Στις ημέρες μας, οι γραμματισμένοι άνθρωποι υψώνουν ένα πελώριο είδωλο και προστάζουν όλους να το λατρεύουν, λατρεύοντας το και οι ίδιοι. Αυτό το είδωλο είναι η φιλολογία της Αρνήσεως, το αποκύημα του απίστου και υπερηφάνου λογικού. Ο Αρχέκακος σοφίσθηκε ένα νέο είδος ειδωλολατρίας μέσα στους κόλπους του χριστιανικού κόσμου, μιας ειδωλολατρίας λεπτεπιλέπτου, που ανταποκρίνεται στις πνευματικες ροπές του αιώνος. Τι δύναμι έχει ο Σατανάς! Πώς κατορθώνει να ξεστρατίζη τη φτωχή ανθρωπότητα από την αγνή πίστι του Χριστού! Με τι επιδεξιότητα οδηγεί τους ανθρώπους στον Άδη, αφήνοντάς τους να νομίζουν ότι βαδίζουν προς την αλήθεια! Θεέ μου! Μας εξοντώνει με μέσον την ίδια τη διάνοιά μας, που την έκτισες για να μας οδηγή σε σένα, τον αιώνιο, τον ζώντα Θεό. Μας βυθίζει στα δικά του βρωμερά νερά, στερώντας μας το «ύδωρ το ζων» του Λόγου σου. Και πίνουμε απ’ αυτά τα ύδατα του θανάτου, χωρίς να υποπτευώμαστε την καταστροφή μας.
Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις
Παπαδημητρίου
Πηγή: https://www.sostis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου