Διώξε τους βαρβάρους και έλα εσύ Θεέ μου

Φωτιά και αίμα. Προδοσία και υποκρισία. Εγκληματικές ευθύνες και αδιάντροπη συγκάλυψη ακόμη μια φορά.

Αυτοί που έμειναν πίσω με πνιγμένα δάκρυα ζητάνε δικαίωση. Μα πού, πώς, σε ποιο τόπο, σε ποια χώρα έτσι όπως κατάντησε λησμονώντας τον Θεό;

Εξορίσαμε το άδυτο φως και ζούμε στον φόβο της νυκτός. Το πυκνό σκοτάδι απλώνεται απειλητικά στον ορίζοντα.

Όμως, η ελπίδα δεν έχει χαθεί ολοκληρωτικά. Διάσπαρτα μέσα στις πόλεις, σε διαμερίσματα μικρά, στα χωριά που μυρίζουν χώμα, στα νησιά κάτω από τον ήχο των κυμάτων, οι κατανυκτικές ευχές, οι μυστικές προσευχές, τα φθαρμένα από τη χρήση κομποσχοίνια, του Δαυίδ οι ψαλμοί, σαν μικρές φλόγες ικεσίας ανεβαίνουν στον ουρανό.

Συγχώρεσε Κύριε τα λάθη μας και λύτρωσε μας. Θεράπευσε τις πληγές και εξάλειψε τον πόνο μας. Φέρε πιο γρήγορα την Ανάσταση στον Γολγοθά που χρόνια ζούμε. Άνοιξε τα μάτια της ψυχής μας, μπας και κάποτε μετανοήσουμε που πήραμε τη ζωή μας λάθος. Που στηρίξαμε το μέλλον μας σε θεμέλια σαθρά και ψεύτικα. Διώξε τους βαρβάρους και έλα εσύ Θεέ μου. Μην αργείς...

 

© Αλέξης Αλεξάνδρου