Λίγο πριν τον κατακλυσμό

Εδώ και καιρό η χαρακτηριστική φράση του π. Σάββα Αχιλλέως «Όποιος έπιασεν έπιασεν»,  φαίνεται να βρίσκει εφαρμογή σε όλα αυτά που τεκταίνονται γύρω μας. «Όποιος έπιασεν έπιασεν» , δηλαδή όποιος έχει αντίληψη πνευματική, όποιου δεν έχει ακόμα πωρωθεί η ψυχή, μπορεί να δει, να διακρίνει, να αντιληφθεί προς τα πού βαδίζει σήμερα ο κόσμος.

Και ενώ τα σύννεφα ολοένα και πυκνώνουν, οι αρρώστιες, οι μεγάλες δοκιμασίες, οι φονικές πλημμύρες, οι καταστροφικοί σεισμοί, οι τρομακτικοί πόλεμοι κτυπούν βροντερά την πόρτα μας, συνεχίζουμε να σφυρίζουμε αμήχανα αρνούμενοι να αντικρίσουμε κατάματα την αλήθεια.

«Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;» (Ματθ. 16, 3). Ο λόγος του Κυρίου θα έπρεπε να μας ελέγχει, να μας ξυπνά προς μετάνοια. Γνωρίζουμε τον ουρανό, το πότε θα βρέξει και πότε θα έχει ήλιο. Γνωρίζουμε τα ανθρώπινα τα καθημερινά, τα πολιτικά, τα κοινωνικά, τα πολεμικά, τα κοσμικά αλλά δυστυχώς αγνοούμε τα σημεία των καιρών. Αδυνατούμε να συνδέσουμε το σκοτάδι που απλώνεται με μεγάλη ταχύτητα σε κάθε κύτταρο της προσωπικής αλλά και παγκόσμιας σκηνής γιατί έχουμε απομείνει μόνο σάρκες. «Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας». (Γεν. 6,3 ) Το πνεύμα του Θεού έχει φύγει από κοντά μας, το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να μας πλησιάσει να μας καθαρίσει, να μας φωτίσει, να μας αγιάσει γιατί πολύ απλά έχουμε παραδοθεί ολοκληρωτικά στα πάθη μας, στις διαστροφές και την αμετανοησία μας. Και έτσι απροστάτευτοι, ανοχύρωτοι, πνευματικά τυφλοί βαδίζουμε προς το χάος και την καταστροφή. Σαν ναρκωμένοι δίχως ζωή, με πολλές γνώσεις μα ουσιαστικά νεκροί δίχως ψυχή.

«Όποιος έπιασεν έπιασεν» ή αλλιώς  «῾Ο ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω». (Μαρκ. 4,9)

 Πνευματικό νόμος: Η αμαρτία πάντα φέρνει την καταστροφή.

Λίγο πριν τον κατακλυσμό… Υπάρχει άραγε γυρισμός;

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου