Προσμονή Θεού

 

ΑΡΧΙΜ. ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΟΥ

Στὴν οὐσία, αὐτὴ ἡ ζωὴ εἶναι ἕνα γεφύρι, γιὰ νὰ πᾶς στὴν ἀπέναντι ὄχθη, ἐκεῖ ποὺ σὲ περιμένει ὁ Θεός, γιὰ νὰ τὸν δῆς πρόσωπο πρὸς πρόσωπο. Μέσα ἀπὸ ὀλίγων λεπτῶν πάλη καὶ μικρὰ παθήματα σὲ αὐτὴν τὴν ζωή, ἔχεις μπροστά σου ἀνοιγμένα, μὲ ζωντάνια καὶ δύναμι, ὅλα σου τὰ ὄνειρα, ὅλους σου τοὺς πόθους· πιάνεις γερὰ τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ ὅλες τὶς ἐπιποθήσεις τοῦ Πνεύματος γιὰ σένα, ἀλλὰ καὶ τοὺς δικούς σου πόθους γιὰ τὴν πνευματικὴ καὶ αἰώνια ζωή.

Πρέπει ὅμως νὰ περάσης τὴν γέφυρα αὐτῆς τῆς ζωῆς. Ἕνα μέσον, γιὰ νὰ τὴν περάσης, εἶναι ἡ πολλὴ ἄσκησις, ἡ ἐγκράτεια, ἡ δουλαγώγησις τῆς σαρκός, ποὺ πολλὲς φορὲς δημιουργεῖ ἀσθένειες στὸν ὀργανισμὸ καὶ τὸν κάνει λιγώτερο ἀνθεκτικὸ στὶς συνθῆκες τῆς ζωῆς.

Ἕνα δεύτερο μέσον εἶναι οἱ ἀσθένειες, ποὺ συναντᾶμε στὸν δρόμο μας καὶ τὶς πάσχομε. Αὐτὲς μπορεῖ νὰ εἶναι εὐλογία, δηλαδὴ νὰ παρέχωνται ἀπὸ τὸν Θεόν, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἀπόρροια τῶν λαθῶν μας καὶ τῶν ἀπροσεξιῶν μας. Κάθεσαι ἐπὶ παραδείγματι μέσα στὸ ρεῦμα καὶ πουντιάζεις. Δὲν προσέχεις τὴν διατροφή σου καὶ ἀρρωσταίνεις. Ὅλα αὐτά, ὅταν κανεὶς τὰ θέση ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μὲ ἕνα πρῖσμα ἐναποθέσεως, ἀμέσως μεταποιοῦνται σὲ ὄργανο τοῦ Θεοῦ. Τὰ ἁρπάζει δηλαδὴ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸ σαρκικῶς φρονεῖν καὶ τὰ παραδίδει εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Θεοῦ.

 

Από το βιβλίο: ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΘΕΟΥ-ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ, ΠΟΝΟΥ & ΘΑΝΑΤΟΥ