Ότι βλέπει, ότι βιώνει ο πνευματικός άνθρωπος, η όλη του εμπειρία μπορεί να φανεί μωρία, καρπός ψυχοποαθολογικής καταστάσεως στον μη πνευματικό άνθρωπο. Στερημένος από την πείρα της πραγματικότητας του πνευματικού κόσμου, αρνείται μόνο εκείνο το οποίο αγνοεί.”Δυνάμει” κάθε άνθρωπος έχει κληθεί στην πληρότητα της πνευματικής ζωής, αλλά η διαρκής στροφή του θελήματος προς τον υλικό κόσμο, προς τις σαρκικές και ψυχικές απολαύσεις, οδηγεί στην άμβλυνση και την ατροφία της πνευματικής αντιλήψεως.
Στην καθημερινή ζωή θα μπορούσαμε να το προμοιάσουμε με κάποιον που έχει
ραδιόφωνο και πιάνει τα κύματα που γεμίζουν την ατμόσφαιρα, ενώ αυτός που δεν
έχει ούτε καν υποπτεύεται την παρουσία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου