Μετά την τραγωδία κι όταν περάσει λίγο ο καιρός
το ξέρεις πως πάλι θα ξεχαστούμε,
πάλι θα ξεχάσουμε.
Θα γυρίσουμε ξανά στα ίδια.
Στα ίδια λάθη, στα ίδια πάθη.
Στην σκληρότητα και την αναλγησία,
τον εγωισμό και την υποκρισία.
Μέχρι να έρθει η επόμενη μπόρα.
Μέχρι να στάξει το επόμενο δάκρυ.
Μέχρι να ματώσει η ψυχή απ' άκρη σ' άκρη.
Η λήθη, η λησμονιά, σαν κατάρα μας κρατά
δεμένους σ' ένα τέλμα δίχως φως κι ελπίδα.
Όσο υπάρχει
χρόνος ας αλλάξουμε πορεία,
γιατί πήραμε τη ζωή μας λάθος.
Πλανηθήκαμε και βαδίζουμε
στον κατήφορο που οδηγεί σε βαθύ γκρεμό.
Όσο υπάρχει χρόνος ας αλλάξουμε,
την ψυχή μας ας κοιτάξουμε.
Μετάνοια.
Αυτό χρειάζεται.
Αλλαγή του νου, αλλαγή ζωής.
Επιστροφή στην αυλή του Θεού.
Έμπρακτα,αθόρυβα και ταπεινά.
Σπείραμε αμαρτία και αυτή μας γέννησε το θάνατο.
Ας σπείρουμε
μετάνοια
για να θερίσουμε
ζωή αληθινή.
Ζωή θεάρεστη, ζωή Χριστού.
Από σήμερα, από τώρα,
από αυτή τη στιγμή.
Όσο υπάρχει χρόνος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου