταν όμως μία στιγμή ανοίξουν τα ανθρώπινα μάτια και αναγνωρίσουν πως οι «κλέφτες» και οι «ληστές» βρίσκονται μέσα στην οικία του, τότε ξεχνάει εκείνους που επιτίθενται στο σπίτι απ’ έξω και χρησιμοποιεί όλη τη δύναμη του να βγάλει έξω εκείνους που απρόσκλητοι μπήκαν μέσα και εγκαταστάθηκαν.

 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

Μετάνοια σημαίνει συμφιλίωσις με τον Κύριον, με έργα αρετής αντίθετα προς τα παραπτώματά μας. Μετάνοια σημαίνει καθαρισμός της συνειδήσεως. Μετάνοια σημαίνει θεληματική υπομονή όλων των θλιβερών πραγμάτων.

 

Άγιος Ιωάννης της Κλιμακος

Αγία κατάνυξη

Η ψυχή μου χύνει από θλίψη άφθονα δάκρυα. Λυπαμαι τους ανθρώπους, που δεν γνψρίζουν τη γλυκύτητα της αγίας κατάνυξεως. Η ψυχή μου ποθεί να έρθει σε όλους το έλεος του Κυρίου, να γνωρίσει όλη η οικουμένη, όλοι οι άνθρωποι με πόση στοργή μας αγαπά ο Κύριος, σαν τα πολυπόθητα παιδιά Του.

 

Άγιος Σιλουανός, από το βιβλίο Σωφρονίου Σαχάρωφ "Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης"

Να θυμάσαι τον Θεό

Λοιπόν, να θυμάσαι το Θεό, για να σε θυμάται και αυτός πάντοτε. Και αφού σε θυμηθεί και σε σώσει από τις θλίψεις, θα λάβεις απ’ αυτόν κάθε ευλογία και θα είσαι μακάριος. Μην τον ξεχάσεις λοιπόν, σκορπίζοντας το νου σου στις ματαιότητες, για να μη σε ξεχάσει τότε που θα έχεις πόλεμο με το κακό. Όταν όλα πάνε καλά στη ζωή σου, να υπακούεις στο Θεό και να τηρείς τις εντολές του, για να έχεις κοντά του παρρησία στις θλίψεις σου με την καρδιακή και επίπονη προσευχή και παράκληση.

 

Άγιος  Ισαάκ ο Σύρος

 

«Δός μοι, υἱέ, σὴν καρδίαν, οἱ δὲ σοὶ ὀφθαλμοὶ ἐμὰς ὁδοὺς τηρείτωσαν» (Παρ. κγ΄ [23] 26).

Δός μου, παιδί μου, τὴν καρδιά σου, νὰ ἔλθω νὰ κατοικήσω μέσα σου. Καὶ τὰ μάτια σου ἂς προσέχουν μόνο τὶς ἐντολές μου καὶ ὄχι τὴ ματαιότητα τοῦ κόσμου.

Πνευματική αντίληψη

Τα ουράνια μυστήρια αποκαλύπτονται κατ᾿ αναλογία με τον βαθμό ταπείνωσης του ανθρώπου. Στον πράο και ταπεινό άνθρωπο δίδεται πνευματική αντίληψη όλων των πραγμάτων. Έχει βαθύτερη αντίληψη από εκείνους που έχουν ξοδέψει χρόνια σπουδάζοντας τη σοφία του κόσμου.

Το κλειδί του μυστηρίου βρίσκεται στον Θεό, γι᾿ αυτό και οι άνθρωποι, μέχρι να μπορέσουν να ελευθερώσουν τον εαυτό τους από τη σοφία του κόσμου τούτου, δεν μπορούν να έχουν τέλεια γνώση των πραγμάτων. Ίσως νομίζουν ότι έχουν επιτύχει πολλά, ότι η γνώση τους σε κάποιο συγκεκριμένο τομέα είναι μεγάλη, αλλά όσο βλέπουν τα πράγματα μέσα από αυτό το πρίσμα, η θεία σοφία δεν θα μπορεί να εισέλθει στον νου και την καρδιά τους. Σε τέτοιους ανθρώπους μόνο επιφανειακά δεδομένα παρέχονται χάριν των προσπαθειών τους να σπουδάσουν ιατρική ή φυσική.

 

Γέρών Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα- «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας

Τα μάτια είναι που βλέπουνε διαφορετικά

 

Λέγω μέσα μου:«Που πας, βρε άνθρωπε; Αφήνεις τον εαυτό σου,τον πολύτιμο εαυτό σου,και πας να βρείς άλλον κόσμο! Οι κόσμοι παντού είναι οι ίδιοι. Τα μάτια που τους βλέπουνε είναι διαφορετικά».

Φώτης Κόντογλου

Φωτογραφία από προσωπική συλλογή

Μόνον Εσένα

Σκύψε, Βασιλιά μου, να Σου ψιθυρίσω το πιο γλυκό μυστικό, την πιο μυστική προσευχή, την πιο προσευχητική επιθυμία.Εσύ είσαι το αίτημα όλων των προσευχών μου.Όλα όσα ζητώ. Τίποτε από Εσένα δεν ζητώ, αλήθεια. Μόνον Εσένα.

 

Από το βιλίο, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς “Προσευχές στη λίμνη”

 

Πόσες φορές μου έδωσες Εσύ τη χάρη Σου κι εγώ δεν την διαφύλαξα, γιατί είμαι κενόδοξος. Η ψυχή μου, όμως, γνωρίζει Εσένα, τον Κτίστη και Θεό μου, και γι΄αυτό Σε ζητώ θρηνώντας, όπως θρηνούσε ο Ιωσήφ για τον πατέρα του Ιακώβ επάνω στον τάφο της μητέρας του, όταν τον έσερναν δούλο στην Αίγυπτο.

 

Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ

Να σέβεσαι τον άνθρωπο

Όποιος ασεβεί στον άνθρωπο, ασεβεί και στο Θεό, όπως κάνουμε πολλοί από μας. Να σέβεσαι τον άνθρωπο, την ανεκτίμητη εικόνα του Θεού. Και να δείχνεις κατανόηση απέναντι στα σφάλματα και τις πλάνες του πεσμένου ανθρώπου, όπως και ο Θεός δείχνει κατανόηση απέναντί σου… Να σέβεσαι λοιπόν τον άνθρωπο και να τον σώζεις. Φυλάξου επίσης και ο ίδιος από την οργή, τη μοχθηρία, το φθόνο και όλες τις άλλες αμαρτίες, που αμαυρώνουν μέσα στον άνθρωπο την εικόνα του Θεού.

 

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

 

Παρακάλεσε ο αββάς Θεόδωρος της Φέρμης τον αββά Παμβώ:

- "Πές μου έναν λόγο".

Και με πολλή δυσκολία ο Γέροντας του είπε:

- "Θεόδωρε, πήγαινε και να ΄σαι σπλαχνικός προς όλους. Γιατί η ευσπλαχνία βρίσκει πάντα παρρησία ενώπιον του Θεού".

 

Από το Γεροντικό

Το θαύμα ή τον Χριστό;

Είναι φορές που μέσα στην άπειρη φιλανθρωπία Του, στην έγνοια Του και την αδιάκοπη φροντίδα Του να μας σώσει, επιτρέπει ο Θεός μια ασθένεια. Επιτρέπει να αρρωστήσουμε και μοιραία να συνειδητοποιήσουμε πως ο θάνατος δεν είναι και τόσο μακριά. Ένα καρδιακό, ένα εγκεφαλικό, ένας καρκίνος ίσως να είναι το ακριβό εισιτήριο, το ανεκτίμητο δώρο, η πολύτιμη ευκαιρία για μετάνοια και αλλαγή στάσης ζωής.

Είναι η ώρα που ίσως η καρδιά μαλακώνει, που μυστικά μέσα μας εργάζεται το αγαθό, που φωτίζεται και ξεδιαλύνεται το ασήμαντο, από το σημαντικό, το πρόσκαιρο από το αιώνιο. Τι άραγε θα επιλέξουμε; Το θαύμα ή τον Χριστό; Λίγα χρόνια παράταση ζωής, άχαρη και ξένη προς τον ουρανό ή το άνοιγμα στο θείο, την ελπίδα και εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού.

Ας δούμε πώς τοποθετείται στο συγκεκριμένο θέμα ο άγιος Πορφύριος ο οποίος έπασχε ο ίδιος από πλήθος ασθενειών: "Το τέλειο είναι να μην προσευχόμαστε για την υγεία μας. Να μην ευχόμαστε να γίνομε καλά, αλλά να γίνομε καλοί. Κι εγώ για τον εαυτό μου αυτό εύχομαι, σας λέω. Ακούσατε; Όχι καλοί, δηλαδή ενάρετοι, "να γίνομε αυτό, αυτό, αυτό…”, αλλά ν’ αποκτήσομε θείο ζήλο· ν’ αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στην αγάπη Του· να προσευχόμαστε μάλλον για την ψυχή μας."

Η αρρώστια είναι σαν το κερί που λιώνει. Το ζήτημα είναι που θα εστιάσουμε το βλέμμα μας και την καρδιά μας. Στο σώμα που σαν το κερί λιώνει και χάνεται ή στην φλόγα της ψυχής που φωτίζει το σκοτάδι μας, μα και τους ανθρώπους γύρω μας.

"Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού." (Ματθ.6,33)

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου

Θέλεις να διορθώσεις τον αδελφό σου;

Δάκρυσε, προσευχήσου στο Θεό γι΄ αυτόν, αφού τον πάρεις ιδιαιτέρως, παρακίνησε τον στο καλό, συμβούλεψε τον, παρακάλεσε τον. Πολλοί πολλές φορές δεν ωφελήθηκαν καθόλου από τις συμβουλές, συγκινήθηκαν όμως από τα δάκρυα και την συμπάθεια.

Με την αγάπη και τα δάκρυα μπορούμε να διορθώσουμε και τους κακούς. Πόνεσε εσύ, ίσως έτσι συνέλθει και πονέσει κι εκείνος. Όπως ακριβώς ο άρρωστος που δεν έχει όρεξη, όταν δει τον γιατρό του να τρώει φαγητό, παρακινείται κι αυτός να φάει, έτσι θα συμβεί κι εδώ, αν ο κακός σε δει να θρηνείς για την κατάσταση του, θα μαλακώσει, θα γίνει καλός και πράος άνθρωπος.

Όταν λοιπόν δεις τον αδελφό σου να είναι σκληρός και αδιάλλακτος και να μην σε προσέχει, λέγε μέσα σου «μήπως με την πάροδο του χρόνου μπορέσω να τον πείσω». Και ο απόστολος Παύλος το ίδιο έλεγε να κάνουμε «ο δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να φιλονικεί αλλά οφείλει να είναι ήπιος και γλυκύς προς όλους και να σωφρονίζει με πραότητα τους αντιφρονούντες, μήπως κάποτε τους δώσει ο Θεός μετάνοια και οδηγηθούν στην ορθή γνώση της αλήθειας».

 

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Με τον Χριστό όλα φωτίζονται

Αν δε ζει μέσα σου ο Χριστός, δεν μπορείς να καταλάβεις σωστά τα πράγματα στη ζωή.*

-----------------------------------------

Αυτό ακριβώς διάβασα σήμερα. Και αυτές οι δυο μόνο γραμμές ήρθαν να εξηγήσουν και μυστικά να φωτίσουν, όλα όσα τόσες μέρες με ταλανίζουν.

Η αντίληψη της ζωής είναι ριζικά διαφορετική με ή χωρίς Χριστό. Εκεί που ο κόσμος περιμένει λίγα ακόμα ποιοτικά χρόνια ζωής, ο πιστός προσδοκεί χρόνια και αιώνες ατελεύτητους. Εκεί που οι άνθρωποι οι  "μη έχοντες ελπίδα"  ( Ά Θεσ.  4,13) κοιτάζουν τον τάφο, το χώμα και βλέπουν μόνο σκουλήκια και γυμνά κόκκαλα, ο χριστιανός ατενίζει την επερχόμενη Ανάσταση, εύχεται και προσεύχεται για τη μελλοντική συνάντηση με το αγαπημένο του πρόσωπο. Τον σύζυγο, την σύζυγο, τον πατέρα, τη μητέρα, τον παππού, την αδελφή, το παιδί.

Με τον Χριστό όλα φωτίζονται, τα πάντα θεωρούνται με μια άλλη ματιά, αισιόδοξη και ζωογόνα. Ο πόνος δεν εξαφανίζεται μαγικά, ο Σταυρός παραμένει, οι δοκιμασίες επιμένουν, ο Γολγοθάς δεν μένει απάτητος, αναίμακτος κι ανέγγιχτος, μακριά από τον άνθρωπο. Είναι μαζί του, δίπλα του, μέσα του, στο σώμα και την καρδιά του, στην πληγή του, στην εντατική του νοσοκομείου, στο καντήλι του κοιμητηρίου, στην αρρώστια, στη χημειοθεραπεία του καρκίνου, στο παραστράτημα του αδελφού, στο διαζύγιο και  την τραγωδία του διπλανού.

Κι όμως, ο πιστός άνθρωπος δεν λυγίζει, δεν απελπίζεται, δεν τα παρατάει, δεν πελαγώνει απ' τις τρικυμίες του βίου, αλλά επιμένει, ελπίζει, προσμένει. Ο χριστιανός ξέρει να περιμένει, ξέρει να εστιάζει στο φως όταν όλα γύρω τα σκεπάζει το σκοτάδι. Το ξέρει γιατί είναι φίλος Του. Αυτό μας το επιβεβαιώνει μέσα από το δική του θεόπνευστη εμπειρία ο εορτάζων σήμερα  Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: "Να θυμάσαι πάντοτε ότι και ο Υιός του Θεού με όλους τους φίλους Του μπήκε στη βασιλεία Του μέσα από αγκάθια και σταυρούς."

Ας μην το ξεχνάμε λοιπόν. Η ουρανία χαρά αναδύεται μέσα από την υπομονή στον πόνο και η Ανάσταση περνά πάντα μέσα από την Σταύρωση.

Αλέξης Αλεξάνδρου 14/7/22

*Το απόφθεγμα στην αρχή είναι του Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ

Η παρουσία των Χριστιανών είναι ομολογία πίστεως

- Γέροντα, τα διάφορα κινήματα, οι διαμαρτυρίες πού γίνονται από τους Χριστιανούς έχουν κάποιο αποτέλεσμα.

- Ή παρουσία των Χριστιανών είναι πλέον ομολογία πίστεως. Μπορει κανείς με την προσευχή να βοηθήσει περισσότερο, αλλά την σιωπή του θα την εκμεταλλευθούν οι άλλοι και θα πουν. «Ό τάδε και ό τάδε δεν διαμαρτυρήθηκαν, επομένως είναι με το μέρος μας· συμφωνούν μαζί μας».

Αν δεν αρχίσουν μερικοί να χτυπούν το κακό, να ελέγχουν δηλαδή αυτούς πού σκανδαλίζουν τους πιστοιύς, θα γίνει μεγαλύτερο κακό. Έτσι θα τονωθούν λίγο οι πιστοί, άλλα και θα εμποδιστούν λίγο όσοι πολεμούν την Εκκλησία. Ή Εκκλησία δεν είναι δικό τους καΐκι, να κάνουν βόλτες· είναι το σκάφος τού Χριστού. Αυτοί είναι κατακριτέοι. Το μόνο πού τους ενδιαφέρει είναι να έχουν μεγάλο μισθό, πολυτελές αυτοκίνητο, να τρέχουν στις διασκεδάσεις... Και ύστερα κάνουν νόμο να παντρεύονται με πολιτικό γάμο, νομιμοποιούν τις αμβλώσεις... Τι θα κάνη ό Θεός, άλλο θέμα.

 

Λόγοι Β΄-Πνευματική Αφύπνιση, Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Ο Σταυρός που σηκώνεις

 

Πριν σου στείλει ο Θεός τον σταυρό που σηκώνεις, τον κοίταξε με τα πάνσοφα μάτια Tου, τον εξέτασε με τη Θεία λογική Του, τον έλεγξε με την ατέλειωτη δικαιοσύνη Του,τον θέρμανε στη γεμάτη αγάπη καρδιά Του, τον ζύγισε καλά με τα στοργικά Του χέρια μη τυχόν και σου πέσει βαρύτερος απ΄ όσο μπορείς να σηκώσεις.

Και αφού υπολόγισε το θάρρος σου, τον ευλόγησε, και τον απίθωσε στους ώμους σου. Μπορείς να τον σηκώσεις! Κράτησέ τον κι ανέβαινε,βαδίζοντας από τον Γολγοθά προς την Ανάσταση!

 

Από το βιβλίο “Γράμμα σε έναν ασθενή” Μοναχού Μωυσέως

 

Ο Καλός Θεός οικονομάει για τον κάθε άνθρωπο έναν σταυρό ανάλογο με την αντοχή του, όχι για να βασανιστεί, αλλά για να ανεβεί από τον σταυρό στον Ουρανό – γιατί στην ουσία ο σταυρός είναι σκάλα προς τον Ουρανό.

 

Άγιος Παΐσιος

Μην περιμένεις ανταμοιβή εδώ

Αν κάνεις το καλό, αυτό πρέπει να το κάνεις για χάρη του Θεού και μόνο. Γι' αυτό και δεν θα πρέπει να δίνεις καμμία σημασία στην αχαριστία των ανθρώπων. Μην περιμένεις ανταμοιβή εδώ, αλλά από τον Θεό στους Ουρανούς. Αν περιμένεις εδώ την ανταμοιβή σου, θα ταλαιπωρηθείς ματαίως...

 

Άγιος Αμβρόσιος της Όπτινα

Αποφεύγουμε τις φιλονικίες με την υπομονή

 

Αποφεύγουμε τις φιλονικίες με την υπομονή. Προσπαθούμε να υπομένουμε το καθετί, για να λάβουμε από τον Θεό τη συγχώρηση των αμαρτιών μας.

Έτσι ζούμε την κατάσταση ψυχολογικά σαν ένα μαρτύριο, χωρίς να διαφωνούμε εξωτερικά, αλλά η εσωτερική πάλη εξαρτάται από την “ευαισθησία” της πνευματικής ιδιοσυγκρασίας του καθενός.

 

Από το βιβλίο “Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Οικοδομώντας τον Ναό του Θεού μέσα μας και στους αδελφούς μας”

 

Ο υπομονετικός άνθρωπος χαίρει στις θλίψεις, αγάλλεται στις δοκιμασίες, είναι έτοιμος στην υπακοή, είναι ωραίος στη μακροθυμία… Ευλογεί εκείνους που τον υβρίζουν και ειρηνεύει εκείνους που φιλονικούν μαζί του.

 

Άγιος Εφραίμ ο Σύρος

Θα πρέπει να διαλέξεις

Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν.... (Μάτθ. 6,24).

Κανείς δεν μπορεί να δουλεύει σε δύο κυρίους.Τον Θεό και το χρήμα. Δεν μπορείς άνθρωπε να είσαι και με το Χριστό και με το χρυσό. Δεν μπορείς να πιστεύεις στην ουράνια βασιλεία και από την άλλη να λες  "πάνω απ' όλα υγεία". Δεν είναι δυνατόν να είσαι με την Εκκλησία, το σώμα του Χριστού, και μαζί με εκείνους που καταδιώκουν την Εκκλησία. Να είσαι αληθινά όπως σε έφτιαξε ο Δημιουργός, μέσα στο φως και την ελευθερία και ταυτόχρονα ν' ακολουθείς αυτούς που οδηγούν την ανθρωπότητα σε μια στυγνή παγκόσμια δικτaτορία. Είναι ασυμβίβαστο να τηρείς τους νόμους του Θεού και την ίδια ώρα να ανέχεσαι τα όποια διaτάγματα του κρaτους που είναι ενάντια στους νόμους του Θεού.

Θα πρέπει να διαλέξεις. Θα πρέπει να αποφασίσεις, να επιλέξεις. Να δυσκολευτείς ή να βολευτείς; Να μαρτυρήσεις ή να σιωπήσεις; Για την Αλήθεια μέχρι αίματος να πολεμήσεις ή με το άδικο ανίερα να συνθηκολογήσεις; Να πας από το δύσκολο μονοπάτι, το ανηφορικό, το μοναχικό, το μαρτυρικό αλλά θεάρεστο ή από τον δρόμο τον πλατύ, τον εύκολο, της πλειοψηφίας, που είναι όμως βέβαιο πως οδηγεί στο χάος της απωλείας;

Θα πρέπει να το παραδεχτείς. Δεν μπορείς πια να κρύψεις τίποτα κάτω από το χαλί. Οι αποκαλυπτικοί καιροί δεν επιτρέπουν άλλο να συμβιβαστείς. Θα πρέπει να διαλέξεις. Κι εσύ, κι εγώ κι ο κόσμος όλος. Τον Θεό ή τον πονηρό;

© Αλέξης Αλεξάνδρου

Υπάρχει αρρώστια σημαίνει, υπάρχει Χριστός

Υπάρχει αρρώστια σημαίνει, υπάρχει Χριστός.Υπάρχει θάνατος σημαίνει, υπάρχει ουρανός, αιωνιότης, αφθαρσία. Σημαίνει ότι ο άνθρωπος πλάσθηκε ικανός να μην πεθαίνει. Εφ΄όσον όμως αμάρτησα, πρέπει να πεθάνω για να μπορώ να είμαι αθάνατος, συναθάνατος με τον Χριστόν, ο οποίος με ένωσε με τον ευατό Του.

Γι΄αυτό, η κάθε μας δυσκολία, ο κάθε μας πόνος, από τον μικρότερο εώς τον μεγαλύτερο, ο πονοκέφαλος ή ο πονόδοντος ή ο πόνος της καρδιάς ή του στομάχου ή των ποδιών, ο ψυχικός πόνος, ο πνευματικός πόνος, ακόμη και ο πόνος της αμαρτίας, το καθένα από αυτά είναι σαν ένδυμα με το οποίο μας περιβάλλει ο Θεός, ένα ένδυμα που για μας είναι το πολυτιμότερο από το φως, με το οποίον περιβάλλεται ο ίδιος, και το οποό μας δίνει το δικαίωμα να περιβληθούμε και εμείς.

 

Από το βιβλιο “Αρχ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, Προσμονή Θεού”

Πολλή Χάρη και όχι πολλά χαρτιά

Όσοι δίνουν τα πρωτεία στην εσωτερική τους μόρφωση (της ψυχής) και χρησιμοποιούν και την εξωτερική μόρφωση για την εσωτερική, αυτοί γρήγορα μεταμορφώνονται πνευματικά, εάν ασκούνται και πνευματικά, και τότε βοηθούν πολύ κόσμο θετικά, διότι βγάζουν τον κόσμο από το άγχος της κολάσεως και τον οδηγούν στην Παραδεισένια αγαλλίαση.

Μπορεί μεν αυτοί οι άνθρωποι του Θεού πολλές φορές να έχουν λιγότερα πτυχία, αλλά βοηθάνε περισσότερο, διότι έχουν πολλή Χάρη και όχι πολλά χαρτιά (πτυχία).

  

Ρώτησα μια φορά έναν Αμερικάνο που ήρθε στην Καλύβη: “Τί κατόρθωμα κάνατε σαν έθνος μεγάλο που είστε;”. “Πήγαμε στο φεγγάρι!”, μου απάντησε. “Πόσο μακριά είναι;”, τον ρωτάω. “Ας πούμε, μισό εκατομμύριο χιλιόμετρα”, μου λέει. “Πόσα εκατομμύρια ξοδέψατε για να πάτε στο φεγγάρι;”. “Από το 1950 μέχρι τώρα”, μου λέει, “έχουμε ξοδέψει ποταμούς δολλαρίων”. Τον ρωτάω: “Στον Θεό, πήγατε; Πόσο μακριά είναι ο Θεός;”. Μου λέει: “Ο Θεός, είναι πολύ μακριά!”. Του λέω: “Εμείς, όμως, με ένα παξιμάδι πάμε στον Θεό!”.

 

Άγιος Παΐσιος

Παρακαλούσαμε και για τα πεινασμένα τσακάλια του κόσμου

 

Πολύ αργά οι φωνές των τσακαλιών σβήνανε. Πια δεν ακουγόταν τίποτα. Κάναμε την προσευχή μας για να κοιμηθούμε και παρακαλούσαμε, όπως πάντα, το Θεό να φυλάει τον παππού, τη γιαγιά, τον πατέρα μας, τη μητέρα μας, τα δέντρα κι όλους τους ανθρώπους.

Πέφταμε, μα ο ύπνος δε μας έπαιρνε. Ερχόταν και βάραινε απάνω στα ματόκλαδά μας, όμως βάζαμε όλη τη δύναμη να τον διώξουμε ίσαμε που να βεβαιωθούμε πως πια τα τσακάλια φύγανε. Και τότες, όταν πια ήμαστε σίγουροι πως φύγανε, ψιθυρίζαμε μέσα μας ξανά την προσευχή μας και, πλάι στους ανθρώπους και στα δέντρα, παρακαλούσαμε και για τα πεινασμένα τσακάλια του κόσμου.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο «Αιολική Γη» του Ηλία Βενέζη

 

Μόνο η αγάπη χωράει στις αποσκευές σου

 

Να κάνεις πάντα καλές πράξεις με αγάπη. Να βοηθάς τους τριγύρω σου. Ειδικά αυτούς που δεν ξέρεις. Η οικογένειά σου δεν σταματάει στα παιδιά σου. Όλοι είναι οικογένειά σου. Έτσι μόνο θα ευτυχήσεις. Δεν γίνεται αλλιώς.

Να κρατάς ημερολόγιο με τις ομορφιές της ζωής. Κάθε μέρα έχει τουλάχιστον 100. Και να δοξάζεις για όλες τον Θεό. Το ότι περπατάς είναι μια από αυτές. Γράψτο. Μην το προσπερνάς. Μην κουτσομπολεύεις. Κοίτα τη δουλειά σου. Μόνο τον εαυτό σου ορίζεις.

Να ρωτάς. Να διαβάζεις. Να μην πιστεύεις όλα όσα νομίζεις. Να εξελίσεσαι κάθε μέρα. Μέχρι την τελευταία σου. Να αγαπάς το διπλανό σου. Όπως αγαπάς τον εαυτό σου. Δεν έχεις άλλο. Μη γελιέσαι.

Μόνος έρχεσαι και μόνος φεύγεις από τον κόσμο αυτό. Χωρίς τα παιδιά σου. Χωρίς το αμάξι σου. Χωρίς τα λεφτά σου. Μόνο η αγάπη χωράει στις αποσκευές σου. Αυτή που πήρες και αυτή που έδωσες. Μόνο αγάπη υπάρχει.

Γι’ αυτό είσαι εδώ. Για να σκορπίσεις την αγάπη που σου χαρίζει ο Θεός και πλούσιος από αυτήν να επιστρέψεις κοντά Του.

 

Πηγή: http://leimwnas.blogspot.com