Στην Εκκλησία μπαίνεις άρρωστος και βγαίνεις υγιής. Μπαίνεις φθαρτός και βγαίνεις αιώνιος. Μπαίνεις φορτωμένος άγχος και βγαίνεις ανάλαφρος απ' την ελπίδα. Μόνο στην Εκκλησία μπαίνεις σταυρωμένος και βγαίνεις αναστημένος.
Έλα όμως που σήμερα
αποφεύγουμε τον πόνο του σταυρού... Είμαστε φυγόπονοι, θέλουμε τις εύκολες
λύσεις. Χωρίς να ιδρώσουμε, χωρίς κόπο και χωρίς πόνο. Θέλουμε ν' αγιάσουμε ξαπλωμένοι
στον καναπέ. Κι έτσι αρκούμαστε σε μια ζωή επιβίωσης μέχρι να έρθει να μας
αφανίσει ο θάνατος, που κι αυτόν τον μακιγιάρουμε, τον κρύβουμε, σαμπώς και δεν
υπάρχει..
Δεν υπάρχει όμως άλλος
δρόμος, απ' το δρόμο που βάδισε ο Χριστός μας στο Γολγοθά. Των καρφιών και του
σταυρού.
Κυριακή σήμερα, ημέρα
Κυρίου. Οι πιο πολλοί ξύπνησαν μεσημέρι,
νυσταγμένοι απ' το ψεσινό ξενύχτι. Άλλοι έκαναν δουλειές ή πήγαν για καφέ. Άλλοι
πάλι πήγαν ψάρεμα, κυνήγι και ποδηλασία. Λίγοι έδωσαν ραντεβού στο ναό με το
χτύπημα της καμπάνας κι ακόμα λιγότεροι ενώθηκαν μαζί Του. Με το σώμα και το
αίμα Του.
Γι' αυτό πάμε στην
Εκκλησία. Για την Ανάσταση. «Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν
αποθάνη, ζήσεται΄ και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον
αιώνα» (Ιωάν.11:26). "Εγώ
είμαι η Ζωή και η Ανάσταση" μας λέει κάθε στιγμή απ' την αρχή των αιώνων ο
προαιώνιος Λόγος. Ο Ιησούς Χριστός ο Εσταυρωμένος. Γι' αυτό μη ψάχνεις αλλού
την Ανάσταση γιατί δεν θα τη βρεις πουθενά παρά μόνο στην Εκκλησία Του. Παρά
μόνο σε Αυτόν.
Η Ανάσταση είναι εκεί μπροστά στην Αγία Τράπεζα. Σταυρωμένη και μας
περιμένει...
Αλέξης Αλεξάνδρου 22/4/18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου