Ο θάνατος στέκεται πάνω από κάθε κόμμα και πάνω από κάθε εθνικότητα, πάνω από τα γηρατειά και την νεότητα, πιο πάνω από την υγεία και την αρρώστια, πιο πάνω από τα γέλια και τα δάκρυα. Ο θάνατος έχει το δικό του ρολόι το οποίο δεν συμφωνεί με το δικό μας. Όταν εμείς λέμε «ήρθε η ώρα», ο θάνατος λέει «νωρίς είναι». Όταν εμείς λέμε «νωρίς είναι», ο θάνατος λέει «ήρθε η ώρα».
Γι’ αυτόν τον λόγο ο αγώνας εναντίον του θανάτου είναι το ίδιο
άσκοπος σαν τον αγώνα εναντίον της κίνησης του πολικού αστέρα από τον βορρά
στον νότο. Πώς λοιπόν να ξοδέψουμε αυτές τις ώρες πριν τον θάνατο; Σκέφτομαι
να σας προτείνω να κάνουμε πριν τον θάνατο αυτό που κάνει ένας άνθρωπος που
ετοιμάζεται για προσκύνημα στους Αγίους
Τόπους: Νηστεύει, προσεύχεται, κοινωνεί, βοηθά με ελεημοσύνες τους συνανθρώπους
του, τους φτωχούς και τους δυστυχείς. Πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι σε όλο το
χωριό του και τους αποχαιρετά όλους, παρακαλώντας τους φίλους να τον
ενθυμούνται στην προσευχή τους, και τους εχθρούς να του συγχωρήσουν όλες τις
προσβολές και αδικίες. Αποφεύγει τις ματαιόδοξες διασκεδάσεις και τα γλέντια·
αποφεύγει τα γέλια και τις φλύαρες κουβέντες. Και την στιγμή της αναχώρησης
φορά καινούργια ρούχα, ευλογεί όλους όσους μένουν στο χωριό, τους συγγενείς και
μη, τους φίλους και τους εχθρούς και ζητά και την δική τους ευλογία.
Όλα αυτά τα κάνει, επειδή είναι ένας αμαρτωλός άνθρωπος που
αναχωρεί για την Ιερή Χώρα, θέλοντας να πλησιάσει τον Θεό. Με δέος λοιπόν και
με επιμέλεια φροντίζει να αναγεννηθεί, να καθαριστεί και να ανανεωθεί, για να
αξιωθεί την παρουσία του Θεού.
Άγιος Νικόλαος
Βελιμίροβιτς
Πηγή: https://www.koinoniaorthodoxias.org/martiria-kai-didaxi/metanoia-prin-ton-thanato/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου