Όταν εξετάζετε τον εαυτό σας, πολύ βοηθάει να παίρνετε μερικές φορές την ζωή σας με την σειρά, από την παιδική ηλικία, για να βλέπετε που βρισκόσασταν, που βρίσκεστε και που έπρεπε να βρίσκεστε. Αν δεν συγκρίνετε το παρελθόν με το παρόν, δεν καταλαβαίνετε ότι μπορεί μεν να είστε κάπως σε καλή κατάσταση, αλλά δεν βρίσκεστε εκεί που έπρεπε να βρίσκεστε και στενοχωρείτε τον Θεό. Όταν είναι κανείς νέος και βρίσκεται σε μια κατάσταση όχι πολύ καλή, δικαιολογείται· αλλά, όταν μεγαλώση, αν παραμένη στην ίδια κατάσταση ή έχη διορθωθή λίγο, δεν δικαιολογείται.
Όσο
περνούν τα χρόνια, τόσο ωριμάζει ο άνθρωπος πνευματικά καί, αν αξιοποιήση την
πείρα από το παρελθόν, προχωρεί πιο σταθερά και πιο ταπεινά.
Πολλές φορές και τα ανεβοκατεβάσματα στον αγώνα βοηθούν για μια θετική και
σταθερή πνευματική πορεία προς τα άνω.
Το μικρό παιδί, όταν αρχίση να περπατάη, επόμενο είναι να
πάρη και καμμιά κουτρουβάλα από την σκάλα, να χτυπήση και το κεφάλι στην
κουπαστή, να ανεβή και στην καρέκλα και να πέση. Δεν καταλαβαίνει ότι, αν ανεβή
στην καρέκλα και πατήση στην άκρη, θα τουμπάρη. Όσο όμως μεγαλώνει, αποκτάει πείρα,
ωριμάζει και αρχίζει να προσέχη. «Την άλλη φορά, σκέφτεται, ανέβηκα εκεί πέρα
και τουμπάρισα. Δεν θα ανεβώ τώρα». Έτσι και στον αγώνα μας, όταν όλα τα παρακολουθούμε
και τα αξιοποιούμε για το καλό, αποκτούμε πείρα, καί, αν την χρησιμοποιούμε,
πολύ μας βοηθάει.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου:
ΛΟΓΟΙ Γ’ «Πνευματικός Αγώνας», σελ. 80
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου