-Πώς με ανέχεσαι ακόμα Κύριε, ρώτησε σκυμμένος κι ένα καυτό δάκρυ κύλησε στο μάγουλο του.
- Παιδί μου, εγώ Είμαι η Αγάπη. Και μια βαθυκόκκινη σταγόνα έτρεξε μέσα από το ματωμένο καρφί, ποτίζοντας το διψασμένο χώμα.
Ξάφνου φύτρωσε παντού ο παράδεισος
Δάκρυ και αίμα, μετάνοια, συγχώρεση κι αγάπη. Ιησούς Χριστός και ουράνιο φως.
© Αλέξης Αλεξάνδρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου