Σήμερα κάποια στιγμή μέσα στη μέρα, σκοτείνιασε. Σήκωσα το κεφάλι και κοίταξα τον ουρανό. Τα σύννεφα είχαν κρύψει τον ήλιο. Δεν τον έβλεπα αλλά ήξερα ότι ήταν εκεί, πάντα έτοιμος να μου χαρίσει το πολύτιμο φως του.
Τα σύννεφα είναι τα προβλήματα που συναντάμε
στη ζωή. Μια αρρώστια, μια αποτυχία,μια προδοσία, μια συκοφαντία, μια δύσκολη
σχέση, ένας χωρισμός, ένας αποχωρισμός. Τα σύννεφα κάποια στιγμή θα εμφανιστούν
να είσαι σίγουρος γι'αυτό. Μα εσύ πάντα να εστιάζεις, να ποθείς, να επιζητείς,
κέντρο της ύπαρξης σου να είναι πάντα ο ήλιος. Ο ήλιος είναι ο Θεός, η μόνη
αλήθεια, η αιώνια χαρά, η εσωτερική γαλήνη,η αδιατάρακτη ειρήνη, η λυτρωτική
Ανάσταση που ακολουθεί την ματωμένη Σταύρωση. Είναι το ουράνιο φως, η
χρυσοκίτρινη ακτίδα που λάμπει μέσα στο σκοτάδι.
Σύννεφα πάντα θα εμφανίζονται στον ορίζοντα. Το
βλέμμα σου όμως πάντα να ακολουθεί τον
ήλιο.
© Αλέξης Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου